THE ΙΝDΕΡΕΝDΕΝΤΗ ζούγκλα του Καλαί
Η «ζούγκλα» του Καλαί, όπως την αποκάλεσαν, ήταν ντροπή. Μια ανθυγιεινή περιοχή, η ύπαρξη της οποίας θεωρήθηκε άδικη τόσο για τους λαθρομετανάστες όσο και για τους ντόπιους. Αλλά η διάλυση της «ζούγκλας» δεν αποτελεί λύση. Απαιτείται διαφορετική στρατηγική. Πρώτον, οι πολιτικοί θα πρέπει να ελέγξουν τη χώρα προέλευσης των μεταναστών. Οι περισσότεροι προέρχονται από το Αφγανιστάν, το Ιράκ και το Σουδάν. Αν οι κυβερνήσεις θέλουν να φτάσουν στη ρίζα του μεταναστευτικού προβλήματος, αντί να επουλώνουν τα συμπτώματα, ας καταβάλουν μεγαλύτερες προσπάθειες σταθεροποίησης της κατάστασης στις χώρες προέλευσης, μειώνοντας έτσι τις προθέσεις των λαών να αναζητήσουν δουλειά στο εξωτερικό. Δεύτερον, οι ηγέτες μας θα πρέπει να τελειώνουν με την άποψη ότι είναι στο χέρι τους να ελέγξουν το μεταναστευτικό κύμα. Ορισμένοι άνθρωποι πάντα θα θέλουν να ξεφύγουν απ’ τη φτώχεια και τις προκαταλήψεις και θα το προσπαθούν με κάθε τρόπο. Τέλος, τα σύγχρονα μεταφορικά μέσα και τα ανοικτά σύνορα της Ευρώπης καθιστούν αδύνατο τον αποκλεισμό τους. Γι’ αυτό ας δούμε πώς θα τους αντιμετωπίσουμε με τον ανθρώπινο τρόπο.
FΙΝΑΝCΙΑL ΤΙΜΕS
Η προεδρία της Ρωσίας
Η υπόγεια πολιτική διαμάχη μεταξύ του Ρώσου προέδρου Ντ. Μεντβέντεφ και του Β. Πούτιν δυσκολεύει τη ζωή όσων θέλουν να κάνουν δουλειές με τη Μόσχα. Και οι δύο αφήνουν αιχμές ότι θα είναι υποψήφιοι για την προεδρία το 2012. Από τη στιγμή που θα χρειαστεί αρκετός καιρός μέχρις ότου διασαφηνιστούν οι προθέσεις τους, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επικρατήσει σύγχυση στα πολιτικά πράγματα της Ρωσίας. Ενα τέτοιο κλίμα καταγράφεται στην υπόθεση ένταξης της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Τον Ιούνιο, ο Πούτιν εγκατέλειψε το αίτημα της Ρωσίας να ενταχθεί στον οργανισμό μαζί με το Καζαχστάν και τη Λευκορωσία.
Ο Πούτιν, βεβαίως, παραμένει ο ισχυρός άνδρας και φαίνεται ότι θα διατηρήσει την ισχύ του επί μακρόν. Το θέμα είναι πώς θα μεθοδεύσει την επιστροφή του στην προεδρία. Η Ρωσία δεν είναι απλώς μια αυταρχική χώρα όπου το αφεντικό δίνει εντολές. Θα πρέπει να δραστηριοποιηθούν τα λόμπι, κυρίως στον τομέα των υπηρεσιών ασφαλείας. Ολα τα κράτη έχουν τέτοιου είδους προβλήματα. Η περίπτωση της Ρωσίας όμως ενδιαφέρει πολύ περισσότερο.
DW
Διάσκεψη για το κλίμα
Ενθουσιασμό προκάλεσε η ομιλία του πρωθυπουργού της Ιαπωνίας Γούκιο Χατογιάμα στον ΟΗΕ για το κλίμα. Μεταξύ άλλων υποσχέθηκε οικονομική βοήθεια προς αναπτυσσόμενες χώρες αλλά και την παροχή της απαραίτητης τεχνογνωσίας: «Μεσοπρόθεσμα η Ιαπωνία θέλει να μειώσει τις εκπομπές ρύπων κατά 25% μέχρι το 2020 σε σχέση με το 1990 και αυτό στη βάση επιστημονικών απαιτήσεων προκειμένου να σταματήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη». Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν επίσης τον στόχο της μείωσης των εκπομπών αερίων κατά το ήμισυ μέχρι το 2050, ωστόσο με πιο αργούς ρυθμούς. Και αυτό ακριβώς είναι που προκαλεί αντιδράσεις. Στην πολυαναμενόμενη ομιλία του ο Μπαράκ Ομπάμα παραδέχθηκε ότι οι ΗΠΑ αδιαφόρησαν για το μείζον αυτό ζήτημα: «Είμαι περήφανος γιατί τους τελευταίους οκτώ μήνες κάναμε περισσότερα παρά ποτέ στα θέματα που αφορούν την προώθηση καθαρών πηγών ενέργειας, αλλά και τη μείωση των εκπομπών ρύπων».
Ο Μπαράκ Ομπάμα ωστόσο απέφυγε να αναφερθεί σε συγκεκριμένους αριθμούς.
LΕ FΙGΑRΟ
Το κλίμα και οι ΗΠΑ
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Μπαράκ Ομπάμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι το βασικό εμπόδιο στην αντικατάσταση του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Στο ζήτημα του κλίματος, όπως και στα υπόλοιπα, ο Ομπάμα είναι θαυμάσιος ρήτορας. Την Τρίτη στον ΟΗΕ δεν υπήρξε πιο ένθερμος υποστηρικτής της μάχης κατά των κλιματολογικών αλλαγών. Για μια ακόμη φορά, τα επιχειρήματά του ήταν τόσο έντονα, ώστε φάνηκε αμέσως η διαφορά από την κυβέρνηση Μπους. Πράγματι η ομιλία του ήταν εντυπωσιακή. Αλλά ο κόσμος περιμένει δράση. Τρεις μήνες πριν από τη σύνοδο της Κοπεγχάγης, η πίεση αυξάνεται. Και είναι πλέον ορατός ο κίνδυνος, οι ΗΠΑ να είναι οι πρώτες που δεν θα ακολουθήσουν. Ο λόγος είναι απλός. Η αμερικανική γερουσία δεν βιάζεται να ψηφίσει νομοσχέδιο που θα μειώνει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Οι ρεπουμπλικανοί αντιτίθενται και οι δημοκρατικοί είναι διχασμένοι. Η μάχη κατά του φαινομένου του θερμοκηπίου πέφτει πάνω στις μεταρρυθμίσεις στον τομέα της περίθαλψης. Και χωρίς την ψήφο του Κογκρέσου ο Ομπάμα θα βρεθεί στην Κοπεγχάγη χωρίς διαπραγματευτικό χαρτί.