Συναίνεση και διαφάνεια
Κύριε διευθυντά
Οπρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου ζήτησε τη συναίνεση των κομμάτων στο νέο μεσοπρόθεσμο κυβερνητικό πρόγραμμα για την έξοδο της χώρας από την κρίση, στη σύσκεψη που έγινε παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλια.
Η Ν.Δ. διά του προέδρου της κ. Αντ. Σαμαρά είχε ήδη ανακοινώσει τη δική της πρόταση: «Ζάππειο II» (δημοσιοποιημένη στο Διαδίκτυο).
Από την αρχή φάνηκε ότι το κλίμα δεν ήταν πρόσφορο, κυρίως διότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. ήταν αντίθετος με το κυβερνητικό πρόγραμμα, θεωρώντας λανθασμένη τη «συνταγή» του, διότι θα επέτεινε την υπάρχουσα ύφεση με όλα τα δυσμενή επακόλουθα, και αρνητικό τελικά αποτέλεσμα. Επέμενε δε στην αποδοχή της πρότασης της Ν.Δ. στο σύνολό της. Αυτό όμως δεν έγινε δεκτό από τον πρωθυπουργό και η προσπάθεια για συναίνεση απέτυχε.
Το πρώτο που θέλησα να εξακριβώσω -σαν απλός πολίτης- είναι αν για μια τόσο κρίσιμη συζήτηση που αφορά την έξοδο της χώρας από την κρίση, που αφορά τόσο την επιβίωσή της όσο και το μέλλον της, είχε γίνει η ενδεδειγμένη για την περίσταση προεργασία, ώστε η πιθανότητα μιας συναίνεσης -έστω μόνο μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων- άριστα προετοιμασμένη, να είναι σχεδόν αναμενόμενη.
Ποια θα ήταν η ενδεδειγμένη προεργασία;
Η σε βάθος αξιολόγηση της πρότασης «Ζάππειο II» της Ν.Δ. με επιδίωξη συγκερασμού των προτάσεών της με το κυβερνητικό πρόγραμμα ώστε να προκύψει ένας κοινός τόπος, προϋπόθεση για μια συμφωνία-συναίνεση.
Πώς θα γινόταν η αξιολόγηση;
Διακομματική Επιτροπή της Βουλής θα ανέθετε μια μελέτη σε ανεξάρτητη, με εχέγγυα αμεροληψίας, ομάδα εργασίας αποτελούμενη από διαπρεπείς Ελληνες και ξένους τεχνοκράτες οικονομολόγους για την σε βάθος κριτική αξιολόγηση της πρότασης «Ζάππειο II» της Ν.Δ. επισημαίνοντας σημεία κοινώς αποδεκτά και άλλα σύγκλισης μεταξύ των δύο μερών.
Η μελέτη αυτή θα ήταν σκόπιμο να δημοσιοποιούνταν στο Διαδίκτυο για λόγους διαφάνειας και ενημέρωσης της κοινής γνώμης (ενημερωμένος πολίτης ίσον ενεργός πολίτης).
Είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω προσωπικά ο ίδιος από τη γραμματέα του τ. υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου (προ του ανασχηματισμού) ότι η αυτονόητα απαραίτητη προεργασία για την εύλογη αξιολόγηση δεν έγινε. Η κριτική της πρότασης «Ζάππειο II» περιορίστηκε σε διατεταγμένη αγόρευση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στο Κοινοβούλιο, που δεν έχει την πληρότητα και την αντικειμενικότητα μιας επιστημονικής μελέτης.
Δυστυχώς, ο κ. πρωθυπουργός δεν πείθει με την τακτική της «συναίνεσης» και της «διαφάνειας» που ακολουθεί.
Δρ Γιωργος Ζαχος – Διευθυντής Βιβλιοθήκης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Πρόεδρος Γενικού Συμβουλίου Βιβλιοθηκών, Γενικών Αρχείων του Κράτους και Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης
Η έκθεση «Λούβρου»
Κύριε διευθυντά
Στο «Σημειωματάριο» της «Καθημερινής» (σελ. 2) γίνεται σωστή ενημέρωση για την έκθεση του «Λούβρου» που θα γίνει στο περίφημο αυτό μουσείο, από 13/10 μέχρι 16/1/12, με θέμα την αρχαία Μακεδονία: Στο βασίλειο των Μακεδόνων. Στην έκθεση αυτή των 1.100 τ.μ. θα εκτεθούν τα αριστουργήματα που ανήκουν τόσο στο μουσείο όσο και αυτά μαζί που θα στείλει το ΥΠΠΟ. H έκθεση θα συνοδευθεί από ένα διεθνές συνέδριο, 2 – 4/10 και με έναν κατάλογο των εκθεμάτων από 800 σελίδες(!) που ετοιμάσθηκε από ειδικούς αρχαιολόγους, Ελληνες και ξένους.
