Αναντιστοιχία λόγων και έργων
Κύριε διευθυντά
Είμαι από τους πολίτες εκείνους που επιθυμούν να ψηφίζουν με γνώμονα το έργο και το δημοκρατικό ήθος των κυβερνήσεων, στον βαθμό, δυστυχώς, που το επιτρέπει η εποχή μας. Σε πολύ κόσμο έχει γίνει φανερό πως ύστερα από πεντέμισι χρόνια περιπέτειας και κακουχίας, η χώρα χρειάζεται επειγόντως αλλαγή πορείας, με άλλους καπετάνιους στο τιμόνι. Τα περισσότρα βλέμματα φαίνεται να είναι στραμμένα και πάλι προς το ΠΑΣΟΚ. Στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο κ. Παπανδρέου άκουσα με έκπληξη, για πρώτη φορά και με τόση σαφήνεια, να εξαίρει το έργο του κ. Σημίτη και των συνεργατών του, των ανθρώπων που δούλεψαν τόσο σκληρά και με τόση αποτελεσματικότητα στη διάρκεια της διακυβέρνησης του πρώην πρωθυπουργού. Ομως, το εγκώμιο έχει συνοδευτεί από τον αποκλεισμό του κ. Σημίτη και των στενών συνεργατών του από τα ψηφοδέλτια του κόμματος, γεγονός που με αφήνει με μια εύγλωττη απορία. Μήπως όταν αποκλείει ο κ. Παπανδρέου από τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ τον Κώστα Σημίτη και τα στελέχη που δούλεψαν μαζί του τόσο αποτελεσματικά, γυρίζει την πλάτη σ’ έναν κόσμο σκεπτόμενο, από όλους τους χώρους, ο οποίος είχε δώσει επανειλημμένως ψήφο εμπιστοσύνης στον πρώην πρωθυπουργό για το έργο της κυβέρνησής του και όχι για επικοινωνιακά τερτίπια; Τα λάθη και οι παραλείψεις, η διαφθορά και τα σκάνδαλα, για μας τους Ελληνες πολίτες βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και σίγουρα καμιά κυβέρνηση δεν βγαίνει αλώβητη από τη θητεία της. Ομως, όποιος έχει μνήμη και διάθεση για αντικειμενικότητα δεν μπορεί παρά να παραδεχθεί πως την περίοδο 1996 – 2004 οι προσπάθειες και το θετικό έργο της κυβέρνησης βάρυναν αναμφισβήτητα στη ζυγαριά. Πρέπει άραγε αυτός ο κόσμος που επιθυμεί διακαώς μια αλλαγή, προκειμένου να εμπιστευτεί το ΠΑΣΟΚ, να απαρνηθεί την ίδια του την κρίση που αποδείχθηκε σωστή; ΄Η μήπως αρνούμενος να ακολουθήσει τον δρόμο της αχαριστίας -και όλοι γνωρίζουμε τι ρόλο έχει παίξει η αχαριστία στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας- να απαρνηθεί την ευκαιρία για μια ελπιδοφόρα αλλαγή; Από ωραία λόγια και υποσχέσεις έχουμε όλοι χορτάσει, πιστέψτε μας. Αυτό που πολλοί αναζητούμε εναγωνίως είναι η αντιστοιχία λόγων και έργων.
Κ. Ρουφου – Αθήνα
Φραστικό επεισόδιο
Κύριε διευθυντά
Επιτρέψτε μου να σχολιάσω το «φραστικό επεισόδιο» μεταξύ του Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ και του υφυπουργού Εσωτερικών κ. Χρ. Ζώη, το οποίο, όπως αναφέρεται στην «Καθημερινή» της 19ης Σεπτεμβρίου 2009, έλαβε χώρα στο αεροδρόμιο της Λάρισας την 18η Σεπτεμβρίου 2009, καθ’ ον χρόνον περίμεναν οι επίσημοι την άφιξη του Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Το οποίο επεισόδιο σπεύδω a priori να καταδικάσω απολύτως.
Τους πρωταγωνιστές του «επεισοδίου» δεν γνωρίζω προσωπικά. Ούτε και με ενδιαφέρει η αιτία της αντιδικίας, που προκάλεσε την οξεία σύγκρουσή τους.
