Μια σημαντική δεξαμενή στήριξης της Ελλάδας που θα μπορούσε να συνδράμει στη διάσωση της χώρας παραμένει αναξιοποίητη. Η Ομογένεια έχει τη δυνατότητα αλλά και τη θέληση να διαδραματίσει ρόλο, ο οποίος μάλιστα με τη σωστή προεργασία θα μπορούσε να αποδειχθεί πρωταγωνιστικός, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει βρει ανταπόκριση.
Η επισήμανση γίνεται με αφορμή την πρωτοβουλία σημαντικών προσωπικοτήτων του ελληνισμού της διασποράς προς αυτή την κατεύθυνση, που θα αναδειχθεί την ερχόμενη Κυριακή σε συναντήσεις που θα έχουν με την κυβέρνηση και Ελληνες επιχειρηματίες. Η προσπάθεια, στην οποία θα εμπλακεί και ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, αποσκοπεί στην αντιστροφή της αρνητικής εικόνας της Ελλάδας και στην έμπρακτη προώθηση ενεργειών που θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης.
Οι Ελληνες του εξωτερικού είναι πρόθυμοι να προσφέρουν χρήματα -θα μπορούσαν να πολλαπλασιάσουν το όφελος για τη χώρα εάν αγόραζαν ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου στη σημερινή πολύ χαμηλότερη τιμή-, να ενισχύσουν φιλανθρωπικές μη κυβερνητικές οργανώσεις, να συμβάλουν στην υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και, φυσικά να επενδύσουν εάν βρουν την ανάλογη ανταπόκριση.
Με δεδομένο το ενδιαφέρον του απόδημου ελληνισμού, πρέπει να γίνουν οι αναγκαίες ενέργειες για να αξιοποιηθούν όλοι οι δίαυλοι επικοινωνίας. Ο κ. Σαμαράς έχει φοιτήσει στις ΗΠΑ και διατηρεί δεσμούς με την Ομογένεια, ενώ και ο στενός του συνεργάτης, Χρύσανθος Λαζαρίδης, έχει ζήσει πολλά χρόνια στη Νέα Υόρκη. Στο πλαίσιο μιας εθνικής κινητοποίησης ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να προβεί και σε μια κίνηση που θα αναδείκνυε την ενότητα που έχει ανάγκη σήμερα η χώρα και στην οποία πιστεύει η Ομογένεια: να ζητήσει από δύο σημαντικούς «πρώην» αντιπάλους του -τον Γιώργο Παπανδρέου και την Ντόρα Μπακογιάννη- να συνδράμουν στην προσπάθεια. Διετέλεσαν υπουργοί Εξωτερικών και διαχειρίσθηκαν θεσμικά τις σχέσεις με τον απόδημο ελληνισμό, έζησαν πολλά χρόνια στο εξωτερικό και γνωρίζουν τις ευαισθησίες των ομογενών, διατηρούν προσωπικές σχέσεις με πολλούς από αυτούς και είναι βέβαιο ότι θα ανταποκριθούν.
Υπό το ίδιο πρίσμα θα ήταν πολύ χρήσιμο, εάν φυσικά το επιτρέψει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει με το μάτι του, να αξιοποιήσει ο κ. Σαμαράς πιθανή μετάβασή του στις ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο με την ευκαιρία της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για επαφές ουσίας με τους ομογενείς. Ο απόδημος ελληνισμός διψά να βοηθήσει, αλλά δεν έχει εισπράξει τον σεβασμό που του πρέπει, ενώ δεν έχει γίνει αποδέκτης ενός συγκροτημένου σχεδίου δράσης που να δημιουργεί μια βάσιμη προσδοκία ότι η όποια συνεισφορά του θα αποβεί αποτελεσματική.
Χρειάζεται σοβαρότητα και ουσία, όχι επικοινωνιακά πυροτεχνήματα όπως έχει συμβεί συχνά στο παρελθόν. Τον όλο συντονισμό πρέπει να αναλάβει κάποιος που γνωρίζει την Ομογένεια, όπως ο νέος γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος διατελούσε μέχρι πρότινος πρέσβης στην Ουάσιγκτον, γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, και εάν έχει τη στήριξη της πολιτικής ηγεσίας, θα μπορούσε να παρουσιάσει γρήγορα αποτελέσματα.
Ανθρωποι όπως ο Αντριου Λιβέρης, ο Τζον Κάλαμος και ο Αντζελο Τσακόπουλος δεν έχουν ανάγκη την Ελλάδα. Το αντίστροφο συμβαίνει. Αγαπούν τη γενέτειρά τους και είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν μέσω φιλανθρωπικών δωρεών, τη διοχέτευση τεχνογνωσίας και την προώθηση επενδύσεων. Αρκεί οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης να μην εξαντλούνται σε κοινωνικές συναντήσεις όπου κατατίθενται γενικόλογες και θεωρητικές προσεγγίσεις, αλλά να περιλαμβάνουν προτάσεις και σχέδια. Ελπίζεται ότι οι επαφές της ερχόμενης Κυριακής στην Αθήνα θα εγκαινιάσουν μια ουσιαστική και εθνικά ωφέλιμη σχέση με την Ομογένεια.