Η έκθεση αυτή θα έπρεπε να είχε γίνει πριν από πολλά χρόνια (20 – 40) διότι η σημασία της είναι τεράστια και θα αποτελούσε ένα ισχυρό όπλο μας εναντίον των ψευδολογιών των Σκοπίων. H αμέλεια αυτή και η καθυστέρηση μιας τέτοιας έκθεσης θα μπορούσε να αναπληρωθεί, αν το ΥΠΠΟ αποφασίσει και δρομολογήσει τη σταδιακή μεταφορά της έκθεσης του Λούβρου σε όλες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης, κάθε τρεις μήνες, ώστε να δουν οι Ευρωπαίοι φίλοι μας την αλήθεια και να χλευάσουν τη σκοπιανή προπαγάνδα που κάθε τόσο κάνει τα εγκαίνια ενός μακεδονικού (μαϊμού) αγάλματος (M. Αλεξάνδρου, Φιλίππου κ.τλ.).
Ας μην ισχυρισθεί το ΥΠΠΟ ότι δεν έχει χρήματα τη στιγμή που δισεκατομμύρια ευρώ μοιράσθηκαν στις διάφορες MKO, τα οποία πήγαν στις τσέπες των καταφερτζήδων, χωρίς έλεγχο και σκοπό. Εδώ η ανάγκη τέτοιων εκδηλώσεων είναι εθνική αποστολή και αναγκαία για την απόδειξη της αληθινής ιστορίας του μακεδονικού χώρου, η οποία διαστρεβλώνεται συστηματικά από τα Σκόπια. Είναι η μοναδική περίπτωση που τα χρήματα που θα δαπανηθούν θα πιάσουν τόπο, τόπο εθνικό και ιστορικό. Τα χρήματα αυτά τα χρωστάει το ΥΠΠΟ στην Ιστορία της Μακεδονίας και πρέπει άμεσα να σχεδιασθεί και δρομολογηθεί η μεταφορά, μετά 6 μήνες από τώρα, στην επόμενη πρωτεύουσα και δεν έχει σημασία ποια θα είναι αυτή, δεδομένου ότι σε 4 χρόνια θα καλυφθούν όλες οι πρωτεύουσες. Εννοείται ότι οι εκθέσεις αυτές θα συνοδεύονται από τα ανάλογα, με του Λούβρου, συνέδρια και δημοσιεύσεις και προβολές, στον Τύπο και άλλα ΜΜΕ.
Δρ Αναστασιος B. Κοβατσης – Καθηγητής ΑΠΘ / Θεσσαλονίκη
Αναπάντητα ερωτήματα
Κύριε διευθυντά
Ηάρρηκτα συνδεδεμένη συναισθηματική σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο πολίτευμά μας και στην πανεπιστημιακή κοινότητα είναι γνωστή και απολύτως κατανοητή, αν αναλογιστεί κάποιος πως στην ουσία το πανεπιστήμιο είναι αυτό το οποίο διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην «παλιννόστηση της Δημοκρατίας» στη χώρα. Οι κύκλοι του πανεπιστημίου ήταν αυτοί που, τόσο με την εξέγερση στη Νομική όσο και με αυτή στο Πολυτεχνείο, ουσιαστικά γκρέμισαν τη δικτατορία και έθεσαν τα πρώτα θεμέλια για την αναστήλωση του δημοκρατικού αντιπροσωπευτικού κοινοβουλευτικού πολιτεύματος στη χώρα.
Η συνεισφορά μάλιστα του πανεπιστημίου, με την ευρύτερη πάντα έννοια, είναι αναγνωρισμένη και κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα, με τις διατάξεις περί ασύλου και ελεύθερης διακίνησης ιδεών στους ακαδημαϊκούς χώρους. Μεμονωμένα αυτό καταδεικνύει και θεσμοθετημένα την κατανόηση που έχουμε ως λαός στον ρόλο που έπαιξαν οι ακαδημαϊκοί κύκλοι στην επαναφορά της δημοκρατίας στην Ελλάδα και στην αρχή της μεταπολιτευτικής περιόδου με την ανακήρυξη της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο καθένας, επομένως, θα περίμενε οι πανεπιστημιακοί να σέβονται τους αγώνες που έχουν δώσει οι προηγούμενες γενιές μέσα στους χώρους τους οποίους εργάζονται και έτσι να τηρούν και προπαντός να προασπίζουν το δημοκρατικό μας πολίτευμα και τους θεσμούς από τους οποίους διακατέχεται. Είναι εύλογη επομένως η σύγχυση η οποία προκαλείται όταν κάποιος διαβάζει την ανακοίνωση των ακαδημαϊκών, με την οποία γνωστοποιούν με περίσσια περηφάνια πως ακόμα και αν ο νέος νόμος-πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση ψηφιστεί, δεν πρόκειται να τον εφαρμόσουν.
