Θα ήταν καλύτερα να είχε πάρει τις αποφάσεις του πριν από τις συναντήσεις που είχε με την πολιτειακή ηγεσία της Γερμανίας και της Γαλλίας. Ομως, ο πρωθυπουργός έχει επιλέξει μια συγκεκριμένη τακτική και οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε το, δημοκρατικώς κερδισμένο, δικαίωμα να την δοκιμάσει. Ετσι κι αλλιώς, κανείς δεν ξεφεύγει από την κρίση του λαού και της Ιστορίας, η οποία έρχεται αυστηρή, αλλά είναι χρησιμότερη όταν γίνεται στην ώρα της, δηλαδή όταν έχει ολοκληρωθεί η προσπάθεια και μπορούμε να δικάσουμε δικαιότερα τα αποτελέσματά της.
Ο Αντώνης Σαμαράς επέστρεψε φορτωμένος με κάτι σπουδαίο. Τόσο η κυρία Μέρκελ όσο και ο κύριος Ολάντ κατέστησαν με κρυστάλλινο τρόπο σαφές πως θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους προκειμένου η Ελλάδα να παραμείνει μέλος της Ζώνης του Ευρώ. Από τότε που η χώρα μας επέλεξε την οδό των πρόωρων εκλογών -και μάλιστα εις διπλούν- είχε εμπεδωθεί, σταδιακά εντονότερα, η πεποίθηση ότι η Ελλάδα «δεν θα τα καταφέρει». Και μάλιστα, ότι τα μεγάλη κράτη ετοιμάζονται για την ελληνική «έξοδο».
Χρήσιμο ήταν το ταξίδι του πρωθυπουργού και ως προς τα μηνύματα που απευθύνθηκαν προς την ελληνική κοινή γνώμη. Απαντες γνωρίζουν τώρα ότι σημαντικό είναι να συνταχθεί μια πλήρης, δυναμική και καλή έκθεση για τα πεπραγμένα, τα σχεδιαζόμενα και τα τροποποιηθέντα επόμενα βήματα στην πορεία προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας. Στην πραγματικότητα, την έκθεση της τρόικας την γράφουν μεν οι τεχνοκράτες που τη συναπαρτίζουν, αλλά με τα υλικά και τις οδηγίες της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης.
Η χώρα μας χρειάζεται περισσότερο απ’ όσο μπορεί κανείς να φανταστεί τη σφραγίδα της τρόικας. Γιατί μόνον αυτή διασφαλίζει τη σύμφωνη γνώμη του Γιούρογκρουπ και του Συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Μόνον έτσι θα αξιοποιήσουμε τα οφέλη από το μεγάλο «κούρεμα» του ιδιωτικού χρέους, που έγινε τον Μάρτιο. Δυστυχώς, οι εμμονές των κομμάτων σε ξεπερασμένες παραδοχές, αλλά και ο βαθύς διχασμός της κοινωνίας ως προς το μέλλον της χώρας, εμπόδισαν, μέχρι σήμερα, την αποκομιδή των ωφελημάτων από το μεγάλο «κούρεμα» του Μαρτίου.
Οι διεθνείς επενδυτές και όσοι διαχειρίζονται τον δανεισμό που μας παρέχει κάθε ένα κράτος που συμμετέχει στην προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας, προσφέροντας τα αναλογούντα κεφάλαια, διατηρούν ισχυρές αμφιβολίες για το άμεσο μέλλον της χώρας. Αναγνωρίζουν τη διαδρομή που έγινε για τη διόρθωση του απίθανου κρατικού ελλείμματος. Ζητούν, όμως, από την Ελλάδα να επιτύχει σε αυτό το οποίο κανένας Ευρωπαίος πολιτικός δεν θα ήταν διατεθειμένος να ζητήσει στους ψηφοφόρους του.