Προφανώς θα το μάθατε. Η Ολομέλεια του ΣτΕ αποφάσισε την αναστολή της υπουργικής απόφασης να δοκιμαστεί έστω και πιλοτικά το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές. Δεν ξέρω, όμως, αν ακούσατε και τους λόγους που επικαλέστηκαν οι δικαστές. Εκριναν ότι οι εργαζόμενοι τις Κυριακές, όχι μόνον θα υποστούν ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη, αλλά και «δυσεπανόρθωτη ηθική βλάβη»!
Αντιγράφω την απόφαση, γιατί ειλικρινά και τώρα αδυνατώ να την πιστέψω. Θα υποστούν, λέει, «δυσεπανόρθωτη ηθική βλάβη» όσοι έμποροι και υπάλληλοι «απολέσουν το δικαίωμα στην άσκηση της θρησκευτικής λατρείας»! Καταλάβατε τι μας λέει το ΣτΕ; Οτι κάποιοι υπάλληλοι ειδικώς αν δεν πάνε την Κυριακή στην Εκκλησία θα κινδυνεύσουν να γίνουν αντίχριστοι. Και ότι αποκλείεται τούτο να αποτραπεί αν π.χ. εκκλησιαστούν κάποια άλλη μέρα.
Επιχειρώντας να εμβαθύνω λίγο στα άδυτα του μυαλού των δικαστικών μας, θα τους πρότεινα αρχικώς να αποφεύγουν να αγοράζουν ψωμί και γλυκά. Διότι κατά τη λογική τους, τόσο οι ιδιοκτήτες φούρνων όσο και οι ζαχαροπλάστες που εργάζονται επί τόσα χρόνια και τις Κυριακές θα πρέπει οπωσδήποτε να έχουν υποστεί όχι «δυσεπανόρθωτη», αλλά «ανήκεστο βλάβη». Καλό θα ήταν επίσης να αποφεύγουν και τους κινηματογράφους, τα θέατρα και τις καφετέριες. Διότι και στα συγκεκριμένα κολαστήρια οπωσδήποτε εργάζονται αντίχριστοι κι ας μην το δείχνουν. Και μακριά βέβαια και από τους περιπτεράδες, πολλοί εκ των οποίων είναι βέβαιο ότι κρύβουν μέσα τους έναν Κατσούλα και δεν το ’χουν σε τίποτα να μυήσουν τους σεπτούς μας δικαστές στον Σατανισμό την ώρα που αγοράζουν την εφημερίδα τους.
Ξέρω τι θα σκέφτονται διαβάζοντας αυτές τις γραμμές ο πρόεδρος του ΣτΕ Σωτ. Ρίζος και η εισηγήτρια της απόφασης Μαρία Καρακανώφ. Οτι αποκρύβω το έτερο αιτιολογικό της. Οτι δηλαδή μαζί με τη θρησκευτική λατρεία, οι υπάλληλοι θα υποστούν «δυσεπανόρθωτη ηθική βλάβη» και για «την απώλεια της απολαύσεως του από κοινού με την οικογένειά τους ελεύθερου χρόνου κατά την κοινή αργία της Κυριακής».
Αποφεύγοντας να φαιδρύνω περαιτέρω τη «συζήτηση» (υποστηρίζοντας π.χ. ότι οι πρώτοι που στερούνται τους οικείους τους τις Κυριακές είναι οι παπάδες) θα σας πω τι συνέβη όχι σε μια μακρινή μας χώρα, αλλά στην Κύπρο. Διότι όσα θα διαβάσετε είναι, νομίζω, αποκαλυπτικά, για το πόσο πιο σοβαρά αντιμετωπίζει η συγκεκριμένη χώρα την οικονομική κρίση σε σχέση με τους δικούς μας. Και εννοώ βέβαια και τους κυβερνώντες, καθώς πλην των κ. Κ. Χατζηδάκη, Ν. Δένδια και Φ. Πιπιλή, ουδείς άλλος αποτόλμησε έστω να σχολιάσει τη φαιδρή απόφαση του ΣτΕ.
Στην Κύπρο, λοιπόν, ήδη από την άνοιξη του 2013 αποφασίστηκε να λειτουργούν όσα καταστήματα το επιθυμούν και τις Κυριακές, όπως και τις Τετάρτες και τα Σάββατα τα απογεύματα. Καθιερώθηκε, δηλαδή, πιλοτικά πλήρης απελευθέρωση. Ξέρετε, όμως, ποιον όρο έθεσε η κυβέρνηση; Γι’ αυτές τις επιπλέον ώρες, όσες επιχειρήσεις αποφασίσουν να λειτουργήσουν να προσλάβουν νέους υπαλλήλους. Τι αποτέλεσμα είχε το συγκεκριμένο μέτρο; Να δημιουργηθούν 6.000 θέσεις απασχόλησης. Ναι, οι περισσότερες ήταν μερικής απασχόλησης, αλλά νέες θέσεις απασχόλησης.
Θα αναρωτηθείτε: δεν υπήρξαν αντιδράσεις; Υπήρξαν. Κυρίως από τους φούρνους και τα μίνι μάρκετ που έχασαν το μονοπώλιο που είχαν να λειτουργούν τις Κυριακές, όπως και από κάποιους μικρομαγαζάτορες. Εγιναν και συγκεντρώσεις. Τι συνέβη, όμως, παράλληλα; Ξεσηκώθηκαν οι νεοπροσληφθέντες υπάλληλοι και προειδοποίησαν την κυβέρνηση να μην τολμήσει να πάρει το μέτρο πίσω. Και επειδή θα συνιστούσε, όντως, παγκόσμια πρωτοτυπία να διώχνει μια κυβέρνηση υπαλλήλους που τους θέλουν οι εργοδότες τους, το μέτρο είναι ακόμη σε ισχύ, με θεαματικά μάλιστα αποτελέσματα.
Κράτησα για το τέλος τη στάση που τήρησε η Εκκλησία της Κύπρου, γιατί συνιστά ένα μάθημα όχι μόνον για τους δικούς μας ακραίους Μητροπολιτάδες, αλλά και για το ΣτΕ που βάλθηκε να τους εκπροσωπήσει. Η Εκκλησία της Κύπρου απλώς ζήτησε από την κυβέρνηση το ωράριο τις Κυριακές να μην είναι από τις 10 π.μ. ώς τις 9 μ.μ., αλλά από τις 11.30 ώς τις 7.30 μ.μ. Για να μπορούν όσοι πολίτες το επιθυμούν να εκκλησιάζονται, αλλά και για να προλαβαίνουν προφανώς να ψωνίζουν και οι παπάδες. Καταλάβατε, λοιπόν, τώρα, κύριοι του ΣτΕ, γιατί το άκουσμα και μόνον της απόφασή σας προκάλεσε σε πολλούς από εμάς τη σκέψη ότι «δυσεπανόρθωτη» είναι η κατάσταση της χώρας όσο διοικείται από «δυσπροσάρμοστα» μυαλά;