Από τον Εθνικό Απελευθερωτικό Αγώνα μέχρι σήμερα, μέσα από δυσκολίες, οι Ελληνες αγωνίζονταν να στήσουν ένα ενοποιημένο, λειτουργικό, σύγχρονο κράτος. Τα πρότυπα υπήρχαν πάντοτε στην πολιτισμένη Ευρώπη των πλούσιων εθνών, των κρατών που υπηρετώντας τα εθνικά τους συμφέροντα μας ελευθέρωσαν με τη ναυμαχία του Ναυαρίνου αλλά και μας χρησιμοποίησαν για τους δικούς τους σκοπούς, άλλοτε με δάνεια και άλλοτε με απειλές ή και με ωμές επεμβάσεις στα εσωτερικά μας, ειδικά όταν μας έβρισκαν διχασμένους. Παρά ταύτα όμως, η σημερινή Ελλάδα της κρίσης μοιάζει πολύ περισσότερο με τα ανεπτυγμένα κράτη της Δυτικής Ευρώπης από ό,τι πριν από 180 χρόνια.
Σήμερα εξετάζοντας τη γειτονιά μας, αντιλαμβανόμαστε γιατί η Ελλάδα διαθέτει σημαντική γεωπολιτική αξία. Στον Βορρά, έχουμε την κρίση στην Ουκρανία. Νότια την αστάθεια στη Βόρεια Αφρική, με χειρότερη την κατάσταση στη Λιβύη. Πιο ανατολικά, τον τραγικό εμφύλιο στη Συρία, και το Ισραήλ που ψάχνει εναγωνίως για συμμάχους στην περιοχή. Στα βόρεια σύνορά μας έχουμε τα Σκόπια και την Αλβανία που παράγουν αστάθεια. Τέλος, προς Ανατολάς, συνορεύουμε με μια αναθεωρητική Τουρκία, η οποία όσο εξοπλίζεται στρατιωτικά, τόσο γίνεται πιο απαιτητική εις βάρος ζωτικών συμφερόντων της χώρας μας. Από πιο μακριά, η Κίνα έχει επενδύσει στο λιμάνι του Πειραιά για να το μετατρέψει σε πύλη εισόδου των προϊόντων της στην Ευρώπη. Για να γίνει αυτό, η Ελλάδα πρέπει να ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ευρωζώνη. Οσο για τη Ρωσία, δεν χρειάζεται την Ελλάδα ως προτεκτοράτο. Της είναι πιο χρήσιμη μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Τέλος για τις ΗΠΑ, οι βάσεις της Κρήτης και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης είναι πολύτιμα γεωστρατηγικά στηρίγματα.
Η γεωπολιτική αξία της Ελλάδας δεν θα αλλάξει το βράδυ της Κυριακής. Θα αλλάξει όμως σίγουρα, ανάλογα με το αν παραμείνουμε ή όχι στην Ευρωζώνη. Ο κάθε ψηφοφόρος, όπως και να ψηφίσει, είναι βέβαιο ότι θα επιλέξει με γνώμονα το καλό της πατρίδας, όπως το αντιλαμβάνεται. Εάν οι κάλπες βγάλουν «Οχι», το λογικό είναι ότι η κυβέρνηση θα χρησιμοποιήσει το αποτέλεσμα αυτό ως όπλο κατά τη διαπραγμάτευση που θα ακολουθήσει. Θα συνεχίσουμε λοιπόν στο αδιέξοδο μονοπάτι της σκληρής σύγκρουσης, όπως κάναμε πολλές φορές στο παρελθόν, όταν το θυμικό επικρατούσε της λογικής. Ομως χρειάζεται μεγάλη προσοχή ώστε να μην απομονωθεί η Ελλάδα από τους ισχυρούς συμμάχους της. Αν συμβεί αυτό, τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά: Παύση στήριξης της ελληνικής οικονομίας θα σημάνει δραματική πτώση του βιοτικού επιπέδου, καταστροφή του όποιου απομένοντος οικονομικού ιστού και εθνική ταπείνωση με την απεμπόληση εθνικών συμφερόντων και όχι μόνο. Θα πρέπει ο ελληνικός λαός να γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις ούτε για οικονομική στήριξη, αλλά ούτε και για νέες συμμαχίες που θα αντισταθμίσουν το τεράστιο ποσοστό απώλειας γεωστρατηγικής ισχύος της χώρας.
Στην περίπτωση του «Ναι», όσο και αν οι συνομιλητές μας θα έχουν χάσει μεγάλο μέρος της εμπιστοσύνης στις πολιτικές μας ηγεσίες, θα γνωρίζουν ότι ο λαός δεν αποδέχεται τη συγκρουσιακή σχέση με τους ευρωπαϊκούς εταίρους. Θα γνωρίζουν ότι θέλουμε η διαπραγμάτευση να ολοκληρωθεί επιτέλους, προφανώς με καλύτερους όρους. Στα εθνικά θέματα, διατηρεί η χώρα τη σημερινή, έστω και τραυματισμένη, γεωπολιτική της ισχύ, ενώ μέσα από δυσκολίες και μεγάλη προσπάθεια όλων μας, δημιουργεί προοπτικές ανάκαμψης και διατήρησης της αναγκαίας αμυντικής ισχύος για αποτροπή αναθεωρητικών επιβουλεύσεων. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συνέχιση συμμετοχής της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς, συμμαχίες, διεθνή φόρα για την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων.
Τη στιγμή που άλλες χώρες από τη γειτονιά μας προσπαθούν αγωνιωδώς να εισέλθουν στην Ε.Ε. εμείς διολισθαίνουμε επικίνδυνα εκτός. Δεν είναι ώρα για τέτοιες αμφιταλαντεύσεις.
Θεσμοί όπως οι Ενοπλες Δυνάμεις, που αποτελούν τους πυλώνες της χώρας και τις αξίες του Εθνους, πρέπει να παραμείνουν πάση θυσία δυνατές και πάντα ικανές να διαφυλάττουν την ακεραιότητα της πατρίδος, αλλά και να προσφέρουν στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και την κατά το δυνατόν συντομότερη επούλωση των τραυμάτων της κοινωνίας. Οι Ελληνες πολίτες με ψυχραιμία, υψηλό αίσθημα ευθύνης και ενότητος πρέπει να φανούν αντάξιοι των περιστάσεων και να κοιτάξουν μπροστά, διδασκόμενοι από τα λάθη του παρελθόντος. Η Δευτέρα πρέπει να μας βρει όλους ενωμένους, με τη χώρα εντός της Ευρώπης, εντός του ευρώ. Γιατί μη γελιόμαστε. Αυτό είναι το διακύβευμα.
* Ο στρατηγός ε.α. Χρήστος Ν. Μανωλάς είναι επίτιμος αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού.
Ο αντιναύαρχος ε.α. Κωνσταντίνος Μαζαράκης-Αινιάν είναι επίτιμος Αρχηγός Στόλου.
Ο αντιπτέραρχος (Ι) ε.α. Ευάγγελος Γεωργούσης είναι επίτιμος διοικητής Διοίκησης Αεροπορικής Εκπαίδευσης.