Με λίγα λόγια, οι ακαδημαϊκοί περιφρονούν καταφανέστατα ένα από τα μεγαλύτερα θεσμικά όργανα του Πολιτεύματός μας, το Κοινοβούλιο. Ενα όργανο, για το οποίο κάποιοι, λίγα χρόνια μόνο πριν, από τους ίδιους χώρους που τώρα εργάζονται αυτοί, έδωσαν το αίμα τους για να συσταθεί και να τεθεί σε λειτουργία ξανά.
Το να αναλωθεί κάποιος στο πόσο καλό ή όχι είναι το νομοσχέδιο για τη Παιδεία (που κατά την προσωπική μου άποψη είναι, εκτός από μερικά άρθρα, μία μεγάλη τομή για την ανώτατη εκπαίδευση) για εμένα είναι άσκοπο και στην ουσία αποπροσανατολίζει από το πραγματικό πρόβλημα που τίθεται με τη στάση των πανεπιστημιακών. Είναι δυνατόν, οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα, ειδικά όμως αυτή, η οποία θα έπρεπε να προασπίζει το πολίτευμα και τους θεσμούς του να μη δέχεται να εφαρμόσει ένα νόμο που έχει ψηφιστεί από το ελληνικό κοινοβούλιο; Είναι δυνατόν να καταφεύγει σε διδακτορικές μεθόδους κατάλυσης του Συντάγματος και του Πολιτεύματος(;), καθώς αυτό κάνει όταν αρνείται να εφαρμόσει ένα θεσμοθετημένο νόμο. Αυτό είναι δημοκρατία κατά την ακαδημαϊκή κοινότητα(;) και αυτό προασπίζει με το άσυλο;
Αλεξανδρος Πασσισης
Αγροτικές εξαγωγές
Κύριε διευθυντά
Τελευταία το γεωργικό επιχειρείν έχει βελτιωθεί πάρα πολύ. Πλάι στους παλαίμαχους γεωργούς έχουν βρεθεί έμπειροι γεωπόνοι και ευγενείς χορηγοί με όρεξη για δημιουργία και ποιοτική δουλειά. Μια τέτοια περίπτωση συναντάμε στην Κοζάνη όπου νεαρός επιχειρηματίας κάνει μαζικές εξαγωγές στην Κίνα και στην Αυστραλία προϊόντων βιοκαλλιέργειας. Σκοπός, φυσικά, της απόπειρας είναι η επιχείρηση να γίνει βιώσιμη ώστε να εξαπλωθεί και σ’ άλλα σημεία της Ελλάδος.
Εμείς τούς ευχόμαστε καλή επιτυχία. Μάλιστα, όπως πληροφορούμαστε, η ζήτηση των προϊόντων βιοκαλλιέργειας έχει αυξηθεί κατακόρυφα σε διάφορες χώρες της υφηλίου, γιατί προσφέρουν θρεπτικές βιταμίνες σε φτηνή τιμή.
Νεκταριος Κατσιλιωτης
Η μνήμη τιμάται με μνημεία
Κύριε διευθυντά
Κατά καιρούς για να τιμήσουμε στον τόπο μας τη μνήμη ορισμένων ανθρώπων μετονομάζουμε τους δρόμους. Με μια πρώτη ματιά, αυτό φαίνεται σαν μια καλή ενέργεια, αλλά εκτός από τις παρενέργειες τις μετονομασίας, επιτυγχάνεται ο σκοπός; Μάλλον όχι!
Οι ονομασίες των δρόμων έχουν πρακτική σκοπιμότητα αναφοράς τόπου. Συνήθως παίρνουν την ονομασία τους από κτίρια που βρίσκονται πάνω του, όπως «Μητροπόλεως», ή αναφέρονται στον τόπο που οδηγούν, όπως «Πειραιώς», ή έχουν ονόματα ομοειδών ομάδων για εύκολη αναγνώριση, όπως νησιά στην Κυψέλη. Ακόμη σε πόλεις που έχουν σχεδιαστεί με το Ιπποδάμειο σύστημα, όπως η Νέα Υόρκη, οι δρόμοι έχουν αριθμούς αντί ονομασίες, που καθιστούν ακόμη πιο εύκολο τον εντοπισμό τους.
Ελάχιστοι συνδυάζουν την ονομασία του δρόμου με το σημαινόμενο. Ετσι, σε σύντομο χρονικό διάστημα, ελάχιστοι μόνο θυμούνται τι ήταν ή τι έκανε ο τιμώμενος. Αν όμως θέλουμε να θυμόμαστε κάποιον, τότε θα πρέπει να κάνουμε το σωστό, που είναι η ανέγερση μνημείου ή, αν δεν υπάρχει οικονομική ευχέρεια, μια αναμνηστική πλάκα.
Χρηστος Τερζοπουλος