Υψηλόβαθμο στέλεχος αμερικανικού τουριστικού κολοσσού βρέθηκε προσφάτως στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να διερευνήσει τις δυνατότητες να καταστεί η πόλη κέντρο μετεπιβίβασης τουριστών σε κρουαζιερόπλοια που πλέουν στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα. Πέρα από το θέμα της βελτίωσης των υποδομών πρότεινε στους συνομιλητές του να δημιουργήσουν τον «μύθο της Θεσσαλονίκης» και να τον πουλήσουν τουριστικά.
Σ’ όλα τα λιμάνια, εξήγησε, δημιουργούμε μια εικόνα, ακόμα και αν δεν υπάρχει, ώστε να μην αφήνουμε ούτε λεπτό τον πελάτη, τον τουρίστα δηλαδή, χωρίς να του προκαλούμε το ενδιαφέρον κατά την παραμονή του στην πόλη. Πρακτικός άνθρωπος ο Αμερικανός ανέφερε το παράδειγμα της Κωνστάντζας. Ο μύθος που κρατάει στην Κωνστάντζα μια και δυο ημέρες τους τουρίστες για να γνωρίσουν το υποτιθέμενο θέρετρο του Δράκουλα, εξήγησε το έμπειρο στέλεχος και ερχόμενο στα καθ’ ημάς, έθεσε ρητορικά το ερώτημα γιατί η Θεσσαλονίκη να μην πλέξει τον δικό της μύθο, π.χ. γύρω από τον Ολυμπο με τον Δία του, που τον ξέρει όλος ο πλανήτης. Η ιδέα ακούστηκε καλή και εξ όσων γνωρίζω τόσο η δημοτική αρχή όσο και η ηγεσία του ΟΛΘ κάνουν σχέδια επ’ αυτού. Να εντάξουν δηλαδή στο τουριστικό προϊόν της κρουαζιέρας, ιστορικούς και αρχαιολογικούς τόπους με παγκόσμια ακτινοβολία, όπως τα Στάγειρα του Αριστοτέλη, τη Βεργίνα των βασιλιάδων των αρχαίων Μακεδόνων και το Δίον στους πρόποδες του Ολύμπου, θρησκευτικούς χώρους όπως το Αγιον Ορος, οθωμανικά και βυζαντινά μνημεία στην καρδιά της Θεσσαλονίκης.
Αρχίζει να γίνεται κοινή πεποίθηση στους ανθρώπους της ότι η Θεσσαλονίκη θα ζήσει σχεδόν αποκλειστικά από τον τουρισμό, καθώς δεν υπάρχουν πλέον ούτε τα καπνεργοστάσια ούτε οι βιομηχανίες ούτε φυσικά οι χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποδήμησαν βορειότερα. Βασικός παρονομαστής όσων πρέπει να γίνουν όμως για να αναδειχθεί σε ελκυστικό προορισμό είναι η αλλαγή νοοτροπίας με την καλλιέργεια, πρωτίστως, τουριστικής συνείδησης. Δεν αρκούν οι άοκνες προσπάθειες του δημάρχου να αλλάξει διεθνώς την εικόνα της εσωστρεφούς και κλειστοφοβικής πόλης. Οπως δεν φτάνουν και οι βελτιώσεις των εγκαταστάσεων του λιμανιού, όπου δεν υπάρχει ένα γραφείο παροχής πληροφοριών στους αποβιβαζόμενους τουρίστες, όπως δεν υπάρχει στο διεθνές αεροδρόμιο αλλά και τον σιδηροδρομικό σταθμό. Χρειάζεται να αντιληφθούν και οι καταστηματάρχες ότι πρέπει να καθαρίζουν τα πεζοδρόμια μπροστά στην πόρτα τους, να πάψουν οι ταξιτζήδες να επιδίδονται στο προσφιλές και επικερδές σπορ της εξαπάτησης των «κουτόφραγκων», οι αγωνιούντες για την ελληνικότητα της Θεσσαλονίκης ότι δεν κινδυνεύει από τους Τούρκους που έρχονται να προσκυνήσουν στο σπίτι του Κεμάλ κ.λπ. Με δυο λόγια να καταλάβει η ίδια η πόλη από που θα ζήσει.