Πάντα όταν πλησιάζουν οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς το «Σημειωματάριο» γίνεται πιο εύθυμο, ιδίως σε εικονογράφηση, με τα παιδιά και τα παιχνίδια να ‘χουν τον πρώτο λόγο στις αναγγελίες των Bazaar’s, που, τέτοια εποχή, γίνονται για τους σκοπούς των φιλανθρωπικών οργανώσεων. Και φέτος το ίδιο θα γίνει, μόνον που αντί για τις συνήθεις χαρούμενες προτροπές μπαίνει το στοιχείο του επιτακτικού και του επείγοντος.
Οταν σε εποχή κρίσης, όπως η δική μας, οι μεγάλοι φορείς του πολιτισμού και τα Μουσεία και ιδρύματα δυσκολεύονται να βρουν χορηγούς για να συνεχίσουν να παράγουν έργο, καταλαβαίνει κανείς τη θέση των φιλανθρωπικών ενώσεων, συλλόγων, εταιρειών που ασχολούνται με παιδιά που έχουν ανάγκη υποστήριξης. Κι αυτά είναι τα ορφανά, τα κακοποιημένα, αυτά που πάσχουν από νοητική στέρηση, ή άλλες ασθένειες όπως εγκεφαλοπάθειες και του νευρολογικού και μυϊκού συστήματος, και οι γονείς και οι δικοί τους χρειάζονται βοήθεια για να τα μεγαλώσουν και να τα ετοιμάσουν για μια θέση στην κοινωνία, ιδίως όταν αυτοί δεν θα ‘ναι εκεί πια για να τα φροντίζουν.