Οι πολιτικοί μας έχουν αναλώσει χιλιάδες ώρες ομιλιών, συσκέψεων, διαπραγματεύσεων και τηλεοπτικών εμφανίσεων για τους 2.000 επίορκους υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα που πρέπει να απομακρυνθούν από τις θέσεις τους. Ο πρωθυπουργός πηγαίνει στις Συνόδους Κορυφής και οι ομόλογοί του τού θέτουν το ερώτημα πώς είναι δυνατόν κάποιος υπάλληλος να έχει καταδικασθεί για δολοφονία και να συνεχίζει να πληρώνεται… Εν τω μεταξύ, 3.500 συμπολίτες μας χάνουν κάθε ημέρα τη δουλειά τους πληρώνοντας το τίμημα της μακροχρόνιας κακοδιαχείρισης του ελληνικού κράτους και τη χρεοκοπία του. Δεν είναι απίστευτο; Σύμπαν το πολιτικό σύστημα δίνει μια «ιερή» μάχη για 2.000 επίορκους και στην πράξη κάνει πολύ λίγα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, για να ανακοπεί η γιγάντωση της ανεργίας. Είναι προφανές ότι υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, ένα για τους «πελάτες» του πολιτικού συστήματος και ένα για τους απροστάτευτους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα. Η οργή αυτών που δεν έτυχε να έχουν πολιτικούς «προστάτες» είναι απόλυτα δικαιολογημένη.
«Προστάτες» και επίορκοι
45" χρόνος ανάγνωσης
