Ακόμα και ο καύσωνας μέριασε, υποχώρησε, σαν να έκανε τόπο για να ακουστεί το «Κάντο Χενεράλ» του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους Πάμπλο Νερούδα στο κατάμεστο Ηρώδειο. Σαράντα χρόνια έχουν περάσει από τη σύνθεση του έργου και 37 από την πρεμιέρα του στην Ελλάδα, που έγινε το 1975 σε μια ιστορική συναυλία στο Στάδιο Καραϊσκάκη, αφιερωμένη στη μνήμη του Σαλβαδόρ Αλιέντε, του Νερούδα και του λαού της Χιλής, που τότε στέναζε υπό τη δικτατορία του Πινοτσέτ. Ωστόσο, το «Γενικό Ασμα» παραμένει αγέραστο, όπως φάνηκε από τη συγκίνηση που σκόρπισε και πάλι η εκτέλεσή του.
Αποσπάσματα του έργου ερμήνευσαν, τώρα όπως και τότε, η Μαρία Φαραντούρη και ο Πέτρος Πανδής με την ίδια πάντα ευαισθησία και απαράμιλλη τεχνική, συνοδευόμενοι από 15μελή ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού και των Χορωδιών της ΕΡΤ και του Δήμου Αθηναίων.
Η συναυλία, μια παραγωγή του Μεγάρου Μουσικής, δόθηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, ενώ έδωσαν το «παρών» πολλοί παράγοντες του δημόσιου βίου, καλλιτέχνες και ξένοι δημοσιογράφοι, όπως ο υπουργός Παιδείας κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, η υπουργός Πολιτισμού κ. Ολγα Κεφαλογιάννη, ο πρόεδρος και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου κ. Γιώργος Λούκος, ο πρόεδρος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών κ. Ιωάννης Μάνος και πολλοί άλλοι.
Δύο φορές αποθεώθηκε ο Μίκης Θεοδωράκης, που παρακολούθησε με συγκίνηση την παράσταση. Την πρώτη όταν εμφανίστηκε στο ρωμαϊκό ωδείο και τη δεύτερη όταν, στο τέλος του προγράμματος, κατευθύνθηκε στη σκηνή για να χαιρετήσει και να συγχαρεί τους ερμηνευτές και τους άλλους συντελεστές της συναυλίας.
Ξεχωριστές, αλησμόνητες ήταν οι στιγμές που από τα μεγάφωνα ακούστηκε η φωνή του Μάνου Κατράκη από τη συναυλία του 1975. Με θέρμη χειροκρότησε το κοινό τον ηθοποιό Τάσο Νούσια ο οποίος απήγγειλε αποσπάσματα ποιημάτων του Νερούδα σε ελληνική μετάφραση της φίλης του Δανάης Στρατηγοπούλου.
«Τα λόγια αυτά [του ποιητή] είναι και δικά μου λόγια», είχε πει τη Δευτέρα ο κ. Τ. Νούσιας σε ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ για τη συναυλία. Οχι πως ο καλός ηθοποιός θεωρεί τον εαυτό του «συνάδελφο» του ποιητή αλλά, όπως αμέσως εξήγησε, οι στίχοι του «με αφορούν άμεσα».