Στις παράπλευρες απώλειες της καθυστέρησης στη διαπραγμάτευση για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης συγκαταλέγεται η κεντρική εκδήλωση, με ομιλητή τον Αλέξη Τσίπρα, με την οποία η κυβέρνηση επιθυμούσε να γιορτάσει τη συμπλήρωση δύο ετών από την έλευσή της στην εξουσία, στις 25 Ιανουαρίου του 2015. Λίγες ημέρες πριν από τη συμπλήρωση της διετίας, στις 19 Ιανουαρίου, στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνήθηκε το βασικό πλαίσιο των εκδηλώσεων. Οι πληροφορίες ανέφεραν ότι η κεντρική επετειακή εκδήλωση με ομιλητή τον κ. Τσίπρα θα γινόταν στο κλειστό γήπεδο του Τάε Κβον Ντο και ότι έμενε να προσδιοριστεί η ημερομηνία. Το Σαββατοκύριακο αμέσως μετά την Σύνοδο Κορυφής της Μάλτας στις 3 Μαρτίου είχε προκριθεί ως το πιο βολικό. Εκείνο το Σαββατοκύριακο πέρασε, όπως και πολλά άλλα, και, αισίως, φθάσαμε στον Απρίλιο με την κεντρική κομματική φιέστα να έχει παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες. Απλώς, καθώς ο χρόνος περνούσε, σταμάτησε να γίνεται αναφορά σε αυτήν και πλέον ξεχάστηκε.
Η αλήθεια είναι ότι ο σχεδιασμός για μια κεντρική πολιτική εορταστική εκδήλωση έγινε με άλλες προσδοκίες: με την εκτίμηση ότι η αξιολόγηση θα είχε κλείσει, πιθανότατα θα είχε ανακοινωθεί και η ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και θα μπορούσε να αναπτυχθεί, διά στόματος πρωθυπουργού, ένα αφήγημα εστιασμένο στην πορεία της χώρας, υπό τη στιβαρή ηγεσία του, στην έξοδο από τα μνημόνια. Η καθυστέρηση στις διαπραγματεύσεις έφερε πισωγύρισμα και στασιμότητα, έφερε αβεβαιότητα στην οικονομία, έφερε οδυνηρές μνήμες από το 2015, ανησυχία και αγωνία. Περιβάλλον κάθε άλλο παρά πρόσφορο για γιορτές και πανηγύρια.
Ο κ. Τσίπρας ανήλθε στην εξουσία υποσχόμενος αμεσότητα στις σχέσεις με τους πολίτες, πόρτες ανοικτές, επικοινωνία και επαφή, ηγεσία πρόθυμη να αφουγκρασθεί τις αγωνίες και τα προβλήματα των πολιτών. Δύο χρόνια μετά, η απόσταση του ιδίου και της κυβέρνησής του από τους πολίτες διαρκώς μεγαλώνει. Στην Ηρώδου Αττικού οι αστυνομικές κλούβες, διαρκώς παρούσες, καθιστούν σαφές ότι δεν είναι επιθυμητή η επαφή της ηγεσίας με την αγανάκτηση των πολιτών. Το προσκλητήριο για «λαϊκό πανηγύρι», που η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς» είχε απευθύνει το 2015, στις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο της 25ης Μαρτίου, δεν επαναλήφθηκε και μάλλον αυτό δεν συνέβη εξαιτίας της κριτικής που δέχθηκε τότε η κυβερνητική πρωτοβουλία για τον λαϊκισμό και την αισθητική της. Οι υπουργοί της «πρώτης φοράς», που δήλωναν υπερήφανοι για τη θερμή σχέση με τους πολίτες, δυσκολεύονται να διαχειριστούν αυτήν τη θερμότητα πια.
Ο πρωθυπουργός, τα κυβερνητικά και τα κομματικά στελέχη αισθάνονται μεγαλύτερη άνεση μεταξύ τους, σε περιβάλλον σαφώς οριοθετημένο και οικείο. Οπως αυτό της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, την περασμένη Κυριακή. Εκεί όπου ο κ. Τσίπρας, λέγοντας ότι η νέα συμφωνία περιλαμβάνει μέτρα «που ούτε αναγκαία είναι ούτε και θα επιλέγαμε ποτέ εμείς να λάβουμε», ξεμπέρδεψε με τον βαρύ λογαριασμό που η νέα συμφωνία φέρνει σε μειώσεις συντάξεων και μείωση αφορολογήτου. Ξεμπέρδεψε γνωρίζοντας ότι κανείς από το ακροατήριο δεν θα δυσφορήσει, δεν θα αποδοκιμάσει, δεν θα γιουχάρει. Ελεγχόμενο περιβάλλον γαρ…