Το παράδειγμα της Βρετανίας
Κύριε διευθυντά
Οταν τον Μάη του ’40 (περασμένου αιώνα) η Μεγάλη Βρετανία βρίσκονταν στο χείλος του γκρεμού (μήπως και η δική μας χώρα βρίσκεται σε παρόμοια θέση;) ο επικεφαλής της κυβέρνησης της χώρας αυτής (Συντηρητικών) Νέβιλ Τσάμπερλεν παραιτήθηκε και τη θέση του ανέλαβε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ (του ίδιου κόμματος). Επακολούθησε η διεύρυνσή της με την είσοδο σ’ αυτή του αντιπολιτευόμενου σοσιαλιστικού κόμματος των Εργατικών (αρχηγός Κλ. Ατλι). H πράξη αυτή θεωρήθηκε και ήταν, μια ένδειξη της πρόθεσης του βρετανικού λαού να αγωνισθεί ενωμένος κατά των Γερμανών.
Ο Κλ. Ατλι ορίστηκε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Και οι δύο αυτοί άντρες, για πέντε χρόνια συνεργαζόμενοι κατάφεραν να σώσουν τη χώρα τους από τη «δαμόκλειο σπάθη» του ναζισμού που απειλούσε ολόκληρο τον κόσμο. Μήπως το γεγονός, η πράξη αυτή των δύο πρωταγωνιστών δηλαδή, θα έπρεπε σήμερα να βρει ανάλογους μιμητές και στη χώρα μας;
Αγγελος Ραζης / Πολιτικός Μηχανικός
Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Κύριε διευθυντά
Διαβάζουμε στην έκδοση της εφημερίδας σας με ημερομηνία 6 Ιουλίου κείμενο της δημοσιογράφου Γιώτας Μυρτσιώτη με τίτλο: «H λίστα κατάργησης οργανισμών αναστατώνει τη Θεσσαλονίκη». Αναφέρεται μαζί με άλλους φορείς και στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, του οποίου ο πρόεδρος σε υπόμνημά του αναλύει «τον ρόλο, τη λειτουργία και τις δράσεις του μοναδικού αυτού αποκεντρωμένου φορέα». Με την επιστολή μου αυτή διερωτώμαι εάν ο πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας ενήργησε ως ώφειλε το 2008 για να σταματήσει την ίδρυση του αγγλόφωνου Διεθνούς Πανεπιστημίου εδώ στη Θεσσαλονίκη. Εκανε κάποιο υπόμνημα διαμαρτυρίας τότε στα κέντρα αποφάσεων του υπουργείου Παιδείας; Επρεπε να αγωνισθεί! Είχε τη δύναμη και την υποχρέωση να παρεμποδίσει, μέχρι να ματαιώσει την ίδρυση του αγγλόφωνου ξενόφερτου Πανεπιστημίου στην Ελλάδα μας, εδώ στη Θεσσαλονίκη, στη γη του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του μεγίστου των δασκάλων Ελληνα φιλοσόφου Αριστοτέλη!!
Πουθενά και ποτέ δεν διαβάσαμε, δεν ακούσαμε κάτι σχετικό παρά μόνον ότι άρχισε να λειτουργεί από το 2008. Προ μηνών είδαμε και την «ελίτ του πνεύματος» (έτσι χαρακτήρισε ο πρόεδρος τότε αυτούς οι οποίοι θα φοιτούσαν σ’ αυτό) να αποφοιτούν φορώντας τήβεννο και έχοντας στις κεφαλές τους τον κύκλο τετραγωνισμένο! Οποία ματαιοδοξία!
Αγωνίστηκα ενάντια με επιστολές μου στον αθηναϊκό και τοπικό Τύπο. Κανείς δεν θέλησε να σταματήσει την ίδρυση αυτού του υπεράριθμου πανεπιστημίου στην πατρίδα μας, με δημόσιο χαρακτήρα.
