Πώς θα μπει τέλος στο κράτος της ανομίας

Πώς θα μπει τέλος στο κράτος της ανομίας

2' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η σημερινή κατάσταση στη Δικαιοσύνη δίνει ξεκάθαρα την εντύπωση ότι η πολιτεία μας είναι μια πολιτεία ανομίας και ατιμωρησίας. Η πρόσφατη ευνοϊκή μεταχείριση καταδικασθέντων για πολύκροτες υποθέσεις σε βαρύτατες ποινές έχει ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών.

Η ελαχιστοποίηση της εκτέλεσης των ποινών που τα δικαστήρια απαγγέλλουν είναι πολιτική επιλογή, που με τον ν. 4322/2015, τον λεγόμενο νόμο Παρασκευόπουλου, ξεπέρασε πράγματι κάθε ανεκτό όριο και είχε ως συνέπεια την αποφυλάκιση πολλών βαρυποινιτών. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η μαζική ειδική παραγραφή ποινών και η μείωση του χρόνου της πραγματικής κράτησης είναι επιλογή που έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις (σε σαφώς μικρότερο όμως εύρος).

Σήμερα, λοιπόν, σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης, ο κρατούμενος αποφυλακίζεται ύστερα από πραγματική ελάχιστη κράτηση 15 ετών, ενώ, όσο μεγάλη κι αν είναι η ποινή (π.χ. πολλάκις ισόβια), ύστερα από ελάχιστη πραγματική κράτηση 19 ετών. Επίσης, στα πλημμελήματα, λόγω των ευεργετημάτων, ο δράστης πρακτικά (και εκ του νόμου) ποτέ δεν καταλήγει στη φυλακή.

Γι’ αυτό είναι αναγκαίο να γίνουν μερικές άμεσες τροποποιήσεις στην απονομή και την εκτέλεση ποινών, όπως:

α) Αύξηση του πραγματικού ελάχιστου χρόνου έκτισης ποινής της ισόβιας κάθειρξης στα 25 έτη και της πρόσκαιρης κάθειρξης στα 3/5 τουλάχιστον, πλην υποθέσεων εσχάτης προδοσίας και ιδιαζόντως ειδεχθών εγκλημάτων.

β) Αλλαγή του τρόπου διάγνωσης των προβλημάτων υγείας κρατουμένων, με την εξέτασή τους από εκ περιτροπής ανεξάρτητες επιτροπές, η ταυτότητα των μελών των οποίων δεν θα είναι γνωστή σε κανέναν, όπως ούτε και στις επιτροπές τα ονόματα των εξεταζόμενων κρατουμένων.

γ) Εξουσία στον ποινικό δικαστή να αποφασίζει και για κάποια πλημμελήματα (π.χ. παράβαση καθήκοντος, ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροήν, κλοπές κ.λπ.) αν ο κατηγορούμενος πρέπει να εκτίσει μέρος της ποινής του σε κατάστημα κράτησης, ώστε να λειτουργήσει σωφρονιστικά αλλά και παραδειγματικά για τη λεγόμενη «χαμηλή εγκληματικότητα».

δ) Αποτροπή στο εξής της κακής πρακτικής των νόμων «σκούπα», των λεγόμενων ειδικών παραγραφών, που, με το πρόσχημα της αποσυμφόρησης των φυλακών, δίνει το σύνθημα της γενικής ανομίας και ατιμωρησίας.

ε) Σοβαρή επιτήρηση των ΟΤΑ, όσον αφορά την πραγματική έκτιση των εναλλακτικών μορφών εκτέλεσης ποινών, η οποία σε αρκετές περιπτώσεις είναι εικονική.

Αυτές οι άμεσες παρεμβάσεις πρέπει να ακολουθηθούν από σημαντικά δομικά μέτρα όπως: α) Αλλαγή του τρόπου επιλογής των δικαστών στην κατεύθυνση της επιλογής έμπειρων και επιτυχημένων δικηγόρων. β) Ετήσια αξιολόγηση των δικαστών και από τους δικηγόρους της περιφέρειας όπου υπηρετούν. γ) Αλλαγή του τρόπου εκλογής της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων στην κατεύθυνση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης από την εκτελεστική εξουσία, με τη συμμετοχή δικαστών και δικηγόρων. δ) Αλλαγή της δικονομίας, της σύνθεσης και της επιλογής των μελών του μισθοδικείου.

Αυτές οι τομές απηχούν συνολική νέα αντίληψη για ανεξάρτητη και αποδοτική Δικαιοσύνη, που θα λειτουργεί σε μια ευνομούμενη πολιτεία. Φαντάζει τόσο μακριά και όμως είναι κοντά. Αρκεί να υπάρχει βούληση και σχέδιο.

*Ο κ. Θωμάς Παπαλιάγκας είναι δικηγόρος, επικεφαλής της Δημοκρατικής Ευθύνης.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή