Χωρίς εορτασμούς αλλά με αίσθημα περισυλλογής διάχυτο σε όλη την κοινωνία κύλησε χθες η 38η επέτειος της αποκατάστασης της δημοκρατίας. Για πότε πέρασαν αυτά τα χρόνια, αλλά, κυρίως, τι συνέβη όλη αυτήν την περίοδο από το 1974 έως το 2012 είναι θέμα που μας απασχολεί όλους, μέσα στο λιοπύρι του Ιουλίου, καθώς αυτό το μουδιασμένο καλοκαίρι που σέρνεται στην κορύφωσή του με υψηλές θερμοκρασίες δεν παύει να μας υπενθυμίζει όλη αυτήν τη διαδρομή, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Και για πρώτη, ίσως χρονιά, αυτή η επέτειος, για την οποία δικαιούμαστε να είμαστε υπερήφανοι και να περιφρουρούμε την αξία και τον συμβολισμό της, είχε ένα νόημα πέραν της εθιμοτυπίας, της γιορτής ή της κοσμικότητας. Η εικόνα του Προέδρου της Δημοκρατίας, κ. Κάρολου Παπούλια, χθες στο Πάρκο της Ελευθερίας, όπου κατέθεσε στέφανο σε ένα σημείο της Αθήνας σκιασμένο από μνήμες βαρβαρότητας, έστελνε ένα μήνυμα σοβαρότητας και υπεθυνότητας στην κοινωνία. «Τιμάμε σήμερα όλους αυτούς που αγωνίστηκαν για τη δημοκρατία και την ελευθερία», δήλωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά την κατάθεση του στεφάνου. «Τιμάμε με πολύ σεβασμό όλους όσοι φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, βασανίστηκαν και προπηλακίστηκαν για τις ιδέες της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Ο αγώνας για τη δημοκρατία είναι συνεχής και αποτελεί ύψιστο πατριωτικό καθήκον η υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών».
Στο επίσημο μήνυμά του προς ολόκληρο τον ελληνικό λαό, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατέληξε σε ένα συμπέρασμα πικρό, σοφό, αλλά και γεμάτο δύναμη για το μέλλον. «Η επέτειος για την αποκατάσταση της δημοκρατίας μάς δίνει την ευκαιρία να σταθούμε μία στιγμή και να αναρωτηθούμε πώς φθάσαμε μέχρι εδώ, γιατί η πορεία της μεταπολίτευσης ολοκληρώνεται με αυτόν τον τραυματικό τρόπο, πώς θα βγούμε από το τέλμα. Απαντήσεις υπάρχουν, αρκεί να αναζητηθούν, και ακόμη περισσότερο υπάρχει ανάγκη να δοθεί μια απάντηση συλλογική, οριστική και δίκαιη».