Εκεί που στέκομαι όμως με βαθιά θλίψη είναι στη συμπεριφορά του μητροπολίτη, ο οποίος με βαριές, αγοραίες εκφράσεις, όπως «θα σας ρίξουμε μαύρο στις εκλογές» και «δέκα μέρες σάς απέμειναν ακόμη», ανεπίτρεπτες, ούτως ή άλλως, για έναν ανώτατο αξιωματούχο της ελληνικής Εκκλησίας, υπέπεσε σε διπλό λάθος (κατά τον πιο επιεική χαρακτηρισμό): 1) Να εκφράσει δημόσια της πολιτικές του προτιμήσεις και μάλιστα μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, γεγονός που απαγορεύει το σχήμα του, και 2) Να λοιδορήσει ευθέως ένα ανώτατο κυβερνητικό στέλεχος.
Λυπάμαι για την ανοίκειο αυτή συμπεριφορά του μητροπολίτη, την οποία και θεωρώ παράδειγμα προς αποφυγήν.
Σπυρος Παπουτσακης – Πάτρα
Η καθαριότητα στην Αθήνα
Κύριε διευθυντά
Αναφορικά με το δημοσίευμά σας στις 3/9/2009 για το πρόβλημα των graffitis, σας γνωρίζω ότι η Δημοτική Αρχή καταβάλλει συνεχώς προσπάθειες και εφαρμόζει δράσεις για τη βελτίωση του αστικού περιβάλλοντος. Συγκεκριμένα, γίνεται καθημερινός οδοκαθαρισμός των δρόμων της πόλης και καθημερινή αποκομιδή των απορριμμάτων. Επιπλέον, υλοποιείται το τακτικό πλύσιμο των πλατειών και των δρόμων του δήμου με ζεστό νερό και ειδικό απορρυπαντικό κάθε 10 μέρες. Στο κέντρο της πόλης οι δρόμοι πλέονται σε εβδομαδιαία βάση, ενώ στα 7 δημοτικά διαμερίσματα τουλάχιστον 1 φορά τον μήνα.
Οι κάδοι απορριμμάτων έχουν αντικατασταθεί στο μεγαλύτερο ποσοστό τους από καινούργιους και ελέγχονται από ειδικό σύστημα τηλεματικής διαχείρισης και επισκευάζονται καθημερινά από σχετικά συνεργεία. Παράλληλα, όλοι οι κάδοι απορριμμάτων πλένονται κάθε μήνα για τη διασφάλιση της υγιεινής.
Η Διεύθυνση Καθαριότητας επίσης, για τη συντήρηση και αποκατάσταση του αστικού εξοπλισμού, προβαίνει σε αφισοκάθαρση, βάψιμο, πλύσιμο, αναμόρφωση πλατειών, πεζοδρόμων και σε έκτακτες εκστρατείες καθαριότητας ευρύτερων περιοχών. Ιδιαίτερα για τις περιπτώσεις βανδαλισμών και graffitis σε δημόσιους χώρους, το αρμόδιο τμήμα ειδικών συνεργείων αναλαμβάνει την άμεση εξυγίανση του χώρου σε καθημερινή βάση.
Ακόμα, οι δημότες του Δήμου Αθηναίων μπορούν να επικοινωνούν όλο το εικοσιτετράωρο με την τηλεφωνική γραμμή εξυπηρέτησης δημοτών της Διεύθυνσης Καθαριότητας και Περιβάλλοντος, το 1960. Αυτή η τηλεφωνική γραμμή δέχεται και διεκπεραιώνει κάθε στιγμή μέσα στην ημέρα αιτήματα δημοτών, επαγγελματιών και φορέων σχετικά με την καθαριότητα και την ανακύκλωση.
Τέλος, ομάδα 100 εποπτών και επιστατών καθαριότητας επιτηρεί την καθαριότητα και την περιβαλλοντική συμπεριφορά δημοτών και καταστημάτων και επιβάλλει τα ανάλογα πρόστιμα στους παραβάτες.
