Αυτό που συμβαίνει στο εσωτερικό της αμερικανικής κυβέρνησης είναι πρωτοφανές. Σε έναν χρόνο έχουν φύγει δεκάδες στελέχη, κάποιοι οικειοθελώς, οι περισσότεροι εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση.
Δεν είναι μόνο η ξαφνική αποπομπή του υπουργού Εξωτερικών, Ρεξ Τίλερσον, ο οποίος ενημερώθηκε για την αντικατάστασή του από ένα tweet του προέδρου. Τις τελευταίες εβδομάδες είχαμε άλλες δύο σημαντικές αποχωρήσεις, της διευθύντριας επικοινωνίας του Λευκού Οίκου, Χόουπ Χικς και του επικεφαλής συμβούλου του Λευκού Οίκου για οικονομικά θέματα, Γκάρι Κον, ο οποίος διαφώνησε με την απόφαση του Ρεπουμπλικανού προέδρου να επιβάλει υψηλούς δασμούς στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου.
Μέσα σε κάτι περισσότερο από έναν χρόνο διακυβέρνησης, έχουν φύγει επίσης ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου Ρέινς Πρίμπους –δεν είναι βέβαιο πόσο καιρό ακόμη θα παραμείνει στη θέση του ο αντικαταστάτης του Τζον Κέλι– και ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας Μάικλ Φλιν – ανάλογη αβεβαιότητα επικρατεί και για το μέλλον του νυν, στρατηγού Μακμάστερ. Είχαν προηγηθεί ο διευθυντής του FBI Τζέιμς Κόουμι, ο κορυφαίος πολιτικός σύμβουλος του προέδρου Στιβ Μπάνον, ο προκάτοχος της Χικς Αντονι Σκαραμούτσι, όπως και ο πρώτος εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου Σον Σπάισερ.
Συνολικά, περίπου οι μισοί από τους ανθρώπους που διόρισε ο Τραμπ έχουν αποχωρήσει.
Πέρα από τη γενικότερη αβεβαιότητα που προκαλείται σχετικά με τον τρόπο που διοικείται η υπερδύναμη, είναι φυσικό στην κάθε χώρα να αναπτύσσεται εύλογος προβληματισμός για τις συνέπειες των συνεχών αυτών αλλαγών.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο είναι πρώιμο να προχωρήσει κανείς σε μια σαφή αποτίμηση. Ο διορισμός στην ηγεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ του μέχρι σήμερα διευθυντή της CIA, Μάικ Πομπέο, ο οποίος είχε στενές σχέσεις με το τουρκικό λόμπι, γεννά κάποιες ανησυχίες. Από την άλλη, οι εποχές έχουν αλλάξει. Ο απρόβλεπτος Ταγίπ Ερντογάν έχει αλλάξει ριζικά τον προσανατολισμό της Τουρκίας, η οποία κάθε άλλο παρά ως αξιόπιστος σύμμαχος αντιμετωπίζεται πλέον από το παραδοσιακό κατεστημένο εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον.
Πολλά θα κριθούν από τη στάση που θα τηρήσει ο γνώστης της περιοχής και αρμόδιος βοηθός υπ. Εξωτερικών, Γουές Μίτσελ, ο οποίος αυτές τις ημέρες επισκέπτεται την Αθήνα και τη Λευκωσία.
Το σίγουρο είναι ότι η αποπομπή του ελληνικής καταγωγής Πρίμπους από το κρίσιμο αξίωμα του προσωπάρχη του Λευκού Οίκου, σίγουρα δεν αποτέλεσε θετική εξέλιξη για τον ελληνισμό.
Σε γενικότερο επίπεδο, η σχεδόν απέχθεια που αισθάνεται ο Αμερικανός πρόεδρος για την Ευρωπαϊκή Ενωση και το περιορισμένο ενδιαφέρον που επιδεικνύει για το ΝΑΤΟ –προτιμά τις διμερείς συμφωνίες και συνεργασίες– δεν βοηθούν την ελληνική προσέγγιση που βασίζεται στον σεβασμό του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών, και στον ρόλο των πολυμερών οργανισμών και θεσμών.