Η κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ αναμένεται να αποτελέσει ένα από τα θέματα αντιπαράθεσης στη φετινή ΔΕΘ. Οι εξελίξεις είναι λίγο πολύ γνωστές: η κυβέρνηση κρατικοποιεί τις αστικές συγκοινωνίες της Θεσσαλονίκης, όρισε διοικητικό συμβούλιο με επικεφαλής διακεκριμένο κομματικό στέλεχος και πατέρα υπουργού, και με ύφος λαϊκού τιμωρού ο κ. Σπίρτζης «απείλησε» ότι δεν θ’ αφήσει «ούτε γωνιά» του ΟΑΣΘ που να μην ψάξει, λες και θα μπορούσε να μην γίνει αυτό στο πλαίσιο της εκκαθάρισης. Το ΣτΕ, βέβαια, ήρθε να βάλει, έστω προσωρινά, φρένο στον αρμόδιο υπουργό, που όμως διαβάζει όπως εκείνος θέλει τους νόμους και έτσι εμφανίζεται ασυγκράτητος. Ολα δείχνουν ότι η δημόσια συζήτηση γύρω από τον ΟΑΣΘ θα κυλήσει σε ατμόσφαιρα καταγγελιών και αποκαλύψεων ή «αποκαλύψεων» για σκάνδαλα και ρουσφέτια. Η αντιπολίτευση θα ανεβάσει και εκείνη τους τόνους, καταγγέλλοντας οικογενειοκρατία στην περίπτωση της τοποθέτησης νέου προέδρου, συγκρότηση του νέου Δ.Σ. από ακατάλληλα και άσχετα με το αντικείμενο άτομα –στ’ αλήθεια, δεν βρέθηκε ούτε ένας ειδικός συγκοινωνιολόγος από τους τόσους που έχει το ΑΠΘ να συμπεριληφθεί στη νέα διοίκηση;–, λαϊκισμούς με προσφορά δωρεάν εισιτήρια σε ανέργους κ.ά.
Σε μια τέτοια αντιπαράθεση κινδυνεύει να μείνει εκτός συζήτησης αυτό που καίει το 1,5 εκατομμύριο πολίτες της Θεσσαλονίκης, και που δεν είναι άλλο από το μοντέλο των συγκοινωνιών που θα υπηρετεί τις μετακινήσεις τους. Η κυβέρνηση επέλεξε να κρατικοποιήσει τον ΟΑΣΘ. Εσπευσε μάλιστα να ανακοινώσει πως οι άνεργοι δεν θα πληρώνουν εισιτήριο, φορτώνοντας τη ζημιά στους υπόλοιπους πολίτες και όπως μεταδίδεται θα ακολουθήσουν και άλλα «φιλολαϊκά» μέτρα.
Υπάρχουν όμως ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν πειστικά, με πρώτο απ’ όλα ποιος εγγυάται ότι το κράτος θα είναι καλύτερος διαχειριστής των συγκοινωνιών από τους προηγούμενους «αμαρτωλούς» και δεν θα φουσκώσει τον νέο οργανισμό με κομματικούς εγκάθετους και ρουσφέτια ημετέρων. Και ακόμα: μπορεί ένα χρεοκοπημένο κράτος να αποζημιώσει τους μετόχους για τα εκατοντάδες λεωφορεία τους και τις υποδομές του ΟΑΣΘ, και, κυρίως, να ανανεώσει τον γερασμένο στόλο; Μένει να δούμε εάν η αντιπολίτευση θα υποχρεώσει την κυβέρνηση σε επί της ουσίας συζήτηση, αναδεικνύοντας τον ορατό κίνδυνο πλήρους απαξίωσης των συγκοινωνιών, ή θα βολευτεί και εκείνη με αψιμαχίες γύρω από πρόσωπα.