Οσοι έχουμε τελειώσει ελληνικό πανεπιστήμιο την τελευταία 20ετία μπορούμε να συνεννοηθούμε. Με ελάχιστες εξαιρέσεις κάποιων τμημάτων που κάνουν εξαιρετική δουλειά κυρίως λόγω της ανιδιοτελούς προσφοράς μεμονωμένων διδασκόντων, όλα σχεδόν τα μεγάλα ΑΕΙ λειτουργούν εδώ και χρόνια σε συνθήκες που μόνον ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν θυμίζουν.
Τι να προτάξει κανείς; Τους καθηγητές που αντιμετωπίζουν προκλητικώς το πανεπιστημιακό τους έργο τους ως πάρεργο; Το θράσος των φοιτητικών παρατάξεων που κάνουν στα ΑΕΙ ό, τι τους καπνίσει, στο όνομα μιας ψευδεπίγραφης προοδευτικότητας; Την απίστευτη βρωμιά στους χώρους; Την απόλυτη ανοργανωσιά; Τι εστί πανεπιστήμιο το γνωρίζουν όσοι είχαν την τύχη να κάνουν έστω ένα μεταπτυχιακό σε κάποια σοβαρή χώρα.
Ως εκ τούτου, κάθε νομοθέτημα που αποβλέπει στη βελτίωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μόνον ευπρόσδεκτο είναι. Αρκεί όμως να είναι καλά μελετημένο. Και αυτό προϋποθέτει την αναγνώριση και τη διατήρηση των όποιων θετικών βημάτων έχουν ήδη γίνει -εν προκειμένω από την κ. Μαριέττα Γιαννάκου- και κυρίως τη διασφάλιση της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης όσων κληθούν να εφαρμόσουν τις νέες αλλαγές.
Ο Γ. Παπανδρέου έχει διατελέσει υπουργός Παιδείας και γνωρίζει άριστα τους ασυγχώρητους πειραματισμούς που έγιναν από το 1981 σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης. Ως εκ τούτου, φέρει ακέραιη την ευθύνη το σχέδιο της κ. Διαμαντοπούλου να μην αποδειχθεί άλλο ένα πείραμα που θα ανατρέψει η επόμενη κυβέρνηση ή ο επόμενος υπουργός.
Θα το γράψω ακόμη πιο απλά. Οι πολίτες ποσώς ενδιαφέρονται για το πώς θα εκλέγονται οι πρυτάνεις ή αν οι σπουδές ιχθυοκαλλιέργειας θα είναι διετείς ή τριετείς. Αλλά απαιτούν ευλόγως από τα δύο μεγάλα κόμματα να συμφωνήσουν επιτέλους σε ένα κοινό εκπαιδευτικό σχέδιο.
Η αυτονόητη αυτή συμφωνία δεν μας επιβάλλεται από κανένα Μνημόνιο. Την υπαγορεύει πια η στοιχειώδης λογική. Εν ολίγοις, ας καθυστερήσει ένα-δύο μήνες το κυβερνητικό ν/σ για να βρεθεί κοινός τόπος, έστω, με τη Ν. Δ. Κι ας πάψουν τα μεγάλα λόγια και από τους μεν και από τους δε. Από Καποδίστριες και Παπανούτσους χορτάσαμε την τελευταία 20ετία…