Οι «τοπικές κοινωνίες» έχουν αναδειχθεί σε βασικό κύτταρο της δημοκρατίας μας, επειδή συντηρούν ορισμένα φυλετικά αντανακλαστικά. Οι άρχοντες, παράγοντες και βλαχοδήμαρχοι συμπεριφέρονται όπως οι φύλαρχοι της υποσαχαρίου Αφρικής, οι οποίοι βάφονται τα χρώματα του πολέμου για να υπερασπιστούν το πηγάδι τους. Προχθές το πηγάδι ήταν ένα αυθαίρετο πενήντα τετραγωνικών κάπου στη Λούτσα. Ο κ. Πάντζας, διεκδικώντας τον ρόλο του φύλαρχου, έστησε ένα καρεκλάκι και όπως ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες, προκάτοχος του κ. Πάντζα στις μεγάλες σελίδες του ελληνισμού, είπε «μολών λαβέ» στην μπουλντόζα. Η δε μπουλντόζα, προκειμένου να μη χαθεί ένα τέτοιο εθνικό κεφάλαιο, υποχώρησε.
Υπάρχει η ευτράπελη πλευρά του ζητήματος. Οπως ο κ. Πάντζας ή στην ένδοξη δεκαετία του ογδόντα ο Δήμος Δάφνης που σε υποδεχόταν με την επιγραφή «αποπυρηνικοποιημένη ζώνη». Τούτο βλέποντας, το στρόντιο του Τσερνομπίλ ανέκρουε πρύμναν στα σύνορα του Νέου Κόσμου. Υπάρχει και η δυσμενής πλευρά. Ο Δήμος Κερατέας, πριν κάτι χρόνια, χοροστατούντων πολλών μελών της σημερινής κυβέρνησης, έστησε οδοφράγματα, έσκαψε δρόμους και κόντεψε να κάψει την οικογένεια ενός αστυνομικού, διότι έκρινε πως η εγκατάσταση για την επεξεργασία των απορριμμάτων θα κατέστρεφε την αισθητική του χώρου. Και μόνον η συνύπαρξη της λέξης «αισθητική» με την αρχιτεκτονική της Κερατέας προκαλεί στομαχική ξινίλα.
Ο Καρλ Πόπερ λέει πως ακόμη και στις ανοιχτές κοινωνίες επιβιώνουν σαν ιστορικά απολιθώματα φωλιές αρχαϊσμών. Η διαφορά της ελληνικής από τις ανοιχτές κοινωνίες είναι ότι αποτελεί σύνθεση διαφόρων αρχαϊκών φωλεών, τοπικές κοινωνίες, εξωραϊστικοί σύλλογοι, επαγγελματικές οργανώσεις, πολιτικά κόμματα. Εξ ου και η αδυναμία της να διαχειρισθεί το βίαιο άνοιγμα που της επιβάλλεται από την ανεξέλεγκτη μετακίνηση των πληθυσμών, προσφύγων ή μεταναστών.
Ο κ. Γιούνκερ είπε και πάλι πως πρέπει το συντομότερο να ολοκληρωθούν τα κέντρα φιλοξενίας, τα απαραίτητα για τη μετεγκατάσταση των πληθυσμών. Αν δεν κάνω λάθος, αυτά δεν έχουν αρχίσει να οργανώνονται. Υποθέτω, διότι η δημοκρατική μας κυβέρνηση δεν τολμά να συγκρουσθεί με τις τοπικές κοινωνίες που τόσο υπερασπίσθηκε.
Πολλές τοπικές κοινωνίες μαζί συνθέτουν μια άτοπη κοινωνία, μια κοινωνία που δεν ξέρει πού βρίσκεται και πού πηγαίνει.