Για μια ώρα πιστέψαμε ότι ο πρωθυπουργός της χώρας και το επιτελείο του είχαν πάρει μια σοβαρή απόφαση. Υστερα αγχώθηκαν από τη στιγμιαία έκλαμψη θάρρους και άρχισε να βρέχει διαψεύσεις. Φυσικά και θα πάει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ και θα μιλήσει στις παραγωγικές τάξεις.
Σωστά. Διότι αν δεν πάει να μιλήσει ο πρωθυπουργός τι νόημα έχει η ΔΕΘ; Ούτως ή άλλως η γενική έκθεση εδώ και πολλά χρόνια μόνο σαν σκηνικό για πολιτικές εξαγγελίες οικονομικού περιεχομένου και την καθιερωμένη άμιλλα πολιτικών και κρατικών παραγόντων για το καλύτερο μαύρισμα χρησιμεύει. Από οικονομική άποψη θα μπορούσε να ενδιαφέρει μόνο την τρόικα, ως υπόδειγμα των δαπανών κρατικών φορέων και οργανισμών που θα μπορούσαν να περικοπούν άπαξ και διά παντός. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να στήνονται περίπτερα κρατικών φορέων μόνο και μόνο για να βρεθούν οι διοικήσεις δύο μέρες στη Θεσσαλονίκη με αποστολή και να πάνε να χειροκροτήσουν τον αρχηγό ως «παραγωγικές τάξεις» στο Βελλίδειο.
Και η σκέψη μόνο ότι ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να μην πάει στη ΔΕΘ προκάλεσε αναστάτωση στους παροικούντες την πολιτική Ιερουσαλήμ, που έσπευσαν να διακρίνουν ρήξη με την παράδοση, αρνητικούς συμβολισμούς, παραγκωνισμό της περιφέρειας και της Θεσσαλονίκης. Μπορεί η χώρα να είναι πρακτικά χρεοκοπημένη, σε κανέναν, όμως, δεν πέρασε από το μυαλό ότι οι πολιτικές ομιλίες στη ΔΕΘ φέρουν εξίσου αρνητικό φορτίο, ότι από το 1997, όταν ο Κώστας Σημίτης ανακοίνωσε στο Βελλίδειο την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων, οι ανακοινώσεις και οι εξαγγελίες μέσα από διάφορα πακέτα παροχών, που κάθε κυβέρνηση και αντιπολίτευση θεωρούσαν υποχρέωση τους να παρουσιάσουν, αθροίζουν το μισό δημόσιο χρέος της χώρας. Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας ανήκει στις καλύτερες παραδόσεις της ΔΕΘ. Το 2008, και ενώ η υφήλιος βυθιζόταν στην κρίση και ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός έπαιρνε διαστάσεις στη χώρα μας, οι Ελληνες μάθαιναν ότι το μείζον πρόβλημά τους ήταν… το Βατοπέδι. Ενα χρόνο αργότερα, άκουγαν από τα χείλη του επερχόμενου πρωθυπουργού, ότι «λεφτά υπάρχουν».
Ως γενική έκθεση, η ΔΕΘ αποτελεί έναν αναχρονισμό που θα μπορούσε να καταργηθεί και να δώσει τη θέση της σε μια χρήσιμη ειδική έκθεση, αν η πολιτική ηγεσία δεν την επιδοτούσε έμμεσα και άμεσα με την παρουσία της εκεί. Ε, λοιπόν, λεφτά για πανηγύρια δεν υπάρχουν. Και στην πραγματικότητα, η οικονομία της πόλης δεν θα το αισθανθεί αν αυτά κοπούν. Οι καταστηματάρχες δεν θα χρειαστούν οχυρωματικά έργα. Αλλωστε, μπουζούκια, ακριβά εστιατόρια και μπαρ οι κυβερνητικοί τα έχουν κόψει αναγκαστικά.
Αν ο πρωθυπουργός θέλει να δει τους φορείς της Βόρειας Ελλάδας μπορεί να το κάνει ανά πάσα στιγμή, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Αν έχει κάτι σοβαρό να πει στον ελληνικό λαό, υπάρχει πάντα η Βουλή. Οταν κόβεις συντάξεις και χαμηλούς μισθούς, δεν υπάρχει κανένας λόγος να επιβαρυνθεί ο προϋπολογισμός για την ανούσια μετακίνηση τουλάχιστον κάποιων εκατοντάδων ανθρώπων, όσο «ουσιαστική» και «λιτή» και αν λένε στην κυβέρνηση ότι θα είναι η παρουσία του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη. Λιτή και ουσιαστική θα ήταν μόνον η μη παρουσία του εκεί.