«Τι περιμένουμε από τον Ιμάμογλου»

Με τον τίτλο «Πανηγυρισμοί Εκρέμ Ιμάμογλου και Μανσούρ Γιαβάς σε Πόλη και Αγκυρα» και το σχόλιο «Χαμηλοί τόνοι από Ερντογάν: “Λάβαμε το μήνυμα”», η ιστορική ομογενειακή εφημερίδα «Απογευματινή» που κυκλοφορεί από το 1925 στην Κωνσταντινούπολη, παρουσίαζε στο πρωτοσέλιδο της περασμένης Δευτέρας την επικράτηση του κόμματος της αντιπολίτευσης (CHP) έναντι του κυβερνώντος κόμματος (ΑΚΡ), στους δύο μεγαλύτερους δήμους της Τουρκίας. 

Ο Μηνάς Βασιλειάδης, ο οποίος πριν από πέντε χρόνια ανέλαβε εκδότης της ημερήσιας εφημερίδας, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον πατέρα του, διακρίνει δύο βασικά χαρακτηριστικά στον Ιμάμογλου: «Είναι ένας άνθρωπος που πιστεύει στην επιστήμη και μέχρι στιγμής έχει δείξει ότι είναι έντιμος». 

Περιμένει ότι ο επανεκλεγείς δήμαρχος Κωνσταντινούπολης θα υλοποιήσει δύο σημαντικές προεκλογικές δεσμεύσεις του.

«Μαζί με τους συνεργάτες του στους τοπικούς δήμους θα πρέπει να κάνουν πράξη αυτά που έλεγαν ότι θα στηρίξουν τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Δεδομένου ότι οι δήμοι δεν έχουν δικαίωμα αύξησης των μισθών, θα πρέπει να οργανώσουν δράσεις κοινωνικής αρωγής, όπως στήριξη σε μητέρες ή γεύματα στο σχολεία», αναφέρει στην «Κ» και προσθέτει: «Εκείνο, πάντως, που χρήζει επείγουσας μέριμνας, είναι να εκδημοκρατιστεί πλήρως η τοπική αυτοδιοίκηση, δηλαδή να εκλέγονται και οι νομάρχες, οι οποίοι ως γνωστόν με το παρόν σύστημα διορίζονται». 

Συνεργασία ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας

Ο κ. Βασιλειάδης τονίζει ότι διαχρονικά στην Κωνσταντινούπολη, τα ομογενειακά “βακούφια”, οι εκλεγμένοι έφοροι, συνεργάζονται με όλες τις τοπικές διοικήσεις, ανεξαρτήτως κομματικής ταυτότητας. «Εξάλλου σε αυτές οφείλουν να απευθυνθούν για την επίλυση οποιουδήποτε ζητήματος», τονίζει, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την ανάγκη να διευθετηθεί το θέμα των τακτικών εκλογών στα ιδρύματα της ομογένειας, ανά τέσσερα χρόνια, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης. 

«Εκείνο που χρήζει επείγουσας μέριμνας, είναι να εκδημοκρατιστεί πλήρως η τοπική αυτοδιοίκηση, δηλαδή να εκλέγονται και οι νομάρχες, οι οποίοι ως γνωστόν με το παρόν σύστημα διορίζονται».

Ο Ελληνας εκδότης της ομογενειακής εφημερίδας της Πόλης αναμένει επίσης από τον Εκρέμ Ιμάμογλου να δώσει βάρος στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. «Την περίοδο 2007-2010 υπήρχε γενικά στην χώρα μια “αχτίδα” φωτός όσον αφορά στην υιοθέτηση των ευρωπαϊκών αξιών, τόσο στην ρητορική όσο και στην πράξη, η οποία όμως σταδιακά έσβησε, με αποκορύφωμα την κατάργηση το 2018 του Υπουργείου Θεμάτων Ευρωπαϊκής Ένωσης», εξηγεί.

Πώς ψήφισαν οι νεότερες και οι παλαιότερες γενιές Ελλήνων

Τι επέλεξε, όμως, η συρρικνωμένη ελληνική κοινότητα της Πόλης στην κάλπη της περασμένης Κυριακής; Ο Δημήτρης Τριανταφύλλου, Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο ο οποίος επί 13 χρόνια, μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, ζούσε στην Κωνσταντινούπολη και δίδασκε στο πανεπιστήμιο Kadir Has, υποστηρίζει πως οι ψηφοφόροι μοιράστηκαν ανάμεσα στον Εκρέμ Ιμάμογλου και τον Μουράτ Κουρούμ, ανάλογα με τη γενιά στην οποία ανήκουν. 

