Εναν αληθινά απρόβλεπτο «σύμμαχο» υπέρ του νομοσχεδίου για τις αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση βρήκε η υπουργός Παιδείας, κ. Αννα Διαμαντοπούλου. Και μάλιστα, με ισχυρό λαϊκό έρεισμα. Πρόκειται για την Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, η οποία αριθμεί περί τα 90.000 μέλη-καθηγητές. Η… απρόβλεπτη αυτή συμμαχία έχει ιδιαίτερη αξία για το υπουργείο διότι «συνήφθη» με έναν αντίπαλο, που έως τώρα συνήθως γκρίνιαζε με την πολιτική όχι μόνο της νυν κυβέρνησης, αλλά γενικά κάθε κυβέρνησης. Η ΟΛΜΕ, λοιπόν, χθες αποφάσισε να μπει στα χωράφια της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και συνέταξε ανακοίνωση 4 σελίδων. Και τι πρότεινε; Ιδού ένα απόσπασμα: «Με το ν/σ εισάγεται η πρωτοφανής αντίληψη ότι οι μαθησιακές δυσκολίες αντιμετωπίζονται με την τιμωρία, καθώς αλλάζει η ροή σπουδών: προαπαιτούμενα, όρια αριθμού μαθημάτων, ποινολόγια αποτυχόντων, διαγραφές συνθέτουν ένα τοπίο όπου κυριαρχεί η πλήρης εντατικοποίηση και πειθάρχηση. Οι υποβαθμισμένες σπουδές μετατρέπονται σε ατομικό αγώνα επιβίωσης και συλλογής του προαπαιτούμενου αριθμού πιστωτικών μονάδων από οπουδήποτε». Δηλαδή, η ΟΛΜΕ υποστηρίζει ότι είναι τιμωρία εάν ο φοιτητής είναι υποχρεωμένος να παρακολουθήσει τα μαθήματα με μία σειρά, με κριτήριο το επίπεδο των γνώσεών του. Ουσιαστικά, χαρακτηρίζει «τιμωρία» την προσπάθεια να μπει μια τάξη στα ΑΕΙ, η οποία μάλιστα είναι και «πρωτοφανής», έστω κι αν ανάλογες πρακτικές (προαπαιτούμενα, όρια αριθμού μαθημάτων, ποινολόγια) έχουν υιοθετηθεί από τα πανεπιστήμια του εξωτερικού εδώ και δεκαετίες. Ως εκ τούτου, οι παραδοξότητες, στα όρια του γελοίου, που φέρει ως επιχειρήματα η παγίως αντικυβερνητική ΟΛΜΕ -οπαδός του «δεν ξέρω τι κάνει η κυβέρνηση, αλλά είναι σίγουρο ότι το κάνει λάθος»- προσφέρει μία σοβαρή ευκαιρία στην κυβέρνηση να απαξιώσει τους αντιδρώντες.
Θα μου απαντήσει κάποιος νοήμων από την ΟΛΜΕ ότι βλέπω το δέντρο και όχι το δάσος. Ας πάμε, λοιπόν, στο επιχείρημα της ομοσπονδίας για τη φύση του υπό διαμόρφωση ΑΕΙ. Ορίστε: «Σχεδιάζεται ένα κατ’ επίφασιν πανεπιστήμιο, που δεν θα είναι πλέον ούτε δωρεάν ούτε δημόσιο ούτε πανεπιστήμιο. Παύει να είναι πανεπιστήμιο πρώτα από όλα σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο. Διαμορφώνεται ένα εκπαιδευτήριο παροχής επαγγελματικής κατάρτισης με δίδακτρα. Με «σχολές – χυλό» και εξατομικευμένο, πολυδιασπασμένο πρόγραμμα μονοετών, διετών και τριετών σπουδών. Τα προγράμματα σπουδών και οι σχολές συγκροτούνται, συγχωνεύονται ή καταργούνται επί τη βάσει της εξυπηρέτησης των αναγκών της αγοράς, δηλαδή των επιχειρηματικών συμφερόντων. Οι μαθητευόμενοι μάγοι του νεοφιλελευθερισμού με αλαζονεία επιχειρούν να καταργήσουν τα επιστημονικά αντικείμενα χωρίς φυσικά να εξηγήσουν τι θα υπάρχει στη θέση λ.χ. της φυσικής, της ιστορίας ή της αρχιτεκτονικής». Τρέμετε φοιτητές και διδάσκοντες της Αρχιτεκτονικής. Σε λίγο θα καταργηθείτε!!!
ΥΓ.: Το κακό δεν είναι ότι η ΟΛΜΕ έχει γνώμη για το νομοσχέδιο των ΑΕΙ. Εν μέσω καύσωνος, πολλά δικαιολογούνται. Το κακό είναι ότι τα μέλη της, που εκλέγουν την ηγεσία, αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά της υποχρεωτικής εκπαίδευσης…