O κ. Καραμανλής θα είναι υποψήφιος στο νομό Λαρίσης «για συμβολικούς λόγους», της ίδιας βαρύτητας με τις διαβεβαιώσεις του το 2004 ότι ως πρωθυπουργός θα βρίσκεται συνεχώς στις Βρυξέλλες για να προστατεύει αυτοπροσώπως τα δικαιώματα των αγροτών. Για συμβολικούς λόγους, επίσης, ο ηγέτης της Ν.Δ. θα είναι υποψήφιος και στη Θεσσαλονίκη, την οποία όμως επέλεξε και ο κ. Παπανδρέου, για να συμβολίσει κι αυτός κάτι. Συμβολικούς λόγους επικαλείται και ο κ. Καρατζαφέρης, που εκτίθεται στο νομό Ροδόπης, προφανώς για να ενισχύσει την καθαρότητα της περιοχής, αυτός ο υπέρ της «καθαρής Ελλάδας» μαχητής. Αλλης τάξεως συμβολικοί λόγοι οδήγησαν τον αρχηγό του ΛΑΟΣ στην Αστυνομία, για να δείξει στους ένστολους πόσο τους νοιάζεται, ενώ συμβολική ήταν και η ταπεινή (μπροστά στις κάμερες, όπως λέει το Ευαγγέλιο) οικονομική προσφορά του στους πλημμυροπαθείς Ευβοείς.
Από τα συμβόλαια με τον λαό περάσαμε στους λαϊκιστικούς συμβολισμούς, ανάμεσα στους οποίους πρέπει να υπολογίσουμε τις επισκέψεις των αρχηγών (πάντοτε αγκαζέ με τις κάμερες) σε νοσοκομεία, καταστήματα του ΙΚΑ κι όπου αλλού ταλαιπωρούνται οι ψηφοφόροι. Και σίγουρα συμβολικοί λόγοι υποχρέωσαν τον κ. Ιωαννίδη να σπάσει τα νεύρα του Ουσέιν Μπολτ, να μην τον αφήσει στιγμή ήσυχο, για να μην πάει χαμένη καμιά πόζα, κανένα στιγμιότυπο.
Για να κατανοήσουμε τι θέλουν να πουν όλοι αυτοί οι χονδροειδείς συμβολισμοί, πρέπει να θυμηθούμε πώς προέκυψε η λέξη «σύμβολον». Οι αρχαίοι λοιπόν έκοβαν στα δύο κατιτίς, ένα ξύλο λ.χ. (οι σειρούλες στον στρατό κόβουν ένα χαρτονόμισμα), έπαιρνε ο καθένας το μισό του κι όταν ξανάσμιγαν αναγνωρίζονταν ενώνοντας τα κομμάτια τους, τα οποία, συμβαλλόμενα, απάρτιζαν το αρχικό όλον. Το ένα μισό, στην προεκλογική μας περίπτωση, έχει το σχήμα της απλωμένης χειρός του ψηφοθηρούντος, ενώ το άλλο μισό είναι το μάλλον σφιχτό χέρι του ψηφοφόρου, που όλο και πιο συχνά ψηφίζει με μισή καρδιά. Για τούτο κι είναι κομμάτι δύσκολο να ενωθούν τα δυο αταίριαστα μισά. Και τα πράγματα γίνονται δυσκολότερα αν συνυπολογιστεί το πλήθος των κοψοχέρηδων κάθε χρώματος.