«Οι νεότερες γενιές των Ελλήνων της Πόλης είναι πιο πιθανόν να ψήφισαν τον Ιμάμογλου, διότι θεωρούν ότι δεν τούς εκφράζει ιδιαίτερα και τους καταπιέζει η κυβερνητική παράταξη».

«Η παλαιότερη γενιά των Ελλήνων της Πόλης είναι συνήθως ψηφοφόροι του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) επειδή θεωρούν ότι η ελληνική θρησκευτική μειονότητα έχει αποκτήσει πολλά περισσότερα δικαιώματα και κεκτημένα τα τελευταία 20 χρόνια από τις διακυβερνήσεις AKP και Ερντογάν εξαιτίας της ευαισθησίας του κόμματος γύρω από τις θρησκευτικές ελευθερίες συγκριτικά με τις προηγούμενες δεκαετίες, επί κυβερνήσεων Κεμαλικών κομμάτων. Οι νεότερες γενιές των Ελλήνων της Πόλης είναι πιο πιθανόν να ψήφισαν τον Ιμάμογλου, διότι θεωρούν ότι δεν τούς εκφράζει ιδιαίτερα και τους καταπιέζει η κυβερνητική παράταξη», εξηγεί ο κ. Τριανταφύλλου στην «Κ» προσθέτοντας πως «ανεξαρτήτως αποτελέσματος η αναγνώριση του θεσμικού ρόλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου όπως και το κύρος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίο ως το σημείο αναφοράς της του Ελληνισμού της Πόλης είναι κοινής αποδοχής από όλες τις κύριες πολιτικές δυνάμεις της Πόλης και της χώρας».

Η επανεκλογή Ιμάμογλου, λέει ο καθηγητής, δεν επηρεάζει τους Ελληνες της Πόλης είτε θετικά είτε αρνητικά και αναφέρεται στις πολύ συγκεκριμένες απαιτήσεις τους. 

«Οι προσδοκίες τους είναι να μπορούν να συνεχίζουν να βιώνουν τα ήθη, τα έθιμα, και τις παραδόσεις τους ελεύθερα και χωρίς φόβο, να στηρίζεται η λειτουργία των τριών ελληνικών σχολείων που λειτουργούν στην Πόλη, και να μην αισθάνονται ευάλωτοι ως πολίτες μιας πλειοψηφικά μουσουλμανικής, συντηρητικής και εθνικιστικής Τουρκίας», τονίζει και προσθέτει ότι στην παρούσα φάση δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης ή των δημοτικών αρχών της Πόλης να ανατραπούν τα κεκτημένα των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης».

«Ο Ιμάμογλου έχει δείξει διάθεση για συνεργασία με την Ομογένεια»

«Η μειονότητα ανέκαθεν είχε μια επιφύλαξη απέναντι στους πολιτικούς», τονίζει στην «Κ» ο Αντώνης Παριζιάνος, συνταξιούχος εκπαιδευτικός του Ζωγράφειου Λυκείου, που γεννήθηκε και ζει στο Σισλί της Κωνσταντινούπολης. «Ψήφισα πρώτη φορά το 1970 και από τότε έχω δει πολλά. Δυστυχώς η στάση των πολιτικών μετατρέπεται απότομα και αυτό κάθε φορά μάς κοστίζει, ωστόσο σε επίπεδο δήμου, τα πράγματα είναι πιο ήπια: υπάρχει καλύτερη συνεννόηση και η επαφή είναι πιο εύκολη».

Από την πρώτη θητεία μέχρι σήμερα, ο κ. Παριζιάνος αναγνωρίζει στον Εκρέμ Ιμάμογλου διάθεση για συνεργασία με την ελληνική Ομογένεια. 

«Ανέλαβε ο δήμος να κάνει αναστήλωση στην Ανάληψη, κοντά στο Επταπύργιο, βοήθησε και όταν κάηκε η Στέγη στο Γηροκομείο «Βαλουκλή» να εκκενωθεί το κτίριο και εξακολουθεί να βοηθάει για την αναστήλωσή του μέχρι να ανοίξει ξανά. Η ελληνική κοινότητα περιμένει ότι αυτή η καλή διάθεση θα ολοκληρωθεί», λέει ο ίδιος, ενώ παράλληλα εκφράζει την προσδοκία ο Ιμάμογλου να συνεχίζει να υποστηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. 

