Τράπεζες, πλειστηριασμοί και έξοδος από το μνημόνιο

Τράπεζες, πλειστηριασμοί και έξοδος από το μνημόνιο

3' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Δεν περιλαμβάνεται στα προαπαιτούμενα, αδίκως θα την αναζητούσατε στις σχετικές λίστες. Αλλωστε, δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με μια απόφαση της κυβέρνησης ή της Βουλής. Ωστόσο, είναι ταυτόχρονα το πιο σημαντικό, το πιο κρίσιμο προαπαιτούμενο για να ολοκληρώσουμε το τρέχον, τρίτο μνημόνιο, τον Αύγουστο του 2018. Κυριολεκτώντας, δεν υπάρχει οποιαδήποτε περίπτωση να βγούμε επιτυχώς από το μνημόνιο αν δεν διασφαλιστεί ότι η είναι υγιής, επαρκής, ασφαλής, ότι δεν αντιμετωπίζει ούτε θα έχει στο προβλεπτό μέλλον πρόβλημα. Το όνομα αυτής είναι: Κεφαλαιακή επάρκεια των τεσσάρων ελληνικών συστημικών τραπεζών.

Για να βγούμε από το μνημόνιο, προϋπόθεση είναι να κριθούν υγιείς οι τράπεζες.

Το θέμα είχε τεθεί με οξύτητα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προ ολίγων μηνών, όταν είχε απαιτήσει οι ελληνικές τράπεζες να περάσουν όχι μόνο τα τεστ αντοχής που θα γίνουν για όλες τις ευρωπαϊκές τράπεζες αλλά, επιπλέον, να υποστούν εξονυχιστικό έλεγχο του συνόλου του ενεργητικού τους – όχι μόνο των κόκκινων αλλά και των ενήμερων δανείων που έχουν δώσει. Ο κ. Ντράγκι αντέδρασε, διότι η εποπτεία των ελληνικών τραπεζών, όπως και όλων των ευρωπαϊκών, είναι δική του ευθύνη. Φαίνεται ότι τελικά υπήρξε ένας συμβιβασμός, να διεξαχθεί «ελαφρύς» έλεγχος στο σύνολο του ενεργητικού – ήδη από δύο τράπεζες (δειγματοληπτικά, πλην στοχευμένα…) έχουν ζητηθεί αρκετές δεκάδες φάκελοι. Η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών ροκανίζεται από τα κόκκινα δάνεια. Το τεράστιο ύψος τους καθιστά τα χαρτοφυλάκιά τους προβληματικά. Οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι δεν θα χρειαστούν νέα κεφαλαιοποίηση. Αλλά δεν παύει το στοίχημα να είναι μπροστά μας.

Στα επικείμενα τεστ αντοχής (που θα αρχίσουν τον Μάρτιο και θα ολοκληρωθούν σε δύο μήνες, σκόπιμα πολύ πριν από τον Αύγουστο του 2018…) οι τράπεζες πρέπει είτε να αποδεικνύουν ότι τα κόκκινα δάνειά τους καλύπτονται με ασφαλή ενέχυρα είτε, αν αυτά δεν επαρκούν ή δεν υπάρχουν, να παίρνουν μεγαλύτερες προβλέψεις, οι οποίες θα «κτυπούν» στα κεφάλαιά τους. Οσο μικρότερα τα ενέχυρα, τόσο μεγαλύτερες οι προβλέψεις, τόσο ισχυρότερο το πλήγμα στην κεφαλαιακή τους επάρκεια. Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση δηλώσει ότι δεν θα γίνουν πλειστηριασμοί σε σπίτια αξίας μικρότερης των 300.000 ευρώ, στην ουσία λέει ότι στα τεστ αντοχής πρέπει να μην ληφθούν υπόψη, ως υπαρκτά, ενέχυρα για κόκκινα στεγαστικά κατοικιών αξίας μέχρι τις 300.000 ευρώ. Αρα, οι τράπεζες πρέπει να πάρουν πρόσθετες προβλέψεις.

Ε, αυτό ακριβώς είπε, την Πέμπτη, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ!..

Με τον πιο επίσημο τρόπο, η κυβέρνηση είπε στους βουλευτές της ότι έχει κάνει συμφωνία με τις τράπεζες να μην εκπλειστηριαστούν κατοικίες αξίας μέχρι 300.000 ευρώ. Οπερ, βεβαίως, διαψεύστηκε από τις τράπεζες: Απλώς, είπαν αυτές, οι πλειστηριασμοί θα ξεκινήσουν από τους πλούσιους υπερδανεισμένους και τις μεγάλες ακίνητες περιουσίες. Ενώ από τις αρχές του 2018, λίγες εβδομάδες από την έναρξη των πλειστηριασμών (στις 29.11.2017), η εξαίρεση των ακινήτων μικρότερης αξίας από τους πλειστηριασμούς παύει να ισχύει. Αυτά λένε οι τράπεζες και η σιωπή της κυβέρνησης υποδηλώνει ότι έχουν δίκιο.

Για να καλοπιάσει τους βουλευτές της, είπε ένα παραμύθι. Αλλά, όταν μιλάει, την ακούν όλοι. Αυτά που λέει για να καλοπιάσει τους βουλευτές της, κάποιοι τα παίρνουν στα σοβαρά. Και μπορεί να έχουν συνέπειες.

Στο προκείμενο: Μέσα στην εβδομάδα, θα γίνει ένα swap. Θα ανταλλαγούν ομόλογα που είχαν δοθεί με το PSI (2012) με νέα ομόλογα, με στόχο να φτιαχτεί ευρύτερη καμπύλη αποδόσεων του Δημοσίου. Τα πρώτα ομόλογα (PSI) είναι εγγυημένα, δεν θα «κουρευτούν», παρά μόνο αν «κουρευτεί» το χρέος στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) – πρακτικά ποτέ. Τα νέα ομόλογα δεν θα έχουν αυτήν την εγγύηση. Αν οι τράπεζες δεν μπορούν να στηρίζονται σε πλειστηριασμούς, αν κινδυνεύουν να υποχρεωθούν να κάνουν μεγαλύτερες προβλέψεις, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται για τα κεφάλαιά τους στα επικείμενα τεστ αντοχής, προκαλείται νέα αβεβαιότητα για το σύνολο της ελληνικής οικονομίας.

Εύλογο ερώτημα: Γιατί «πρέπει», την ίδια ώρα που ετοιμάζεται το swap, η κυβέρνηση να προκαλεί ερωτήματα στους επενδυτές αν είναι σκόπιμο να ανταλλάξουν το εγγυημένο ομόλογό τους με άλλο που δεν θα διαθέτει την ίδια εγγύηση; Ποιος πληρώνει το κόστος;..

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή