Βίλα Καζούλη
Κύριε διευθυντά
Στην Κηφισιά, στη βίλα Καζούλη, έχει εγκατασταθεί το Ινστιτούτο Αειφόρου Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος που ανήκει στο κράτος. Από την πλευρά του ο δήμος Κηφισιάς δικαίως διεκδικεί το κλασικό ακίνητο. Δεν γνωρίζω πότε θα λυθούν οι ιδιοκτησιακές διαφορές. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι επί μήνες τα φυτά του κήπου της βίλας είναι απότιστα και μαραίνονται. Χρειάστηκαν χρόνια και διατέθηκαν χρήματα για να δημιουργηθεί ο μεγάλος αυτός κήπος. Μήπως θα πρέπει να γίνει υπέρβαση και να ανατεθεί στον δήμο Κηφισιάς να ποτίζει τον κήπο; Μιλάμε για «πράσινο» και μάλιστα «αειφόρο» και αφήνουμε να καταστραφεί το υπάρχον. SOS τώρα!
Διονυσης Κ. Μαγκλιβερας
Ο χρηματισμός των ιατρών
Κύριε διευθυντά
Στην Ελλάδα του 2011, βεβαίως οι ογκολόγοι δεν «είναι πρωταθλητές στον χρηματισμό». Σίγουρα όμως, η συνεργάτις της εφημερίδας «H Καθημερινή» Λίνα Γιαννάρου, που το ισχυρίζεται, στο «άρθρο» της στο φύλλο της 11ης Ιουνίου 2011, διεκδικεί ως φαβορί τον τίτλο της πρωταθλήτριας στη λαϊκιστική λιβελογραφία και στην τέχνη της άνευ κινδύνων συκοφαντίας.
Αν και θεωρούμε ότι είναι περιττό να ανοίξει κανείς διάλογο, το Δ.Σ. της Εταιρείας Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας εκφράζει την απορία του και την αγανάκτησή του για το πλήρες αοριστολογιών λιβελογράφημα της συνεργάτιδος της εφημερίδας «H Καθημερινή», το οποίο, χωρίς καμία συνάφεια τίτλου και περιεχομένου, καταλήγει εν είδει συμπεράσματος, σε ύβρη συλλήβδην κατά του σώματος των Ελλήνων παθολόγων ογκολόγων.
Οι ασθενείς με καρκίνο, οι οικογένειες και οι σύλλογοί τους έχουν, πιστεύουμε, ιδίαν άποψη για τους ογκολόγους της χώρας μας. Συνεπώς, ευτελή άρθρα όπως αυτό της δημοσιογράφου σας στερούνται αξιοπιστίας και η μόνη δυναμική τους έχει να κάνει μόνο με τη δημιουργία εντυπώσεων και την πρόκληση παροδικής σύγχυσης των εν δυνάμει ή ήδη ασθενών.
Απορία βεβαίως προκαλεί πώς φτάνουν στο τυπογραφείο μιας ιστορικής εφημερίδας, εκ των εγκυρότερων εκπροσώπων του ελληνικού Τύπου, τέτοιου είδους κείμενα. Εστω και αν κάποιος αποδεχθεί την ευνόητη σκοπιμότητα προσέλκυσης αναγνωστών με ευαίσθητα κοινωνικά θέματα, θεωρούμε ότι το ελάχιστο που μπορεί κανείς να διεκδικήσει στις σημερινές συνθήκες της ισοπέδωσης των πάντων είναι η στοιχειώδης σοβαρότητα και υπεύθυνη άσκηση του κάθε επαγγέλματος, συμπεριλαμβανομένου και αυτού του δημοσιογράφου! Είναι σημαντικό οι διάφοροι οργανισμοί να διαθέτουν μηχανισμούς ελέγχου και δικλίδες ασφαλείας πριν η επιπολαιότητα και η ελαφρότητα φτάσουν να κάνουν ζημιά.
Ο πρόεδρος B. Γεωργουλιας
O γεν. γραμματέας A. Αθανασιαδης
Απάντηση
Οπως ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει, το δημοσίευμα αναφερόταν στο φαινόμενο του χρηματισμού στις υπηρεσίες υγείας της χώρας και όχι στους Ελληνες ογκολόγους, στους οποίους γίνεται αναφορά απλώς και μόνο για να τονιστεί ότι το φακελάκι αφορά τους πάντες, ακόμα και τους καρκινοπαθείς. Του λόγου το αληθές επιβεβαιώνουν οι μαρτυρίες των ίδιων των ασθενών και των συγγενών τους, οι οποίες μπορούν να αναζητηθούν σε ρεπορτάζ, ιστολόγια, στα ίδια μας τα σπίτια.
