Αν αληθεύουν οι πληροφορίες πως μέχρι το μεσημέρι της Δευτέρας το όνομα του Σάββα Τσιτουρίδη περιλαμβανόταν στο ψηφοδέλτιο του Κιλκίς και ο βουλευτής πληροφορήθηκε το «κόψιμό» του από τις… τηλεοράσεις (σχεδόν) το βράδυ της ίδιας μέρας, είναι απολύτως δικαιολογημένος ο θυμός και η οργή του, όπως εκδηλώθηκαν μπροστά στις κάμερες έξω από τα γραφεία της Ρηγίλλης και μεταδόθηκαν σε ζωντανή σύνδεση. Η περίπτωσή του δεν ήταν ίδια μ’ εκείνες των κ. Παυλίδη και Δούκα και λίγες μέρες πριν με τις αντίστοιχες των Μαγγίνα και Βουλγαράκη. Οι συγκεκριμένοι, το «μήνυμα» (έστω και άρρητο – πλην ίσως Παυλίδη) το είχαν πάρει «έγκαιρα» από μιαν άποψη. Και τους είχε δοθεί η ευκαιρία της «ευπρεπούς» παραίτησης από τις βουλευτικές φιλοδοξίες τους…
Του κ. Τσιτουρίδη, αν αληθεύουν οι συγκλίνουσες πληροφορίες, του ήρθε «νταμπλάς» – δεν τον είχε ενημερώσει, ούτε καν προϊδεάσει κανείς. Και όχι μόνο αυτό: ο κ. Τσιτουρίδης είχε απομακρυνθεί από τον υπουργικό θώκο του στις αρχές της «νέας διακυβέρνησης» (τότε που η «σεμνότητα και ταπεινότητα» δεν δεχόταν μύγα στο σπαθί της – βοηθούσης και της άνετης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας) για μιαν αφορμή που, εκ των υστέρων, κρίθηκε ότι ήταν και υπερβολική και άδικη. Αλλά τότε έφευγαν από την Κοινοβουλευτική Ομάδα άνθρωποι σαν τον έρμο κ. Πολύζο, που απλώς… έλεγαν το αυτονόητο, πως δηλαδή άνθρωποι «λαμόγια» ενδημούν σε όλα τα κόμματα…
Ο βουλευτής Κιλκίς επανήλθε αργότερα (πάντα στην πρώτη περίοδο της «νέας διακυβέρνησης») στο Υπουργικό Συμβούλιο, αναλαμβάνοντας το υπουργείο Απασχόλησης, σε μια ας πούμε έμπρακτη «συγγνώμη» για το αυστηρό και άδικο της πρώτης αποπομπής του. Σ’ αυτό το δεύτερο κυβερνητικό του πόστο, ενεπλάκη (δικαίως ή αδίκως, δεν διευκρινίσθηκε ποτέ επαρκώς) στην πολύ σοβαρή υπόθεση των «δομημένων ομολόγων», που παραλίγο να τινάξει στον αέρα όλα τα ασφαλιστικά ταμεία – ευτυχώς που αποκάλυψε το εν εξελίξει σκάνδαλο ο Τύπος. Το ίδιο σκάνδαλο που ενεπλάκησαν και οι κ. Αλογοσκούφης και Δούκας, λόγω… αρμοδιότητος, αν μη τι άλλο (και οι πληροφορίες έλεγαν πολλά τότε…). Ο κ. Τσιτουρίδης, με ελαφρά καθυστέρηση, πάνω όμως στη «βράση» της υπόθεσης, απομακρύνθηκε από το υπουργείο του – η επίσημη δικαιολογία δεν ήταν η υπόθεση των «δομημένων», αλλά η αμφιλεγόμενη συμπεριφορά στενού του συνεργάτη. Δηλαδή, δεν «στιγματίστηκε» για το συγκεκριμένο σκάνδαλο.