«Το κυβερνών κόμμα πλήρωσε το τίμημα της οικονομικής πολιτικής»

«Η εκλογή του Εκρέμ Ιμάμογλου στην Πόλη, καθώς και η άνοδος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος στην Τουρκία δηλώνει ότι οι Τούρκοι πολίτες θέλουν πλέον την πολιτική αλλαγή με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Βεβαίως, θεωρώ ότι δε νίκησε το Ρεπουμπλικανικό, αλλά ότι έχασε το κυβερνών κόμμα του κ. Ερντογάν, που πλήρωσε το τίμημα της λανθασμένης οικονομικής πολιτικής», εξηγεί στην «Κ» Ελληνας κάτοικος της Κωνσταντινούπολης που προτίμησε να μιλήσει ανώνυμα. 

Η προσδοκία των πολιτών, υποστηρίζει, είναι να βελτιωθούν οι συνθήκες πολιτικής ζωής και θεσμών, ενώ υπενθυμίζει την -προ δεκαετιών- στάση του Ρεπουμπλικανικού κόμματος απέναντι στην Ομογένεια.

«Θέλουμε να ελπίζουμε ότι το Ρεπουμπλικανικό κόμμα έχει αλλάξει από την πριν από αρκετές δεκαετίες πολιτική που είχε εναντίον των μειονοτήτων, η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην συρρίκνωσή του στην Τουρκία. Η Ομογένεια ελπίζει να τής δοθούν τα δικαιώματά της και τα περιουσιακά στοιχεία που τής είχε πάρει το συγκεκριμένο κόμμα και πιστεύει ότι ο κ. Ιμάμογλου θα αντιταχθεί στο παλαιό κομματικό του σύστημα και ότι αυτό θα είναι πολύ διαφορετικό απέναντι στις μειονότητες. Ελπίζουμε και απομένει να το δούμε».

«Μακρύς και δύσκολος ο δρόμος προς την Προεδρία»

Με την επανεκλογή του στον δήμο της Κωνσταντινούπολης, ο Εκρέμ Ιμάμογλου θεωρείται πλέον από πολλούς, «αδιαφιλονίκητο φαβορί» για την Προεδρία της Τουρκίας, το 2028. Ο Μηνάς Βασιλειάδης, θέτει πάντως τα ζητήματα που θα μπορούσαν να αποτελέσουν «ανάχωμα» στις προβλέψεις. 

«Ο Ιμάμογλου δείχνει “σημάδια” τακτικής Ερντογάν με την έννοια ότι ο ίδιος προβάλλει τον εαυτό του ως “εγγυητή του μέλλοντος της Τουρκίας”, υπεράνω όλων των πολιτικών δυνάμεων». 

«Είναι δύσκολο να γίνει οποιαδήποτε πρόβλεψη για τις Προεδρικές εκλογές, διότι πολλά μπορούν να συμβούν σε τέσσερα χρόνια, με πρώτο και κύριο μία ακόμη συνταγματική αναθεώρηση. Εκείνο που είναι σαφές, είναι ότι το παρόν σύστημα έχει διαμορφωθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να ευνοεί εκείνον που βρίσκεται ήδη στο “τιμόνι”».

Για τον καθηγητή Δημήτρη Τριανταφύλλου, ο Ιμάμογλου δείχνει «σημάδια» τακτικής Ερντογάν με την έννοια ότι ο ίδιος προβάλλει τον εαυτό του ως «εγγυητή του μέλλοντος της Τουρκίας, υπεράνω όλων των πολιτικών δυνάμεων». 

«Εχει τα χαρακτηριστικά ενός μεγάλου λαϊκού ηγέτη που μπορεί να συσπειρώνει τα πλήθη. Ομως, χωρίς την απόλυτη στήριξη της παράταξής του -που δεν την έχει- ο δρόμος προς την Προεδρία είναι μακρύς και δύσκολος. Θα έχει να αντιμετωπίσει την ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Μανσούρ Γιαβάς που έχει ερείσματα και μέσα στο κόμμα επειδή θεωρείται πιο συνεργάσιμος και συναινετικός και εντός του εθνικιστικού χώρου επειδή προέρχεται από αυτό. Επίσης, εφόσον ο Ταγίπ Ερντογάν δεν διεκδικήσει εκ νέου το αξίωμα του Προέδρου στις εκλογές του 2028, μένει να φανούν ποιοι είναι οι πιθανοί διάδοχοί του προερχόμενοι από τον ιδεολογικό του χώρο και πώς μπορούν αυτοί να σταθούν πολιτικά απέναντι στον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης, εφόσον αυτός θα είναι ο υποψήφιος».