Κυριακή 20 Μαρτίου, ώρα εννέα το πρωί. Μόλις 14 ώρες έχουν περάσει από την έναρξη των βομβαρδισμών στη Λιβύη και περιμένουμε ότι τα κανάλια θα δείξουν μια στοιχειώδη δημοσιογραφική ετοιμότητα.
Κάποια κανάλια δεν σφύριξαν αδιάφορα. Στη Λιβύη αφιέρωσαν τον περισσότερο χρόνο τους οι δύο τακτικές ενημερωτικές πρωινές εκπομπές της Κυριακής («Σαββατοκύριακο στη ΝΕΤ» και «Μega Σαββατοκύριακο»). Ο ΣΚΑΪ τροποποίησε το πρόγραμμά του, κινητοποιώντας το δημοσιογραφικό δυναμικό του και προβάλλοντας μια εκπομπή έκτακτης επικαιρότητας, με παρουσιαστές τη Λήδα Μπόλα και τον Σπύρο Μάλλη.
Την ίδια ώρα, άλλα κανάλια προβάλλουν είτε καρτούν είτε ελληνικές σειρές σε επανάληψη. Κατανοώ ότι τα παιδιά, που έχουν συνηθίσει να παρακολουθούν κινούμενα σχέδια τα πρωινά του Σαββατοκύριακου, δεν έχουν λόγο να αλλάξουν τις τηλεοπτικές τους συνήθειες και να αρχίσουν να βλέπουν εκρήξεις και καπνούς. Ομως ποιος ενήλικος μπορεί πρωί πρωί να γελάσει, π. χ., βλέποντας ένα επεισόδιο με τίτλο «Ο βουτυρομπεμπές κερατάς» (Αlpha) της σειράς «Εντιμότατοι κερατάδες», και να μη θέλει να μάθει λίγα πράγματα γι’ αυτόν τον πόλεμο που δεν διαδραματίζεται στα βάθη της Ασίας, αλλά στη γειτονιά μας;
Πριν από 8 χρόνια, στις 20 Μαρτίου, είχε ξεκινήσει ο πόλεμος στο Ιράκ. Τότε όλα τα κανάλια παρουσίαζαν τις εξελίξεις σε συνεχή ροή. Ισως να σημειώθηκαν υπερβολές, φλυαρίες και αισθηματολογίες, όμως σε γενικές γραμμές τα ελληνικά κανάλια κάλυψαν τα δραματικά εκείνα γεγονότα με τρόπο που βρισκόταν σε αρμονία με το λαϊκό αίσθημα.
Να υποθέσουμε ότι οι Ελληνες τηλεθεατές νοιάζονταν για εκείνον τον πόλεμο, ενώ δεν δίνουν πεντάρα τσακιστή για τον τωρινό; Αλλα ήθελε ο λαός το 2003, άλλα θέλει το 2011 ή μήπως τα κανάλια κάθε φορά αποφασίζουν για το τι θέλει ή δεν θέλει ο λαός;
Η τηλεοπτική ενημέρωση ήταν ένα από τα πρώτα θύματα της οικονομικής κρίσης. Π. χ., εδώ και περίπου δύο χρόνια, δύο μεγάλα κανάλια, ο Alpha και ο ΑΝΤ1, έχουν καταργήσει τις πρωινές ενημερωτικές εκπομπές του Σαββατοκύριακου («Πρωινές σελίδες» και «Στούντιο με θέα», αντίστοιχα). Ωστόσο, σε κάποιες κρίσιμες, οριακές ιστορικές στιγμές η ενημέρωση πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο, έστω και για λίγη ώρα.
Πάντως, στα κεντρικά δελτία ειδήσεων των περισσότερων καναλιών οι εξελίξεις στη Λιβύη κυριαρχούν. Να επισημάνουμε την ευστοχία των παρατηρήσεων και των ερωτήσεων της Μαρίας Χούκλη, που είχε παρουσιάσει και την εισβολή στο Ιράκ του 2003 από τη συχνότητα της ΝΕΤ και τώρα, στο κεντρικό δελτίο του ΑΝΤ1, παρουσιάζει έναν άλλο πόλεμο, που δεν ξέρουμε με πόσο αίμα θα γραφτεί το τέλος του.
Ο καλός καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. Και στις μέρες μας οι φουρτούνες είναι πολλές, όπως πολλές και μεγάλες είναι οι προκλήσεις (και οι ευθύνες) και για την τηλεοπτική δημοσιογραφία.