Φυσικά και δεν θα άφηναν την περιουσία τους στα χέρια του «αδηφάγου νόμου». Δεν αναφερόμαστε στη νέα απόπειρα κατεδάφισης αυθαιρέτου στη Λούτσα, που αποφασίστηκε το 2004 (!) και δεν υλοποιήθηκε μετά από αντιδράσεις ούτε το 2015, απόπειρα που γλαφυρά περιέγραψε ο συνάδελφος Γιώργος Λιάλιος: «“Εχει δοθεί εντολή από τον Κουρουμπλή!”, φωνάζει στην αρμόδιο εισαγγελέα ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Πάντζας. “Δεν ήταν εντολή, ήταν παράκληση. Δεν καλύπτονται οι υπάλληλοι της υπηρεσίας, μπορούν να τους κατηγορήσουν για παράβαση καθήκοντος”, απαντά η εισαγγελέας. “Μα δεν σας είπαν από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση ότι σήμερα-αύριο θα κατατεθεί ρύθμιση στη Βουλή για το θέμα; Τρεις φορές τούς το είπα!”, λέει ο κ. Πάντζας. “Να πάτε να γκρεμίσετε τις βίλες στην Καλλιτεχνούπολη!”, φωνάζει το οργισμένο πλήθος». («Η Καθημερινή», 4.11.2015)
Αναφερόμαστε στην άλλη αυθαιρεσία που έγινε στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, όπως την περιέγραψε ο Απόστολος Λακασάς στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας: «Με απειλές και… φρούτα από φοιτητές έγιναν δεκτοί στη Νομική Σχολή και τη Σχολή Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών πέντε διακεκριμένοι Ελληνες πανεπιστημιακοί που πραγματοποιούν την εξωτερική αξιολόγηση του εμβληματικού ιδρύματος. Οι ακαδημαϊκοί αποχώρησαν, αφού προσπάθησαν να κατανοήσουν τη θέση των φοιτητών κατά της αξιολόγησης, ενώ δεν πήγαν στη Φιλοσοφική Σχολή, αρνούμενοι να υποστούν νέο εξευτελισμό». («Η Καθημερινή» 4.11.2015)
Κι όποιος πει ότι δεν είναι περιουσία των λίγων χουλιγκάνων το Πανεπιστήμιο θα διαψευσθεί από την Πρυτανεία του Ιδρύματος: «Η ηγεσία του ιδρύματος και των εν λόγω σχολών “λούφαξε” και δεν έβγαλε καν ανακοίνωση για τα γεγονότα». Ούτε φυσικά το επαναστατικό υπουργείο Παιδείας…
Ποιοι νόμοι, ποιες δικαστικές αποφάσεις, ποια Βουλή· η οποία παρεμπιπτόντως είναι «οίκος ανοχής και πρέπει να καεί»; Νόμος είναι το «δίκιο» όποιου προλαβαίνει να αυθαιρετεί. Είναι μια αντίληψη που χρόνια καλλιέργησε στο πεζοδρόμιο η «Πρόοδος» και τώρα δρέπουμε τους καρπούς της. Και στον (πρώην) Πράσινο Λόφο της Λούτσας και στο πάλαι ποτέ αξιόλογο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. Και για όλα αυτά χρησιμοποιούνται τα παιδιά, αυτά που εν τη αφελεία τους θα κληρονομήσουν το άθλιο φυσικό περιβάλλον και το αθλιότερο εκπαιδευτικό σύστημα. «Λίγο μετά», περιγράφει ο Γιώργος Λιάλιος, «θα προστεθεί… ένα γκρουπ 15χρονων από το τοπικό λύκειο… Ξαφνικά, φτάνει σε έξαλλη κατάσταση ένας γονέας. “Ποιος έδωσε εντολή να φέρουν τα παιδιά εδώ;”, φωνάζει. “Ηρθε πούλμαν του Δήμου και τους πήρε από το σχολείο!”. “Να πάρετε το παιδί σας και να φύγετε”, τον αποδοκιμάζουν κάποιοι άλλοι. Η εισαγγελέας αντιλαμβάνεται τι έχει συμβεί και αρχίζει να αγριεύει. Ζητάει να αποχωρήσουν τα παιδιά. “Να πάτε τα παιδιά μας πίσω στην κατάληψη!”, φωνάζει ο εξοργισμένος γονέας. Σουρεαλισμός».
Ακριβός σουρεαλισμός που τον πληρώνουμε με μια χρεοκοπία και τον πληρώνουν ακριβότερα τα παιδιά μας με την υψηλότερη ανεργία της Ευρώπης. Είναι τα παιδιά που περιφέρουν στους αγώνες τους οι επιτήδειοι βαυκαλίζοντάς τα πως δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν πολύ και ότι με θεατρινισμούς σαν του κ. Πάντζα ή χουλιγκανισμούς όπως στο ΕΚΠΑ, που βαφτίζουν «αγώνες», θα κατακτήσουν τα δικαιώματά τους. Ακριβή η κούνια που τους κούναγε…