Κύριε διευθυντά
Οι διαπιστώσεις του Αγγλου δημοσιολόγου Ουίλιαμ Μίλερ για τη διοικητική κακοδαιμονία που χαρακτήριζε αείποτε το ελληνικό κράτος είναι και στις μέρες μας άκρως επίκαιρες, 120 χρόνια μετά το δημοσίευμα του Μίλερ, στην εφημερίδα «Νέα Ημέρα», η οποία εξεδίδετο στην Τεργέστη. Ανευ σχολίων παραθέτω τη σχετική περικοπή «Νέα Ημέρα» (9/21 Απριλίου 1899). «Ο επίλογος της περί ελληνικής δημοκρατίας μελέτης του Ουίλλιαμ Μίλλερ συνοψίζει πάσας τας περί ανακαινίσεως και βελτιώσεως ιδέας, τας γενικώς γενομένας ασπαστάς. Αναγνωρίζων ο Μίλλερ, ότι εν μέσω της επικρατούσης μετά τον θάνατον του Τρικούπη λειψανδρίας, εις τον βασιλέα απόκειται η δόξα και η ευθύνη της μεταβολής, επάγεται “Αι μεταρρυθμίσεις αι υπό πάντων των φιλοτίμων εν Ελλάδι στοιχείων επιζητούμεναι, δύνανται να συνοψισθώσι εις μίαν και μόνην απαλλαγή των διαφόρων κλάδων της διοικήσεως από των κομματικών μεταβολών”. Εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, ίσως δεν υπάρχει χώρα εν τω κόσμω όπου η “ρουσφετολογία” ακμάζει περισσότερον της Ελλάδος… Το χείριστον πάντων είναι ότι οι δικασταί, καίτοι κατά θεωρίαν ισόβιοι, υπάγονται και ούτοι εις τας κομματικάς εχθροπραξίας (…)».
Θα έλεγα ότι οι παραπάνω διαπιστώσεις του τέλους του 19ου αιώνα εξακολουθούν να ισχύουν, ίσως επαυξανόμενες, τις μέρες του 2019, 120 χρόνια μετά…
Αντωνης Ν. Βενετης, Μοναστηράκι Δωρίδος