Ο αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Καθαριότητας – Γεωργιος Δημοπουλος
Λαϊκισμός και πλούτος
Κύριε διευθυντά
Ποιον πλούτο; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που έπρεπε να θέτουν οι δημοσιογράφοι στις ομιλίες των πολιτικών που τάζουν αναδιανομή του, αλλά απεναντίας το αποφεύγουν, γιατί η ανάλυση της θέσεως αυτής θα προκαλούσε μόνο γέλια και μειδιάματα. Δεν ζούμε σε μια χώρα που τις τελευταίες 3 δεκαετίες όλες οι κυβερνήσεις ζητάνε λιτότητα από τον ελληνικό λαό; Μήπως οι πολιτικοί άνδρες αυτοί ζουν σε άλλη χώρα και ανακάλυψαν τώρα ξαφνικά ότι η χώρα μας είναι πλούσια και εύπορη. Για ποια αναδιανομή του πλούτου κάνουν λόγο; Πού είναι συσσωρευμένος ο πλούτος αυτός και οι ελληνικές κυβερνήσεις τον διανέμουν στους λίγους ή τους πολλούς; Γιατί δεν μιλούν τη γλώσσα της αλήθειας, η οποία διά στόματος των υπευθύνων της Ε.Ε., που μας δανείζουν αφειδώς και καθημερινά (15 εκατ. ευρώ ημερησίως), κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα δημοσιονομικά. Αν αναφέρονται σε δανεικό πλούτο, τότε αντιλαμβανόμαστε τα επιχειρήματά τους. Εμείς όμως δεν θέλουμε δανεικά, δεν θέλουμε άλλες επικίνδυνες στροφές για την ελληνική οικονομία και δεν προτιμούμε τα ψέματα αλλά την ωμή αλήθεια ώστε να προκόψει ο τόπος, το έθνος, έστω και με θυσίες. Θέλουμε μια ελπίδα για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, μια ελπίδα που θα γεννηθεί όταν η πατρίδα θα σταθεί στα πόδια της μέσα από θυσίες, έχοντας λύσει τα δημοσιονομικά προβλήματα. Ας είμαστε ειλικρινείς και αληθινοί, όπως έχουμε ευθύνη απέναντι στο έθνος σε κρίσιμες στιγμές. Ο δρόμος του λαϊκισμού, των ευχολογίων, της εύκολης λύσης και του θα δούμε μετά είναι ξεπερασμένος και η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της θα τον αποδοκιμάσει ριζικά.
Μαριος Ξηρομεριτης – Χειρουργός ουρολόγος – Δημοτικός σύμβουλος Λάρισας
Τα ΚΕΠ και οι αιτησιογράφοι
Κύριε διευθυντά
Η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές ας βάλει το στηθοσκόπιο και στα ΚΕΠ, γιατί πολύ φοβούμαι ότι υπέκυψαν και αυτά στη γνωστή παθογένεια του ελληνικού Δημοσίου.
Καθώς με πληροφόρησαν σήμερα οι ευγενέστατοι, κατά τα άλλα, υπάλληλοι του ΚΕΠ Νέου Κόσμου, η υπηρεσία τους σήμερα, εκτός από την παροχή πληροφοριών (συνήθως -προσθέτω εκ πείρας- ελλιπών), δεν προσφέρει τίποτε άλλο από την απλή διαβίβαση αιτημάτων, και αυτό με καθυστέρηση έως 15 ημερών, λόγω ανεπάρκειας κλητήρων. (Προφανώς το σκανάρισμα και η ηλεκτρονική μεταβίβαση εγγράφων παραμένουν γι’ αυτούς άγνωστες πρακτικές.) Από εκεί και πέρα, το ΚΕΠ περιμένει παθητικά να λάβει απάντηση από την υπηρεσία – αποδέκτη του αιτήματος και να ειδοποιήσει σχετικά τον αιτούντα. Οταν στην άλλη άκρη μοιραία σημειωθεί καθυστέρηση και ο αιτών ζητήσει από το ΚΕΠ να παρέμβει για να προωθήσει την υπόθεσή του, θα εισπράξει την κλασική δημοσιοϋπαλληλική απάντηση: «Μα εμείς δεν μπορούμε (sic) να κάνουμε κάτι τέτοιο» – και θα νιώσει ότι τον έπιασαν κορόιδο.
Γιατί, αν θυμάμαι καλά, τα ΚΕΠ δεν ιδρύθηκαν για να μας επιστρέψουν στην εποχή των αιτησιογράφων, επιβαρύνοντας κιόλας τον φορολογούμενο με στρατιές περιττών υπαλλήλων, αλλά για να διευκολύνουν έμπρακτα τους πολίτες στις συναλλαγές τους με το Δημόσιο.
Νικος Πηλαβακης – Αθήνα