Από τον φαρμακοποιό έως και τον λιμενεργάτη, στην Ελλάδα, περίπου εβδομήντα επαγγέλματα ρυθμίζονται από το κράτος. Ο κρατικός παρεμβατισμός επικρατεί σε μεγάλο μέρος του εμπορίου και των μεταφορών. Αποτέλεσμα: η μεταφορά με φορτηγό από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη στοιχίζει σχεδόν το ίδιο όσο η μεταφορά από το τέσσερις φορές πιο μακρινό Μόναχο για την Αθήνα.
Μελέτες του ΙΟΒΕ αποδεικνύουν ότι η παραγωγικότητα της οικονομίας μπορεί να αυξηθεί μέχρι και 13% εφόσον ο τομέας των μεταφορών και των κλειστών επαγγελμάτων απελευθερωθούν από τα δεσμά του κράτους.
Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού πακέτου, η Ελλάδα αναγκάστηκε να προχωρήσει σε ένα πρόγραμμα μετάβασης από μια οικονομία κρατικής καθοδήγησης και κυριαρχίας σε ένα περιβάλλον ανοιχτής αγοράς, που αναδεικνύει την ιδιωτική πρωτοβουλία και ευνοεί τις επενδύσεις για τη δημιουργία ανάπτυξης και θέσεων εργασίας.
Παρατηρείται ότι το μεταρρυθμιστικό έργο της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης Παπανδρέου είναι ένα πρόγραμμα με οικονομικά φιλελεύθερες διαστάσεις. Σε άλλες εποχές η προσέγγιση αυτή θα ήταν ανέφικτη. Η τρέχουσα συγκυρία όμως επιβάλλει μια αλλαγή βάσει φιλελεύθερων αρχών ενώ ταυτόχρονα η κοινωνία μπορεί να την αποδεχθεί. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών απέτυχαν να εξασφαλίσουν ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και να ανταποκριθούν στην ανάγκη των Ελλήνων πολιτών για ένα βιώσιμο μέλλον ευημερίας.
Ετσι ένα νέο πολιτικό κίνημα έρχεται τώρα να συμπληρώσει το κενό στο κέντρο του πολιτικού συστήματος. Η ίδρυση της Δημοκρατικής Συμμαχίας σηματοδοτεί μια θετική αλλαγή. Στην Ελλάδα υπάρχει σοβαρή έλλειψη αξιοπιστίας του κράτους. Οι πολίτες αναζητούν διέξοδο από τον φαύλο κύκλο του συστήματος, διεκδικούν ένα νέο, βιώσιμο όραμα.
Ο σύγχρονος «βιώσιμος φιλελευθερισμός» σε συνδυασμό με την επιτακτική ανάγκη μιας προσαρμοζόμενης αειφόρου οικονομικής αγοράς αποτελεί ευκαιρία για έναν νέο προσανατολισμό της οικονομικής προόδου της χώρας. Και ακριβώς εδώ βρίσκεται το έργο του νέου κινήματος. Ενώ απαιτείται από τα παλαιά πολιτικά κόμματα να διατηρούν το status quo, καθήκον του νέου πολιτικού κινήματος θα έπρεπε να είναι η ώθηση για πραγματική μεταρρύθμιση που θα κινείται στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής προοπτικής και του εκσυγχρονισμού. Το νέο κίνημα οφείλει να συμβάλει σε αυτόν τον εκσυγχρονισμό μέσω νέων ιδεών, πρακτικών, εποικοδομητικό διάλογο και προπάντων «φρέσκων» προσώπων.
Στις αρχές του 20ού αιώνα ο Ελευθέριος Βενιζέλος αγωνίστηκε για την ενοποίηση της αστικής τάξης, η οποία τις τελευταίες δεκαετίες διασπάστηκε από τα μεγάλα κόμματα. Κι όμως, από αυτήν την ενοποίηση εξαρτάται η δημιουργία νέων προϊόντων, νέων μεθόδων παραγωγής και ο νέος τρόπο ζωής. Ετσι, για παράδειγμα, θα μπορούσε να θεσπιστεί μια οικονομία στηριζόμενη στην υγεία. Η υγεία, τόσο η σωματική όσο και η πνευματική, αν τεθεί στο κέντρο της πολιτικής δραστηριότητας, θα δημιουργήσει όχι μόνο θέσεις εργασίας, αλλά επίσης θα ικανοποιεί τους ανθρώπους βελτιώνοντας την προσωπική ευημερία του καθενός.
Το όραμα του νέου κινήματος θα αναδειχθεί σε ένα επιτυχημένο μοντέλο αν επικεντρωθεί επίσης στην εκπαίδευση. Φως κι ελπίδα μπορεί να δοθεί έτσι στο πρόβλημα της μετανάστευσης. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η φυγή, ιδιαίτερα των νέων, δεν θα βοηθήσει τη χώρα να βγει από την κρίση.
Η επιτυχής δραστηριότητα των Ελλήνων στην πληροφορική είναι μόνο ένα παράδειγμα για τη δημιουργία νέων πρωτοπόρων αγορών. Ευφυείς λύσεις πληροφορικής στους τομείς της ασφάλειας, της παιδείας, της υγείας και του πολιτισμού θα μπορούν να δώσουν θετικό αποτέλεσμα αυτής της προσέγγισης για την ανάπτυξη νέων αγορών. Η Ελλάδα θα μπορούσε έτσι να ανεβεί στον «Ολυμπο» της ευρωπαϊκής πληροφορικής.
Το μέλλον της Ελλάδας χαράζει νέες συντεταγμένες: στο επίκεντρο της νέας πολιτικής τοποθετούνται οι βιώσιμες φιλελεύθερες αξίες στηριζόμενες στα αστικά θεμέλια του κράτους δικαίου.
Οι Ελληνες -ντόπιοι και εξωτερικού- αγαπούν την Ελλάδα. Επιθυμούν μια Ελλάδα ευρωπαϊκή, αειφόρο και φιλελεύθερη που να λειτουργεί και να δίνει ευκαιρίες. Μια Ελλάδα στην οποία μπορούν να αναδειχθούν οι δεξιότητες και η δουλειά των Ελλήνων. Αυτή είναι η κατευθυντήρια γραμμή που θα πρέπει να καθορίσει την ατζέντα του νέου κινήματος.
* Ο κ. Γιώργος Χατζημαρκάκης είναι ευρωβουλευτής του κόμματος Ελευθέρων Δημοκρατικών της Γερμανίας.