Οι νέοι των Βαλκανίων και οι ομογενείς μας, τρίτης ή τέταρτης γενιάς, «διψούν» να μάθουν Ελληνικά και όχι Αγγλικά. Αναφέρει ο πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας ότι το κέντρο χρηματοδοτείται με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από ευρωπαϊκά προγράμματα! Ολα ερμηνεύονται, συμπληρώνω εγώ! Πού ήταν τότε ο πρόεδρος του ΚΕΓ; Στο ΚΕΓ οπωσδήποτε γνώριζαν τα λόγια του Βίκτωρος Ουγκώ «Πατρίδα μου είναι η γλώσσα μου» και τα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη «Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου». H γλώσσα μας η Ελληνική, χιλιάδες χρόνια δεν έχασε την μεγαλοπρέπειά της ούτε τ’ αρώματά της!
Πολύ κρίμα γιατί το ΚΕΓ δεν αντέδρασε, δεν πάλεψε για να αποτρέψει την ίδρυση από «ξένο δάκτυλο», του αγγλόφωνου Διεθνούς (δήθεν) Πανεπιστημίου.
Λυπάμαι γιατί τώρα ο φορέας αυτός κινδυνεύει. Προσπαθούν και πολύ σωστά οι υπεύθυνοι να δικαιολογήσουν τη λειτουργία του. O φορέας αυτός και τότε και τώρα έχει εθνική αποστολή. Πρέπει να υπάρχει γιατί οι καιροί είναι περισσότερο πονηροί παρά δύσκολοι και αρχίζοντας από τη γλώσσα μας, θέλουν πολλοί «φίλοι» μας να μας σβήσουν από τον παγκόσμιο χάρτη, να μας εξοστρακίσουν από την ενοποιημένη Ευρώπη.
Βουλα Τσαρα Ζιωγανα / Θεσσαλονίκη
Μεταξάς και δάνειο
Κύριε διευθυντά
Αν κάποιος ψάξει στο Google τον ανωτέρω τίτλο, θα εκπλαγεί.
Πρόκειται για τον δικτάτορα Μεταξά, που πότιζε ρετσινόλαδο μεν τους αντιπάλους του, αλλά έκανε και την παρακάτω θαρραλέα πράξη για τον ταλαίπωρο ελληνικό λαό: Το 1936 αρνήθηκε να εξυπηρετήσει δάνειο που είχε συνάψει με τη βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique. H βελγική κυβέρνηση προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο του Διεθνούς Δικαίου. H κυβέρνηση Μεταξά απάντησε ως εξής: «H κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Οποια κυβέρνηση κι αν ήταν στη θέση της, θα έκανε το ίδιο».
Ας συγκριθεί, λοιπόν, η τότε φιλολαϊκή ενέργεια του δικτατορικού καθεστώτος με την καταστροφική ενέργεια της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου. H οποία μας ενέταξε στο ΔΝΤ με συνέπεια να αυξηθούν κατακόρυφα οι αυτοκτονίες, να φτωχοποιηθεί μεγάλο μέρος του λαού, να εκτιναχθεί η ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη και να γενικευθούν η ανασφάλεια και η έλλειψη προοπτικής και αισιοδοξίας στη χώρα. Μπορούσε με διαπραγμάτευση να πετύχει καλύτερους όρους. Το υπόμνημα της κυβέρνησης Μεταξά κατέληγε με τη φράση: «Σε περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους». Ετσι, το Διεθνές Δικαστήριο δικαίωσε την Ελλάδα.
Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι σε αυτό το νομικό δεδομένο στηρίχθηκε το 2003 ο πρόεδρος της Αργεντινής, Νέστωρ Κίρχνερ, για να διαγράψει το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της Αργεντινής και να σώσει τη χώρα του από τα νύχια του ΔΝΤ. Οι συγκρίσεις, λοιπόν, είναι συγκλονιστικές και τα συμπεράσματα ας τα εξαγάγει κάθε σκεπτόμενος.
Δημητριος Γεωργαντας / Χειρουργός / Μαρούσι
Τα «πιράνχας» της Υγείας
Ι
Κύριε διευθυντά
Με ιδιαίτερη έκπληξη διάβασα την απάντηση του κ. Λιαρόπουλου στην επιστολή του κ. Λειβαδά, από όπου προκύπτει ότι ο κ. καθηγητής έχει πρόβλημα με… τον αριθμό των εταιρειών που ασχολούνται με προμήθειες του χώρου της Υγείας.
