Διυλίστηκε η δήλωση Δραγασάκη «δεν επιδιώκουμε αναβίωση της τακτικής των ελλειμμάτων». • Αντε κάτι λίγο και το «όχι στον κρατικό καπιταλισμό». • Δεν είδα όμως καμιά αναφορά στα μασούρια αοριστολογίας που κατέκλυζαν τη συνέντευξή του στο «Βήμα». • Πώς απάντησε λ.χ. στην καίρια ερώτηση «Τι νέο έχει να προτείνει ο Σύριζα σε προγραμματικό επίπεδο;». • «Η κεντρική ιδέα», • είπε (και παραλείπω διάφορα παρενθετικά του για να κάνω όσο μπορώ πιο σαφή την απάντησή του), • «είναι να κατανοήσουμε τις συνθήκες που θα καθορίσουν τις πρωτοπορίες και τις ηγεμονίες του μέλλοντος και να μεταφέρουμε το πεδίο της ταξικής και της εθνικής μάχης στο έδαφος αυτό. • Αν, π.χ., συμφωνήσουμε ότι ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός είναι αυτός που είναι σε κρίση, τότε οι πρωτοπόροι του μέλλοντος θα είναι αυτοί που πρώτοι θα προχωρήσουν σε έναν μετα-νεοφιλελεύθερο δρόμο και θα δημιουργήσουν ένα νέο υπόδειγμα, μια νέα “οικονομία των αναγκών”, βασισμένη στην καινοτόμο παραγωγή, στην κοινωνική δικαιοσύνη, στην ισότητα, στην αλληλέγγυα δημοκρατία και στην αειφορία» • -μη συνεχίσω όμως το μασούρι. • Νομίζω ότι ήδη έγινε σαφές • -και πολύ συγκεκριμένο- • «τι νέο έχει να προτείνει ο Σύριζα σε προγραμματικό επίπεδο». • Και να σκεφτείς ότι μιλάει ο θεωρούμενος ως ο «πιο προσγειωμένος» του κόμματος • και επικεφαλής της ομάδας επεξεργασίας του προγράμματός του. • Τούμπου τούμπου ζα τούμπου ζίτσου. • Δήλον ότι εργωδώς προετοιμάζεται να μας κυβερνήσει ο Σύριζα. • Με πρόγραμμα. • Οπως ακριβώς είχαν προετοιμαστεί η Ν.Δ. του «Καταλληλότερου» • και το Πασόκ του Τράμπα-τράμπα-λίζομαι, πέφτω και τσακίζομαι. • Και γενικά οι κυβερνήσεις της προγραμματόφιλης και συστηματοδίαιτης χώρας. • Η αλήθεια είναι ότι δεν θα φανταζόμουν τον Οδυσσέα και τον Κύκλωπα του Ευριπίδη «για μας εδώ» να λένε. • Οπως πολύ περισσότερο τον Σιληνό και τους σατύρους που τους περιβάλλουν. • Ετσι όμως μας τους (απ)έδειξε ο «Κύκλωψ» του Εθνικού, που σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου έκανε πρεμιέρα στην Επίδαυρο. • Τολμηρή παράσταση με πολλά ρίσκα, • αρκετά από τα οποία της βγήκαν • και κατέβαιναν να δροσίσουν ένα κοίλον που με πανώκατη αμηχανία την παρακολουθούσε • να (ανα)παριστά -ελαφρώς «πειραγμένο»- το κείμενο του μόνου σωζόμενου σατυρικού δράματος.
Δεν θα συμφωνήσω λοιπόν με αυτούς που ενοχλήθηκαν από την παράσταση • -αλλά δεν συγκαταλέγομαι και σ’ αυτούς που ενθουσιάστηκαν. • Είναι μια παράσταση ευφάνταστη, • που βάζει με γνώση και μέτρο φρέσκα στοιχεία στο αρχαίο δράμα • αλλά που επέτρεψε να μείνουν στο σώμα της κάτι περίεργα γρέζια, • κάτι ψυχράδες. • Καμιά επιφύλαξη για τις εξαιρετικές ερμηνείες: • Ο Νίκος Καραθάνος ως Οδυσσέας ντυμένος «Πειρατής της Καραϊβικής» • -ο Τζόνι Ντεπ ως Τζακ Σπάροου- • είναι υπόδειγμα πώς μια καλή ερμηνεία αμβλύνει τους κινδύνους ενός μεταμφιεστικού ευρήματος, • το οποίο είναι μεν εύστοχο, επίφοβο όμως να γίνει φορτικό στη συνέχεια. • Αριστοτεχνικός ο Δημήτρης Πιατάς ως Κύκλωπας • -εντυπωσιακά έχει ωριμάσει αυτός ο ηθοποιός. • Καλός κι ο Νίκος Χατζόπουλος ως Σιληνός • και εξαιρετικός ο Χορός (κίνηση των Sinequanon) • -νέοι ηθοποιοί που όμως τους περισσότερους τους έχουμε ήδη χαρεί ακόμη και σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. • Αλλου ήθους καλλιτέχνες. * (Βάλε και την ανεργία βέβαια…). • Οσο για τη μουσική του Δημήτρη Καμαρωτού * -αυτό κι αν ήταν έκπληξη. • Από τα μίνιμαλ αιθερογραφήματα σε παραστάσεις του Μαρμαρινού κυρίως, • σε ένα όργιο εδώ αφρο-κουμπανέζικων ρυθμών για σατυρικά κουνήματα. • Μετάλλαξη όχι αστεία.