Καφενείο «Η Πληροφόρηση»

Φαίνεται, τελικά, ότι η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που θυμίζει καφενείο, όπου ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του, είτε ιδιωτικά είτε δημόσια. Τώρα με την κρίση, το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στην Ευρωζώνη. Η Ευρώπη μετατρέπεται ταχύτατα σε καφενείο, ακόμη μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας, κρίνοντας απ’ όσα ακούμε και διαβάζουμε. Κάποιοι το αποκαλούν αυτό «Βαβέλ», ή πολυγλωσσία επί το κομψότερον, αλλά ουσιαστικά πρόκειται για απέραντο ευρωπαϊκό καφενείο, όπου συζητείται η τύχη του ευρώ, της Ελλάδας και των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου συλλήβδην. Αναμφίβολα, η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και η διάχυτη ανησυχία δικαιολογημένη. Ισως η δική μας ανησυχία δικαιολογείται περισσότερο, καθώς τα προβλήματα πηγάζουν κυρίως λόγω της ελληνικής «ιδιαιτερότητας» ως κοινωνίας, οικονομίας και πολιτικής ηγεσίας, οπότε προστίθενται σε αυτά που αντιμετωπίζουν οι εταίροι μας μεμονωμένα ή συλλογικά. Από την άλλη πλευρά δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζουμε με δέος ως σοβαρά όλα όσα εκστομίζουν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, γράφονται ή λέγονται στα ξένα μίντια ή σερβίρονται ως αναλύσεις και προφητείες από φημισμένους ή όχι οικονομολόγους. Γιατί πολλά από αυτά είναι σκόπιμα, φαιδρά ή εκτός πραγματικότητας. Αν, λοιπόν, η Ελλάδα είναι ένα καφενείο και η Ευρώπη ακόμη μεγαλύτερο, ειδικά στη σημερινή δύσκολη συγκυρία, οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι ο καθένας μας θεωρεί πως δικαιούται να λέει την άποψή του, πιστεύοντας ότι κάνει τομή στη συλλογική γνώση, με τη συμβολή και των ηλεκτρονικών μίντια, του Διαδικτύου και των λεγόμενων «μέσων κοινωνικής δικτύωσης». Κατά την εδραιωμένη πεποίθηση, αυτή η εξέλιξη συμβάλλει στην πληροφόρηση του πολίτη και στην τριβή των ιδεών. Ωστόσο, θα μπορούσε να υποστηριχθεί επίσης ότι συμβάλλει στη σύγχυση και στη δημιουργία στρεβλών εντυπώσεων από ακραίους. Στην Ελλάδα «α λα γκρέκα» και δίχως περιτύλιγμα, στην Ευρώπη με περισσότερο στυλ!