Είναι γεγονός ότι το Σύνταγμά μας δεν περιλαμβάνει υποχρέωση του κράτους να συντηρεί εκατοντάδες επιχειρήσεις, που δεν έχουν, κατά τον κ. Λιαρόπουλο, λόγο ύπαρξης, όπως δεν περιλαμβάνει και υποχρέωση διατήρησης συγκεκριμένου αριθμού καθηγητών χωρίς λόγο ύπαρξης, περιλαμβάνει όμως το δικαίωμα εκάστου να επιχειρεί ελεύθερα, να εργάζεται ελεύθερα και να επιλέγει ελεύθερα τον τομέα δραστηριοποίησής του, χωρίς να χρειάζεται να ερωτά πρώτα τον κ. Λιαρόπουλο.
Δυστυχώς, το πνεύμα αυτών που μας έφεραν ώς εδώ είναι ακόμη ζωντανό. Ας ελπίσουμε ότι έχουν άλλες απόψεις αυτοί που διαλέξαμε να μας βγάλουν από το τέλμα.
Χρυσανθος Μητροπουλος / Βριλήσια
ΙΙ
Κύριε διευθυντά
Ηαπάντηση του ειδικού επί των οικονομικών της Υγείας κ. Λιαρόπουλου στην επιστολή του κ. Λειβαδά με αφήνει ενεό. Μπορεί ο κ. Λιαρόπουλος να μας εξηγήσει αν το «κούρεμα» των ομολόγων των προμηθευτών, η παρατεταμένη στάση πληρωμών από τα νοσοκομεία, τα υπέρογκα ελλείμματά τους τα οποία πληρώνουν οι προμηθευτές, οι τεράστιες ελλείψεις υλικών στα νοσοκομεία και τα κλειστά φαρμακεία, υπηρετούν την «ανάγκη εξορθολογισμού» την οποία επικαλείται;
Δημητρης Κυρικου
Αποσπάσεις
Κύριε διευθυντά
Είναι γνωστό, οι εκατοντάδες αποσπάσεις που γίνονται στα πολιτικά γραφεία και υπουργεία. Για όλες αυτές τις αποσπάσεις, η πληρωμή γίνεται από τις υπηρεσίες τους, από τα χρήματα του φορολογούμενου! Δεν είναι μόνο αυτό ένα τεράστιο πρόβλημα. Υπάρχει το πρόβλημα ότι αποσπάσεις γίνονται και από υπηρεσίες όπου υπάρχει έλλειψη υπαλλήλων. Επί υπουργίας Λοβέρδου (Υγείας) αποσπάστηκε διαιτολόγος στο υπουργείο Υγείας, από δημόσιο νοσοκομείο, για να βοηθάει σε έρευνες εισαγγελικές.
Αλήθεια, δεν υπάρχει Νομικό Τμήμα στο υπουργείο;
Δεν υπάρχουν μόνιμοι υπάλληλοι στο υπουργείο για αυτή τη θέση; Τι γνωρίζει ένας γιατρός διαιτολόγος για τη θέση αυτή και αποσπάστηκε από νοσοκομείο; Οταν όλοι γνωρίζουν τις ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό! H κυβέρνηση σωτηρίας, τα πολιτικά πρόσωπα που συμμετέχουν σε αυτή, εύχομαι να μην κάνουν αυτά τα λάθη.
Αντωνης Μπολος / Σύμβουλος Επιχειρήσεων σε θέματα E.E. / N. Κόσμος
VΙΡ έγκλειστοι
Κύριε διευθυντά
Σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα κάθε Ελληνας πολίτης είναι ίσος απέναντι στους νόμους, απολαμβάνοντας ίσης μεταχείρισης από αυτούς. Διερωτώμαι ως εκ τούτου, εάν πράγματι αληθεύει ότι στις φυλακές Κορυδαλλού και αλλού, υπάρχουν ενδεχομένως ιδιαιτέρως διαμορφωμένοι χώροι για πρώην υπουργούς, βουλευτές, δικαστές, ανωτέρους στρατιωτικούς, κληρικούς κ.τ.λ.
Στελιος Ιδ. Κογχυλακης / Αθήνα