Βγες τώρα απʼ τη ντουλάπα

Newsroom 24.02.2012 • 08:00

Βγες τώρα απʼ τη ντουλάπα

ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΠΙΑ Η SHOPPING

THERAPY, ΚΑΘΩΣ ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΙΑΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΑΠΟΥ

ΣΤΑΘΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΡΑΚΥΛΗΣΟΥΜΕ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ, ΗΡΘΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η

ΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΜΑΣ

ΓΥΝΑΙΚΑ, τεύχος 46, Μάρτιος 2012

φράση

«βγαίνω απʼ την ντουλάπα» σημαίνει στην γκέι καθομιλουμένη

«εκδηλώνω τις ερωτικές προτιμήσεις μου στον κοινωνικό μου

περίγυρο». Εγώ όμως αναφέρομαι στην ντουλάπα που έχουμε στο σπίτι

μας. Σε αυτήν που είναι γεμάτη ρούχα – υπέροχα, πανάκριβα, trendy,

διαχρονικά, εκκεντρικά. Ρούχα δικά μας (και τσάντες και παπούτσια),

τα οποία αγοράζαμε σωρηδόν στις χρυσές δεκαετίες της λεγόμενης

ελληνικής ανάπτυξης, όχι τόσο επειδή τα χρειαζόμασταν αλλά επειδή

χρειαζόμασταν πράγματα για να νιώθουμε καλύτερα, για να καλύπτουμε

το κενό. Θυμάστε το σλόγκαν Shopping therapy; Σε αυτό το κενό

αναφερόταν. Τελικά αυτό το κενό δεν το καλύψαμε ποτέ, μολονότι

καλύπταμε όλες τις ανάγκες που μας δημιουργούσε η διαφήμιση – ή το

lifestyle ή ο καπιταλισμός (ονομάστε την αιτία όπως θέλετε). Για

την ακρίβεια, αυτό το κενό δεν το ανακαλύψαμε ποτέ. Προτιμούσαμε να

κρυβόμαστε μέσα στην ντουλάπα με την ακριβή συλλογή μας και να

εθελοτυφλούμε, να αγνοούμε το κενό, να παριστάνουμε ότι δεν υπήρχε.

Ομως υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει.

Ενα καλό που φέρνει μαζί της η σημερινή διάχυτη ανασφάλεια για

το αύριο είναι το γεγονός ότι μας αναγκάζει να έρθουμε αντιμέτωπες

με αυτό το κενό. Καθώς δεν υφίσταται πια η shopping therapy, καθώς

ούτως ή άλλως πρέπει να πιαστούμε από κάπου σταθερά για να μην

κατρακυλήσουμε ψυχολογικά, ήρθε επιτέλους η ώρα να ανακαλύψουμε τις

βασικές επιθυμίες μας. Ηρθε η ώρα να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: Τι

θέλω από τη ζωή για να είμαι ευτυχισμένη; Τι θέλω από τη δουλειά

για να είμαι χαρούμενη; Τι δουλειά θέλω να κάνω; Θέλω να δουλεύω ή

προτιμώ να είμαι σπίτι και να αφοσιωθώ στην οικογένειά μου; (Ναι,

μέχρι κι αυτό μπορούμε να σκεφτούμε, τώρα που όλα ανατρέπονται!) Τι

ζητάω από μία σχέση; Τι ζητάω από τους φίλους μου; Τι μου αρέσει

στʼ αλήθεια να κάνω στον ελεύθερο χρόνο μου; Τι μπορώ να θυσιάσω

χωρίς να χάσω την ισοροπία μου; Ποιους συμβιβασμούς μπορώ να κάνω

δίχως να νιώθω αδικημένη;