Λ. Γ.
Η λύση της σύγκλησης Εθνικής Συνέλευσης
Κύριε διευθυντά
Οι λαοί, σε κρίσιμες ώρες της ιστορίας των, προσφεύγουν στη συγκρότηση Εθνικής Συνέλευσης, την οποία εξουσιοδοτούν να λάβει, ανάλογα με τις συνθήκες, τις δέουσες αποφάσεις.
Η ελληνική πατρίδα, για πρώτη φορά στην ιστορία της, γίνεται αντικείμενο ασεβέστατων εμπαιγμών. O λαός μας αντιμετωπίζεται περιφρονητικά, σε παγκόσμια κλίμακα. O ευτελισμός των εννοιών Ελλάς και Ελληνες με βεβαιότητα εξυπηρετεί τα υψηλά στρατηγικά συμφέροντα των μεγάλων συμμάχων μας καθώς και των γειτόνων μας. Τα αίτια του ξεπεσμού μας είναι πολλά. Μπορούν όμως να ενταχθούν σε τρεις ομάδες προβλημάτων: ηθικά, πολιτικά και οικονομικά.
Ηθικά προβλήματα: Πρώτιστο το θέμα της εκπαίδευσης. Απουσιάζουν ο ενθουσιασμός και τα αγωνιστικά πρότυπα. Επικρατεί η ανοχή της διάβρωσης των θεσμών, ιδιαίτερα στο χώρο των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Τα ενάρετα και άξια στελέχη διαρκώς μειώνονται. Κυριαρχεί η παραπαιδεία. Τα ίδια ηθικά προβλήματα μπορεί να λεχθούν και για τους χώρους της Δικαιοσύνης, της πολιτικής και των δημόσιων λειτουργών. Απουσιάζει από παντού η αξιοκρατία. Αναρχία στο χώρο των MME. H δεοντολογία λείπει, η λασπολογία κυριαρχεί.
Πολιτικά προβλήματα: O περιορισμός της εθνικής ανεξαρτησίας. H απουσία πολιτικού λόγου. H άρνηση των πολιτικών να χαράξουν κοινώς αποδεκτή εθνική πολιτική. H αποστέρηση της χώρας από ένα θεσμοθετημένο όργανο εθνικής πολιτικής. Αγνοια της φιλοσοφίας της εξουσίας και των συστημάτων αποτελεσματικής διακυβέρνησης. Ελλειψη της συνέχειας των πολιτικών πράξεων. Αδυναμία εξυγίανσης της κρατικής μηχανής. Εμμονή στα αρνητικά στοιχεία της γραφειοκρατίας. Απουσία λογοδοσίας των υπουργών και των κρατικών οργάνων. Προώθηση των μετριοτήτων. Εγωλατρία. Ηθικός πόλεμος κατά των εκλεκτών ατόμων χωρίς συνέπειες. Δημοσιοποίηση απορρήτων του κράτους, χωρίς τιμωρία.
Οικονομικά προβλήματα: Το καταστροφικό χρέος. H τεράστια ανεργία. H αρνητικά προσανατολισμένη οικονομική ψυχολογία. H συρρίκνωση της πρωτογενούς αγροτικής παραγωγής. H διάλυση των αγροτικών συνεταιρισμών. H εξόντωση των μεταποιητικών επιχειρήσεων. H απουσία εθνικού σχεδίου αξιοποίησης πλουτοπαραγωγικών πηγών και πόρων.
Η ανοχή της φοροκλοπής από τους έχοντες, από τους επαγγελματίες και το φθοροποιό παράδειγμα των κατόχων πανεπιστημιακών τίτλων. H δυνατότητα του Κοινοβουλίου να εγκρίνει ελλειματικούς προϋπολογισμούς. H ανάγκη της ύπαρξης πρωτογενούς πλεονάσματος στον κρατικό προϋπολογισμό.
Η Βουλή των Ελλήνων και οι κυβερνήσεις που στήριξε δεν θεώρησαν ότι είχαν χρέος να προλάβουν τις καταστάσεις που μας οδήγησαν εδώ. Το ότι τα ίδια συμβαίνουν και σε άλλες χώρες δεν δικαιολογεί το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται υπό οικονομική κατοχή.
