ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΚΡΙΣΙΣ: Λονδίνον, 10.- Η πράγματι εκρηκτική κρίσις του τελευταίου 48ώρου περί το Κυπριακόν, η οποία ηπείλησεν άμεσον σύγκρουσιν των δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ, Ελλάδος και Τουρκίας, εις περίπτωσιν κατά την οποίαν η Αγκυρα θα επέμενεν εις τας πολεμικάς επιχειρήσεις της εναντίον των Ελλήνων της Κύπρου, παρουσίασεν από της πρωίας σήμερον ενθαρρυντικά σημεία υφέσεως. Τούτο οφείλεται εις την αποδοχήν εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και της Τουρκίας της χθεσινής εκκλήσεως του Συμβουλίου Ασφαλείας διά την κατάπαυσιν των εχθροπραξιών. Εις την Ουασιγκτώνα και το Λονδίνον οι ηγέται των δύο χωρών παρακολουθούν εκ του πλησίον τας εξελίξεις και ο ΝΑΤΟ εις Παρισίους συνέστησε την συμμόρφωσιν προς την έκκλησιν του Συμβουλίου Ασφαλείας. Η στάσις της Τουρκίας εκδηλωθείσα δι’ ανακοινώσεως της Αγκύρας και της απαντήσεως του πρωθυπουργού κ. Ισμέτ Ινονού προς τον Γενικόν Γραμματέα του ΝΑΤΟ κ. Μάνλιο Μπρόζιο και τον Γενικόν Γραμματέαν του ΟΗΕ κ. Ού Θαντ εξετιμήθη ως αποδοχή της εκκλήσεως αλλά υπό όρους. Συνίστανται δε οι όροι εις την επάνοδον των αντιπάλων εις τας θέσεις τας οποίας κατείχον προ της 5ης Αυγούστου, την συνέχισιν των υπέρ την Κύπρον αναγνωριστικών πτήσεων και τον μελλοντικόν γενικόν αφοπλισμόν της νήσου. Παρά την βαρύτητα των τουρκικών αυτών όρων, αι ελπίδες της Δύσεως συγκεντρούνται σήμερον εις το γεγονός ότι η παύσις του πυρός θα διαρκέση επ’ αρκετόν έως ότου εξευρεθή μόνιμος πολιτική λύσις του Κυπριακού. Αφ’ ετέρου, η έκκλησις του προέδρου Μακαρίου προς την Σοβιετικήν Ενωσιν και τας αραβικάς χώρας όπως τον βοηθήσουν διά να αντιμετωπίση την τουρκικήν επίθεσιν, δεν είχε τύχει απαντήσεως μέχρι της χθεσινής νυκτός.
ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΔΙ’ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΝ: (Από πρωτοσέλιδον κύριον άρθρον της «Κ» με τίτλον «Να παραιτηθή!».) «[…] Η ελληνική διπλωματία, κατευθυνομένη προσωπικώς υπό του κ. Πρωθυπουργού, εχρεωκόπησεν. Εχρεωκόπησε δεινώς. Επέτυχε να μη έχωμεν αυτήν την στιγμήν ούτε ένα φίλον και να έχωμεν όλους, ή περίπου όλους τους Συμμάχους του ΝΑΤΟ εχθρούς. […] Ο κ. Παπανδρέου πρέπει να παραιτηθή, διότι δεν είναι ούτε λογικόν, ούτε θεμιτόν να παρακολουθήση την διπλωματικήν του αποτυχίαν το έθνος και την προσωπικήν του ατυχίαν το κόμμα του. Δεν ζητούμεν τώρα ούτε εκλογάς, ούτε να φύγη η Ενωσις Κέντρου από την εξουσίαν, αφού αυτήν επέλεξε διά της ψήφου του ο λαός. Ζητούμεν να φύγη από την αρχήν ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου […].»