Αλλά, επιτέλους, ο κ. Σάββας Τσιτουρίδης, ακόμη και αν είχε κριθεί ως ενεχόμενος (σε οποιοδήποτε βαθμό) με την υπόθεση των δομημένων, στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007, ήταν εκ νέου υποψήφιος στο Κιλκίς με τις λίστες της Ν.Δ. Που πάει να πει ότι ύστερα από ωριμότερες σκέψεις (και με… μετέπειτα ορολογία!) δεν είχε «πληγώσει την παράταξη με τη συμπεριφορά του». Και όχι μόνο επανεξελέγη, αλλά και με 10.000 σταυρούς περισσότερους από όσους είχε προτιμηθεί στις εκλογές του 2004! Που πάει να πει ότι και το (αμφιβόλου σοβαρότητος, πάντως…) επιχείρημα ότι «κρίθηκε από τον λαό», συνέτρεξε δυναμικά στην περίπτωση του Τσιτουρίδη.
Μετά τη θριαμβευτική επανεκλογή του ο κ. Τσιτουρίδης δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε σε υπουργική θέση. Ετσι έκρινε ο πρωθυπουργός. Για τις όποιες όμως ενδεχόμενες ευθύνες του κατά τη διάρκεια της υπουργικής του θητείας πριν από τις εκλογές του ’07, είχε όχι μόνο «αθωωθεί» από το ίδιο του το κόμμα που τον ξανακατέβασε υποψήφιο, αλλά και από το «καθαρτήριο» της λαϊκής ψήφου. Μετά το 2007, βεβαίως, άρχισαν να «σκάνε» η μια μετά την άλλη «όζουσα» (στην καλύτερη περίπτωση…) υπόθεση για το κυβερνών σχήμα, που έδειχνε ότι τα περί «σεμνότητας και ταπεινότητας» τα είχε… ξεχάσει για τα καλά, μαζί με τους όρκους για «διαφάνεια» – με κυριότερη βεβαίως αυτή του Βατοπεδίου (που με τις μεθοδεύσεις της κοινοβουλευτικής, ισχνής έστω, πλειοψηφίας, απεφεύχθη να φθάσουν οι υπόλογοι στη Δικαιοσύνη…), που κυριάρχησε επί μήνες στην επικαιρότητα, πριν περάσει στο «παρασκήνιο» από την άλλη, αυτή της Siemens, με τις κωμικοτραγικές εξελίξεις της…
Σε αυτή τη «νέα φουρνιά» σκανδαλωδών υποθέσεων, ο κ. Τσιτουρίδης εκ των πραγμάτων δεν είχε καμιά ανάμειξη – και για τις παλαιότερες, είχε ήδη «καθαρθεί» με τη συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια των εκλογών του 2007 και την πανηγυρική επανεκλογή του. Λογικό, λοιπόν, το ερώτημα (όχι μόνο από τον ίδιο, αλλά και από την κοινή γνώμη, ασχέτως κομματικής προτίμησης…) για ποιον λόγο ο βουλευτής Κιλκίς «κόπηκε» στη λογική των «καθαρών ψηφοδελτίων» από υποψήφιος για τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, και μάλιστα τη στιγμή που άλλοι (όπως οι κ. Κοντός και Μπασιάκος, με συγκεκριμένη, λόγω θέσεως έστω, ανάμειξη και… υπογραφές στο Βατοπέδι) θεωρήθηκαν «καθαροί» για να συμπεριλαμβάνονται στις λίστες;
Υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, η οργή του κ. Τσιτουρίδη έχει τις ερμηνείες της. Ο κόσμος, πάντως, περιμένει από τον συγκεκριμένο πολιτικό να… συγκεκριμενοποιήσει και τις βαρύτατες καταγγελίες που διατύπωσε, εν οργή, πως «κουμάντο στο Μαξίμου και στη Ρηγίλλης, κάνουν οι εκλεκτοί της διαπλοκής…».