Την Ελλάδα οφείλουν και μπορούν να σώσουν μόνον οι Ελληνες.
Η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί μόνον υπό την προϋπόθεση ότι θα λύσουμε πρώτα τα ηθικά και πολιτικά προβλήματά μας.
Είναι καιρός, αντί άλλων δημοψηφισματικών αποφάνσεων, να γίνει δημοψήφισμα σύγκλησης Εθνικής Συνέλευσης με αποστολή: Να προστατεύσει την ελληνική δημοκρατία και να συντάξει νέο σύνταγμα, που θα προνοεί και θα θεραπεύει τις υπάρχουσες αδυναμίες.
Η Εθνοσυνέλευση κρίνεται σκόπιμο να λειτουργήσει παράλληλα με την παρούσα Βουλή, η οποία θα περιοριστεί στην ενασχόληση με την οικονομία και τα τρέχοντα θέματα, έως τη λήξη της θητείας της, ώστε να αποφευχθεί η κήρυξη εκλογών και η συνεπαγόμενη ακυβερνησία.
Στην Εθνοσυνέλευση, κάθε νέος δήμος της χώρας να εκλέξει έναν εκπρόσωπό του.
Κων. Κοκκινιδης – Υποπτέραρχος (I) ε.α.
Υγεία
Κύριε διευθυντά
Διαβάσαμε για τη συνέντευξη Τύπου στην οποία παρέσυρε τον υπουργό Υγείας κ. Λοβέρδο ο διοικητής της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας κ. Μουσιώνης περί δήθεν υψηλών αποθεμάτων βαλβίδων καρδιάς και άλλων επί παρακαταθήκη ειδών στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών.
Ομως διερωτώμαι αν ο κ. διοικητής ενημέρωσε τον μη ιατρό υπουργό για το πόσα είδη βαλβίδων, αναλόγως των σωματικών χαρακτηριστικών των ασθενών, πρέπει να διαθέτει ένα νοσοκομείο, το οποίο μάλιστα εφημερεύει κάθε δεύτερη ημέρα και καλύπτει χειρουργικά περιστατικά της μισής Ελλάδος;
Δεν καταλάβαμε τι το επιλήψιμο εις την ύπαρξιν «υψηλών» αποθεμάτων ειδών επί παρακαταθήκη, τα οποία δεν έχει πληρώσει το Δημόσιοο και τα οποία τιμολογούνται μόνον μετά την τοποθέτησή τους σε ασθενή;
Αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς την επιβάρυνση για το Δημόσιο αν τα είδη αυτά προμηθεύονταν επί πληρωμή για τις ανάγκες του όπως συμβαίνει με τα φάρμακα και λοιπά υλικά.
Δεν μας είπε ο κ. διοικητής πώς λειτουργεί το σύστημα στον Ευαγγελισμό. Συμβαίνει κάτι διαφορετικό εκεί; Το ανύπαρκτο αυτό θέμα έστειλε πομποδώς ο κ. υπουργός στον κ. εισαγγελέα για τη δημιουργία εντυπώσεων στο κοινό 1, το οποίο ποτέ δεν θα μάθει αν το θέμα τεθεί ύστερα από μήνες από τον κ. εισαγγελέα στο αρχείο!
Δημητρης Τσιγκλης
Η χώρα που δεν… «μετράει»
Κύριε διευθυντά
Ανέκραξε… απελπισμένος ο υπουργός Υγείας, για τα στοιχεία που δεν… έχει και που αν είχε θα έκανε θαύματα. Μα, δικές του είναι οι Υπηρεσίες που χρόνια ολόκληρα φτιάχνουν «Χάρτες», «Μελέτες», «Προγράμματα», «Συστήματα» και δεν ξέρω τι άλλο. Στο χέρι του είναι να ψάξει γιατί τα (πολλά) λεφτά που έχουν πέσει για τους σκοπούς αυτούς διαχρονικά και, στην πραγματικότητα, δεν απέδωσαν τίποτε. Οσο δεν ψάχνει, ή όσο τα κρύβει, έμμεσα αποδέχεται, αν δεν ενθαρρύνει κιόλας, αυτές τις πρακτικές που, με τα δικά του λόγια, «μας έφτασαν εκεί που μας έφτασαν». Οταν το απόστημα είναι στο σώμα σου, δεν το παρατηρείς και δεν το συζητάς μόνο. Το σπας.
Λ. Λιαροπουλος – Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών / Μελίσσια