Ενας παλιός φίλος από τον χώρο των αερομεταφορών με πολλά χρόνια εμπειρίας από Ελληνες πελάτες, μού είπε μια ιστορία που μπορεί να ιδωθεί ως παραβολή για το πώς η χώρα έφτασε στη σημερινή της κατάσταση. Αφορά την πώληση τεσσάρων αεροσκαφών Airbus αφότου χρεοκόπησε ο εθνικός αερομεταφορέας Ολυμπιακή Αεροπορία.
Το 2007 η αμερικανική εταιρεία αποτιμήσεων Avitas αποτίμησε στην τιμή των 45 εκατ. δολαρίων το κάθε ένα από τα τέσσερα A340-300 αεροσκάφη, τα οποία είχαν ηλικία οκτώ ετών και ήταν αξιόπλοα.
Προσφορές από εταιρείες που θέλησαν να χειριστούν την πώληση απορρίφθηκαν. Αντιθέτως, ιδρύθηκε μια ειδική, κρατική, εταιρεία με εκατοντάδες εργαζομένους με αποκλειστικό σκοπό να πωλήσει τα τέσσερα αεροπλάνα. Το 2010 μια μικρή γερμανική αεροπορική εταιρεία ονόματι Cirrus προσέφερε 23 εκατ. δολάρια για κάθε ένα από τα αεροσκάφη. Ωστόσο, οι ελληνικές αρχές απέρριψαν την προσφορά εξαιτίας ενός νόμου που προβλέπει ότι κρατικά περιουσιακά στοιχεία δεν μπορούν να πωληθούν για λιγότερο από το 75% της δηλωθείσας αξίας τους.
Στη συνέχεια οι ελληνικές αρχές ζήτησαν μια ακόμη αποτίμηση της αξίας των αεροσκαφών, τα οποία πλέον ήταν καθηλωμένα στο έδαφος επί ένα χρόνο. Οι αποτιμητές μείωσαν την αξία σε μόλις 18 εκατ. δολάρια το κάθε αεροσκάφος.
Μέχρι τότε ο συγκεκριμένος μικρός τομέας της αγοράς μεταχειρισμένων αεροσκαφών είχε κατακλυστεί από το συγκεκριμένο τύπο αεροπλάνου, το οποίο πλέον δεν ήταν οικονομικό εξαιτίας της υψηλής τιμής των καυσίμων. Το γεγονός αυτό και η επιδεινούμενη κατάσταση των καθηλωμένων αεροσκαφών, σταδιακά μείωνε την αξία τους.
Μέχρι το 2012, μετά τρία χρόνια που τα αεροσκάφη παρέμεναν αχρησιμοποίητα και χωρίς σέρβις στην υγρή ατμόσφαιρα των Αθηνών, η μόνη προσφορά ήταν από την εταιρεία Apollo Aviation από το Μαϊάμι, η οποία ήθελε τα αεροπλάνα για παλιοσίδερα.
Τα ελληνικά εργατικά συνδικάτα προκάλεσαν θόρυβο, σχετικά με το ξεπούλημα κρατικής περιουσίας στο εξωτερικό. Τελικά η νέα κυβέρνηση έκλεισε τη συμφωνία νωρίτερα αυτό τον μήνα πουλώντας τα αεροσκάφη μόλις για 10 εκατ. δολάρια το καθένα.
Οπότε, η πώληση πλεοναζόντων κρατικών περιουσιακών στοιχείων, η οποία θα μπορούσε να ενισχύσει τα ελληνικά ταμεία με 180 εκατ. δολάρια το 2009, απέφερε τελικά μόλις 40 εκατ. δολάρια, τρία χρόνια και δύο οικονομικές διασώσεις αργότερα.
Εν μέρει η πρόσφατη απομείωση της αξίας των αεροσκαφών οφείλεται στο γεγονός ότι πρέπει να δαπανηθούν 20 εκατ. δολάρια σε επισκευές, προκειμένου τα αεροσκάφη να είναι σε θέση να πετάξουν για τις Ηνωμένες Πολιτείες χωρίς επιβάτες (είναι πιο οικονομικό από την πλήρη αποκατάσταση των αεροσκαφών).
Σε αυτή την τιμή ίσως να ήταν καλύτερο να διαλυθούν για παλιοσίδερα στην Αθήνα. Τουλάχιστον θα είχαν δημιουργηθεί μερικές θέσεις εργασίας για άνεργους Ελληνες.