Οι προθέσεις του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων ήσαν αγαθές. Οι φιλάνθρωποι δημοσιογράφοι του ήθελαν να απαλλάξουν τους συνταξιούχους από μερικούς ακόμη μήνες αγωνίας. Να κάνουν τους προϋπολογισμούς τους οι άνθρωποι για τα Χριστούγεννα και να προετοιμασθούν ψυχολογικά για τις επόμενες εκλογές. Ετσι, μετέδωσαν την πληροφορία ότι οι θεσμοί συμφώνησαν ότι δεν υπάρχει λόγος περικοπής των συντάξεων. Δυστυχώς, όμως, για τους συνταξιούχους το Πρακτορείο δεν διαθέτει το μονοπώλιο της πληροφορίας. Στον κόσμο μας τα σύνορα δεν είναι ανοικτά μόνον για τους μετανάστες. Οσο κι αν σου κοστίζει, είσαι αναγκασμένος να αποδεχθείς το καθεστώς της ανοικτής πληροφόρησης και του ελεύθερου ανταγωνισμού. Κακά πράγματα, το ξέρω, όμως τι να κάνουμε. Φταίει η παγκοσμιοποίηση; Φταίει ο καπιταλισμός; Φταίει η δημοκρατία; Το αποτέλεσμα είναι ότι, ενώ η ψυχολογική κατάσταση των συνταξιούχων ετοιμαζόταν να πάρει τα πάνω της, εμφανίστηκαν διάφοροι ανάλγητοι άνθρωποι που η μαύρη τους ψυχή μισεί τους συνταξιούχους και είπαν ότι η πληροφορία αυτή δεν είναι πληροφορία. Είναι η πρώτη βασική διαφορά των δημοσιογράφων της «Πράβντα» από τους δημοσιογράφους του ΑΠΕ. Οι πρώτοι εργάζονταν σε ένα καθεστώς που είχε σβήσει τους κακούς από τον χάρτη. Οι δεύτεροι πολύ θα το ήθελαν, αλλά δεν τους βοηθά το περιβάλλον. Δεν τους βοηθά και ο εαυτός τους.
Εχει και η προπαγάνδα την τέχνη της. Χρειάζεται κάποιες δεξιότητες, όπως η πολιτική, η ιατρική και η κομμωτική. Και χωρίς να ισχυρίζομαι ότι τα κρατικά μέσα ενημέρωσης, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, δεν υπηρετούσαν τον σκοπό της εκάστοτε κυβέρνησης, που τα αντιμετώπιζε ως ιδιοκτησία της, οφείλω να παρατηρήσω πως κατά καιρούς υπηρέτησαν τον σκοπό της ενημέρωσης με την απαιτούμενη αξιοπιστία. Και δημοσιογράφους και σχολιαστές με θάρρος της γνώμης τους διέθεταν και ενημέρωση προσέφεραν. Η σημερινή κατάπτωση των κυβερνητικών μέσων δεν οφείλεται μόνον στο γεγονός ότι η πολιτική τους ηγεσία τα αντιμετωπίζει ως διαύλους για να περάσει τη γραμμή του εικοσιτετραώρου, όπως ακριβώς και οι δυστυχείς εφημερίδες της. Οφείλεται και στο χαμηλό επίπεδο των λειτουργών τους, οι οποίοι όχι μόνον δεν αντιστέκονται στον διασυρμό τους αλλά έχουν ξεχάσει και τα προσχήματα. Εχουν θέσει εαυτούς εκτός δημοκρατικού τόξου, διότι η δημοκρατία είναι τήρηση των προσχημάτων. Και έχουν χάσει την αξιοπιστία τους.
Τα υπόλοιπα, το γεγονός ότι πηγές του οικονομικού επιτελείου διαψεύδει την πληροφορία του Αθηναϊκού Πρακτορείου, τα αφήνω για τους πολιτικούς αναλυτές. Απλώς να επισημάνω ότι ο πανικός της πτώσης, η κλωτσοπατινάδα της αναξιοπρέπειας δεν θα χτυπήσουν μόνον τους αντιπάλους τους, αλλά και τους ίδιους.