Οπερα, πολιτική και ποπ τραγούδια

Οπερα, πολιτική και ποπ τραγούδια

3' 29" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Μου μιλάει ενώ περπατάει στους δρόμους του Λος Αντζελες, ελαφρώς λαχανιασμένος, χαιρετώντας κάθε τόσο περαστικούς που τον αναγνωρίζουν. Μόλις ολοκλήρωσε τη δεύτερή του όπερα (με ελληνικό θέμα!), πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε στο Διαδίκτυο μια διασκευή στο «Signed, Sealed, Delivered I’m Yours» του Στίβι Γουόντερ, ενώ παράλληλα γράφει ποπ τραγούδια για το νέο του άλμπουμ, που θα είναι έτοιμο μέσα στην επόμενη χρονιά. Στο μεταξύ, στις 2 και 3 Ιουνίου, ο Ρούφους Γουέινραϊτ εμφανίζεται ξανά στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Gazarte. Η τέλεια αφορμή για μια ενδιαφέρουσα κουβέντα μαζί του.

– Μας έχετε επισκεφτεί δύο φορές τα τελευταία χρόνια. Οι εντυπώσεις σας από την Ελλάδα;

– Επαιξα σε δύο από τα πιο υπέροχα θέατρα του κόσμου, το θέατρο Λυκαβηττού και το Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Στον Λυκαβηττό δεν είχα υπερβολικά πολύ κόσμο, όμως ένιωσα τον ενθουσιασμό αυτών που ήρθαν. Στο Ηρώδειο ήταν καταπληκτικά. Η συναυλία ήταν sold out, όλοι είχαν έρθει καλοντυμένοι… Eνιωθα ότι βρισκόμουν στο σπίτι των θεών. Οπότε θα έλεγα πως οι επισκέψεις μου στην Ελλάδα γίνονται όλο και καλύτερες!

– Τι θα ακούσουμε στο Gazarte;

– Να σας πω την αλήθεια, δεν ξέρω! Αυτές τις μέρες ολοκλήρωσα τη δεύτερή μου όπερα με τίτλο «Hadrian», η οποία μάλιστα έχει πολλές αναφορές στην ελληνική κουλτούρα. Πρόκειται για την ιστορία του Αδριανού, του Ρωμαίου αυτοκράτορα που αγάπησε την Ελλάδα. Παράλληλα γράφω ποπ τραγούδια… Στην Αθήνα θα είμαι μόνος με το πιάνο και την κιθάρα μου, οπότε φαντάζομαι θα έχω την ελευθερία να αυτοσχεδιάσω.

– Τι σας εξιτάρει περισσότερο σε μια συναυλία που δίνετε; Ποιο συναίσθημα;

– Η περίεργη διχοτόμηση του να εκτίθεσαι εντελώς μόνος και παράλληλα να αισθάνεσαι άμεσα συνδεδεμένος με τους άλλους. Επίσης είναι υπέροχο να βλέπεις μπροστά σου χαρούμενα πρόσωπα.

– Πόση χλιδή απολαμβάνετε στις περιοδείες; Εχει αλλάξει αυτό σε σύγκριση με πριν από 20 χρόνια που ξεκινούσατε;

– Δεν στερώ πράγματα από τον εαυτό μου. Οπότε ναι, υπάρχει μια πολυτέλεια… Ευτυχώς δεν είμαι καλλιτέχνης που πουλάει εκατομμύρια δίσκους και γεμίζει στάδια. Ετσι, μπορώ να παίζω σε ζεστούς χώρους και θέατρα και να βγαίνω για περιοδεία όποτε εγώ θέλω, χωρίς κάποιος να με αναγκάζει να το κάνω επειδή βγάζει εκατομμύρια δολάρια στην πλάτη μου. Εχω γλιτώσει για μια ζωή από αυτήν την τρομακτική μηχανή.

«Εχουμε μια ευκαιρία να ξυπνήσουμε…»

– Προ μηνών, υποστηρίξατε δημόσια τη Χίλαρι Κλίντον στον προεκλογικό αγώνα της. Νομίζω ήταν η πρώτη φορά που πήρατε τόσο έντονη θέση στα πολιτικά δρώμενα της χώρας σας…

– Εντάξει, είχα εκφραστεί και όταν εξελέγη ο Μπους. Ομως την περασμένη εβδομάδα είδα στην τηλεόραση τον Μπους και, σε σύγκριση με τον Τραμπ, ακουγόταν σαν να μιλάει ο Γκάντι (γέλια). Θέλω να πω, είναι τρελό, εντελώς τρελό! Τα πράγματα έχουν αγριέψει. Αν έγινα πιο πολιτικοποιημένος, είναι επειδή διαισθάνθηκα μεγαλύτερο κίνδυνο.

– «Πηγαίνω σε μια πόλη που έχει ήδη καεί» λέτε στους στίχους του «Going to a town», ένα τραγούδι για την Αμερική, που κυκλοφορήσατε πριν από 10 χρόνια. Εχει αλλάξει κάτι από τότε;

– Είμαι ακόμα πιο θυμωμένος και φοβισμένος. Από την άλλη, είμαι αισιόδοξος, γιατί με τα όσα συμβαίνουν έχουμε μια ευκαιρία να ξυπνήσουμε και να παλέψουμε για την επιβίωσή μας. Να αναρωτηθούμε, επιτέλους, πώς θέλουμε να ζήσουμε τη ζωή μας.

– Τα τελευταία χρόνια κολυμπήσατε σε ανεξερεύνητα νερά, με την πρώτη σας όπερα (Prima Donna), αλλά και με τη μελοποίηση σονέτων του Σαίξπηρ. Τι σας έκανε να απομακρυνθείτε από τη ζώνη ασφαλείας σας και από το ποπ ακροατήριο που σας καθιέρωσε;

– Είμαι φανατικός της όπερας από τα 13 μου. Κόλλησα την «ασθένεια» και δεν γιατρεύτηκα ποτέ. Υπάρχουν αναφορές σε αυτήν ήδη από τους πρώτους δίσκους μου. Δεν ήθελα κάποια στιγμή να φτάσω στο τέλος της καριέρας μου και να πω «αχ και να είχα γράψει μια όπερα». Είπα να το κάνω, να το δοκιμάσω. Ωστε κάποια στιγμή να φτάσω στο τέλος της καριέρας μου και να πω «αχ και να είχα γράψει ένα pop hit» (γέλια).

– Πράγματι, κανένα τραγούδι σας δεν έχει σημειώσει τεράστια, μαζική επιτυχία…

– Ναι! Είμαι βέβαιος πως αν είχε συμβεί αυτό, τα πράγματα θα γίνονταν πολύ πιο σύνθετα. Εχω προσπαθήσει κατά καιρούς να γράψω επιτυχίες, αλλά ευτυχώς ο καλλιτέχνης μέσα μου είναι αρκετά απασχολημένος ώστε να νοιαστεί για το νοίκι μου.

​​Gazarte, Βουτάδων 32-34, Γκάζι. 2-3/6. Προπώληση εισιτηρίων: 28-55 ευρώ.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή