Κανείς δεν περιμένει πολλά από την τηλεόραση τη Μεγάλη Εβδομάδα, ιδίως σε εποχές περικοπών σαν τη σημερινή. Ωστόσο, κάποιες εκπομπές ξεχώρισαν, όπως οι «Μέρες επανάστασης», το δεύτερο μέρος του ντοκιμαντέρ της «Εμπόλεμης ζώνης» του Σωτήρη Δανέζη, που γυρίστηκε στην ανατολική Λιβύη τον Μάρτιο, πριν αρχίσουν οι νατοϊκοί βομβαρδισμοί.
«Win or die», λέει ένας νεαρός μαχητής των αντικανταφικών δυνάμεων. «Νο problem», προσθέτει. (Μετάφραση: «Νίκη ή θάνατος, δεν με νοιάζει να πεθάνω»). Πολύτιμες εικόνες, ανεκτίμητες από πρώτο χέρι μαρτυρίες. Αλλο πράγμα ο «μπαλκονάτος» πολεμικός ανταποκριτής, που περιγράφει ό, τι βλέπει από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου του, και άλλο η δουλειά των δημοσιογράφων, των φωτογράφων και των εικονοληπτών που πηγαίνουν εκεί όπου βροντάει το κανόνι.
Ο Χρόνης Αηδονίδης είχε αυτές τις μέρες την τιμητική του – και χαλάλι του. Εμφανίστηκε στο «Εχει γούστο» της Μπήλιως Τσουκαλά (ΝΕΤ) και στην πασχαλινή εκπομπή του Σεραφείμ Φυντανίδη «Οι παρέες γράφουν ιστορία» επίσης στη ΝΕΤ, όμως ο κορυφαίος αυτός εκπρόσωπος της βυζαντινής και της παραδοσιακής μουσικής παράδοσης μάς συγκίνησε βαθιά στο «Επικράνθη» (σε επανάληψη, όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα στην ΕΤ1. Εξίσου μας συγκίνησε και η ψάλτρια Νεκταρία Καραντζή, μια φωνή καλλιεργημένη και αγγελική ταυτόχρονα.
Ιδιαίτερη αξία έχει το αφιέρωμα του «Στην υγεία μας», το Σάββατο του Λαζάρου, στο «Εν χορδαίς», μια ομάδα περίφημων μουσικών της Θεσσαλονίκης που ειδικεύονται στην κοινή μουσική κληρονομιά της Μεσογείου κι έχουν στο ενεργητικό τους σπουδαίο δισκογραφικό, εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο. Δυστυχώς, η εκπομπή αυτή άρχισε γύρω στα μεσάνυχτα, καθώς προηγουμένως η ΝΕΤ έδειχνε αγώνες μπάσκετ. Μακάρι να προβληθεί σε επανάληψη, ώστε να έχουν περισσότεροι τηλεθεατές την ευκαιρία να απολαύσουν πανέμορφες μουσικές και τραγούδια. Ομορφα τραγούδια ερμήνευσε στο «Αmstel Live» (ΣΚΑΪ), ανήμερα το Πάσχα, και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ενώ οι νεαροί θαυμαστές του γι’ άλλη μια φορά κραύγασαν «Βασίλη, ζούμε για να σε ακούμε!»
Εξαίρεση μες στον ωκεανό των επαναλήψεων ήταν η μίνι σειρά «Οι στυλοβάτες της Γης» (Αlpha), που στηρίζεται στο ομότιτλο μπεστ σέλερ του Κεν Φόλετ, ένα ιστορικό δράμα με θέμα τη μετ’ εμποδίων ανέγερση ενός μεγάλου καθεδρικού ναού σε μια πόλη της Βρετανίας τον 12ο αιώνα. Πρόκειται για μια πολύ ακριβή και προσεγμένη γερμανοκαναδική παραγωγή (2010), με γερές δόσεις συνωμοσίας, πάθους και προδοσίας και με μια γλυκιά εκδίκηση στο τέλος. Προβλήθηκαν τέσσερα χορταστικά δίωρα επεισόδια, αν και υποθέτω ότι λίγοι τηλεθεατές θα είχαν τον χρόνο να τα δουν όλα. Το ξεχωριστό σημείο αυτής της σειράς είναι η προσοχή που δίνει στην αρχιτεκτονική και στα διαδοχικά στάδια της ανέγερσης ενός γοτθικού ναού, η οποία, στην εποχή του Μεσαίωνα, μπορούσε να διαρκέσει αρκετές δεκαετίες.