ΥΠΟΒΟΛΕΙΟ

43" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είμαι δημοσιογράφος. •Τιμή μου και καμάρι μου •-έτσι όπως εννοώ εγώ αυτή τη δουλειά. •Διότι γνωρίζω καλά ποια είναι η τρέχουσα «γνώμη» για το επάγγελμα. •Η οποία όχι μόνο κατανοώ πώς διαμορφώθηκε, •αλλά κυριεύει και μένα πατόκορφα ώρες ώρες. •Δεν μου συμβαίνει όταν ακούω για διαφθορά και τέτοια. •Είναι λίγες αυτές οι περιπτώσεις, •ποσοστιαία τα κρούσματα δεν νομίζω ότι είναι περισσότερα απ’ ό,τι σε πολλά άλλα επαγγέλματα. •Αλλά παθαίνω παράκρουση •-κι αρχίζω να ρίχνω φάσκελα στο ραδιάκι μου- •ακούγοντας ορισμένους •(όχι «ορισμένους»: πλήθος) •ραδιοφωνατζήδες ιδίως δημοσιογράφους •να αεροκοπανάνε μετ’ ευτελείας χωρίς ειρμό και λογική συνέπεια σ’ αυτά που τσαμπουνάνε. •Τους ακούς να υποστηρίζουν την Α άποψη •και μέσα σε λίγα λεπτά έχουν ακουσίως «αναπτύξει» τέτοιες θέσεις και επιχειρήματα που ανατρέπουν άρδην την Α άποψη για την οποία σκίζονταν. •Και ούτε που καταλαβαίνουν το παρανοϊκό της «λογικής» τους, •τις τερατώδεις αντιφάσεις, •την ιονεσκική γλώσσα τους.

Ποια «ιονεσκική», ελληνικότατη. •Αφού αυτή την ασυναρτησία λόγου και λογικής, •αυτό το συλλογιστικό αλαλούμ •το συναντάς ολόγυρα. •Εξαίρεση κατάντησε ο άνθρωπος που έχει μια λογική συνέπεια αναπτύσσοντας τις απόψεις του. •Φαινόμενο.

Το πνεύμα των απελεύθερων. •(Και όχι «απελευθέρων» εδώ •-μου χαλάει το νόημα). •Των απελεύθερων, •που φτάνουν σε ακρότητες αυτοκαταστροφικές εν ονόματι της ελευθερίας που είχαν στερηθεί. •Διότι μπερδεύουν τις έννοιες της ελευθερίας και της ασυδοσίας. •Το πνεύμα των απελεύθερων κυριάρχησε στον μεταπολιτευτικό βίο και την πολιτεία μας. •Απαξιώσαμε •ή και διαλύσαμε τελείως •ως απελεύθεροι, αξίες και θεσμούς •-σχολεία, πανεπιστήμια, Δικαιοσύνη, δημόσιες υπηρεσίες, συνδικαλισμό, αστυνομία, βιομηχανία, αγροτική παραγωγή, πολιτικά κόμματα και τους δημοκρατικούς θεσμούς •τους οποίους είχαμε κατακτήσει με πόνους και θυσίες. •Και ιδού το αποτέλεσμα. •Οδύρονται τώρα πολλοί πρωταίτιοι •σπορείς και επίμονοι κηπουροί του πνεύματος των απελεύθερων •ότι καταντήσαμε αποικία και ανελεύθεροι.

Ουφ. •Ουφ!

Ο γαλλικός κινηματογράφος, των τελευταίων δέκα χρόνων ιδίως: •από τους καλύτερους στον κόσμο •και σίγουρα το πιο ενδιαφέρον ευρωπαϊκό σινεμά σήμερα. •Εχει εδώ και καιρό πάρει τα σκήπτρα από τον εγγλέζικο •που συνεχίζει κι αυτός να βγάζει αρκετές καλές ταινίες •σε αντίθεση με το άλλοτε κραταιό ιταλικό σινεμά ή και το γερμανικό. •Δεν είναι λίγες οι φορές που αισθάνομαι ακόμα και ευγνωμοσύνη μετά την παρακολούθηση μιας σύγχρονης γαλλικής ταινίας. •Κοινός παρονομαστής •-θα τολμήσω να πω: •η ματιά στα ανθρώπινα καθημερινά, •η Ανθρωπιά, καλύτερα. •Ποιος θα το περίμενε από έναν κινηματογράφο εξέχοντα μεν παλαιόθεν •αλλά σεσημασμένα εστέτ, όχι σπάνια ερμητικό και συχνά φλύαρο. •Σήμερα ανταγωνίζεται τον καλύτερο αμερικανικό •συνδυάζοντας συναρπαστικά ουσία και ψυχαγωγία, •ποιότητα και λαϊκότητα.

Χαίρεσαι την άνοιξη, •προχωράς περισσότερο στα μυρωδάτα •από τους μικρούς μας έστω κήπους •δρομάκια. •«Προχωράς» όσο βέβαια σου επιτρέπουν τα ελεεινά πεζοδρόμια •που δεν φτάναν όλα τ’ άλλα •τα κλείνουν τώρα •και μάλιστα καθ’ όλο το μήκος και πλάτος τους •διάφορα κυπαρισσοειδή •τα οποία φυτεύουν και κουρεύουν εν είδει πρόσθετου φράχτη του σπιτιού τους θρασύτατοι καταπατητές πεζοδρομίων. •Ανενόχλητοι βεβαίως από δημοτικές αρχές. •Κυπαρισσάκιν αψηλό / ξάφνου μπροστά μου συναντώ / κι είν’ αψηλό και παχουλό / και δεν μ’ αφήνει να διαβώ / -ασύδοτα ελληνικόοο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή