Ο Νίκος Κοτζιάς και ο Zόραν Ζάεφ συντηρούν κλίμα αισιοδοξίας ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία. Κάτι παραπάνω ξέρουν για να το λένε, το οποίο οι υπόλοιποι και από τις δύο πλευρές των συνόρων δεν γνωρίζουμε. Και για να είμαστε δίκαιοι, δεν μπορεί και δεν πρέπει να παίζεται το παιχνίδι «φόρα παρτίδα». Δεν ξέρω να υπήρξε ποτέ διαπραγμάτευση που οι εμπλεκόμενοι να έχουν ανοιχτά όλα τα χαρτιά τους στο τραπέζι και να ανακοινώνουν κάθε σχεδιαζόμενη κίνησή τους. Κάπου εδώ όμως έχω αρχίσει, και δεν είμαι ο μόνος, να μπερδεύομαι με τα όσα διακινούν επίσημα χείλη ένθεν κακείθεν…
Αν έχω καταλάβει καλά, σε εκείνο στο οποίο συμφωνούν Αθήνα και Σκόπια είναι η σύνθετη ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό. Ο Ζάεφ εμφανίζεται να «δίνει» το όνομα και πράγματι για πρώτη φορά, εξ όσων γνωρίζω, κάνουν ένα τέτοιο βήμα οι γείτονές μας. Θεωρητικά εδώ θα έπρεπε να τελειώνουμε. Να εγκριθεί η συμφωνία, από τα κοινοβούλια, να τεθεί στην κρίση των πολιτών και αν (πράγμα δύσκολο τουλάχιστον για τη δική μας πλευρά) περάσει, πάμε στον ΟΗΕ και στα άλλα διεθνή fora και τους λέμε: ορίστε, κύριοι, τα βρήκαμε, βάλτε δι’ ευχών (μας) στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. τους γείτονες. Ομως, εμείς αξιώνουμε το όνομα αυτό εκτός από τις διεθνείς σχέσεις της ΠΓΔΜ να χρησιμοποιείται και στο εσωτερικό της χώρας και να επιβληθεί αυτό μάλιστα με συνταγματική τροποποίηση.
Τα Σκόπια απορρίπτουν ένα τέτοιο ενδεχόμενο θεωρώντας, και όχι άδικα, ότι κατεδαφίζονται ως έθνος, από την ώρα που θα χάσουν την εθνικότητά τους και τη γλώσσα τους. Θα πρέπει να αποδεχθούν ότι θα ξημερώσουν ένα πρωί άλλο έθνος, άλλοι άνθρωποι. Και ποιος θα ευθύνεται γι’ αυτό; Εμείς οι Ελληνες. Ετσι θα πιστέψουν. Σας φαίνεται εύκολο ο Ζάεφ να ζητήσει από την κοινωνία να εγκρίνει, έστω γαρνιρισμένη με ευρωατλαντικές προοπτικές, μια τέτοια συμφωνία; Με όσους και αν μίλησα στα Σκόπια, το θεωρούν αδιανόητο.
Εμείς πάλι, έχοντας πεισθεί ότι πάμε στη διαπραγμάτευση για να τα πάρουμε όλα, χωρίς να χρειαστεί να δώσουμε, θα αποδεχθούμε τώρα μια συμφωνία που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία» στο όνομα; Θα αγνοήσουν η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα τα συλλαλητήρια και τις δημοσκοπήσεις, που δείχνουν συντριπτικά αντίθετους τους Ελληνες; Αντέχει η ελληνική πλευρά να κάνει ένα γενναίο βήμα πίσω ώστε να διευκολύνει και τον Ζάεφ, όταν η χώρα βρίσκεται οιονεί σε προεκλογική περίοδο; Η συνέχεια αναμένεται ενδιαφέρουσα.