Κύριε διευθυντά
Με την παρούσα θα ήθελα να σχολιάσω την επιστολή του κ. Δημ. Χατζηδάκη της 31ης/10 σχετικά με την Γκρέτα και το μήνυμά της. Κατ’ αρχήν συμφωνώ απολύτως με τον επιστολογράφο σας ότι το ενδιαφέρον και ουσιώδες είναι το γράμμα και όχι ο ταχυδρόμος του, αλλά, όπως είπε και ο μεγάλος Οσκαρ, «όλες οι γενικεύσεις είναι γελοίες… αυτής συμπεριλαμβανομένης!»
Εξηγούμαι:
– Αλλο είδος «ταχυδρόμου» είναι ο Γιάννος της κυρα-Μαριώς, που μεταφέρει ένα «γράμμα» στο καφενείο της Παλαιοκαστρίτσας, και άλλο ένα «γράμμα» που μεταφέρει π.χ. ο Πλάτων.
– Και ο ταχυδρόμος και το γράμμα, για να έχουν αξία και βαρύτητα για όλους εμάς τους θνητούς, πρέπει να είναι απαλλαγμένα από οποιαδήποτε υποψία οικονομικού ή προσωπικού ωφελήματος.
Δηλαδή, με το γράμμα να μην περιμένει ο ταχυδρόμος δωρεάν κρουαζιέρες ή και επιταγές, σε ανταμοιβή για «αγώνες» που δεν του κοστίζουν τίποτε, αλλά αντίθετα τον απαλλάσσουν από το βάσανο του σχολείου της μάθησης και της παιδείας…
– Το γράμμα, για να γίνεται αποδεκτό από την υγιώς σκεπτόμενη παγκόσμια κοινότητα, πρέπει να είναι επιστημονικά, φιλοσοφικά και αντικειμενικά τεκμηριωμένο. Στον συγκεκριμένο αγώνα της Γκρέτα (και των χιλιάδων ΜΚΟ που ζουν μακάρια ζωή πίνοντας στην υγεία των κορόιδων όλης της οικουμένης), η απόδειξη της επερχόμενης κλιματικής καταστροφής είναι μακράν από το να απολαμβάνει ομοφωνίας της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας.
Και δυο λόγια για τους λόγους του φαινομένου Γκρέτα. Είναι Σουηδή, δηλαδή το έθνος με τη μεγαλύτερη ευαισθησία σε περιβαλλοντικά θέματα. Εχει πρόβλημα υγείας και έτσι η παγκόσμια κοινωνία είναι ευαίσθητη για το κορίτσι. Εχει γονείς με φιλοσοφία χίπις του ’60 (στο 2019, αν είναι δυνατόν), που την εκπαίδευσαν ανάλογα. Μιλάει αγγλικά, άρα γίνεται κατανοητή. Εχει και άγριο βλέμμα άμα λάχει…
Κωνσταντινος Λυκας
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: «…Ητο ανήρ σοφώτατος και πολυμαθέστατος. Ητο τόσον ανώτερος του χρόνου καθ’ ον έζη, όσον η αρχαία εποχή ήτο ανωτέρα της τότε αθλίας εποχής». Νίκος Καζαντζάκης: «Ισκιος που τριγύριζε τις πέτρες με λυτά μαλλιά, πρόσωπο χλωμό και ραβδί στο χέρι…». Πρόσωπο αναφοράς, ο Γεώργιος Γεμιστός, αυτοπροσδιορισθείς ως Πλήθων, κορυφαία πνευματική μορφή όταν το Βυζάντιο έδυε, που βρήκε καταφύγιο στον Μυστρά, διάπυρος επανατροφοδότης του πλατωνισμού στη Δύση. Τόσο ισχυρή ήταν η επίδρασή του, ώστε θαυμαστές έσκαψαν κληρονομώντας αυθαίρετα τα οστά του σοφού ανδρός, μεταφέροντάς τα ως πολύτιμα κειμήλια στον οίκο των Μαλατέστα στο Ρίμινι. Στη φωτογραφία, μαχητές της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας, με την αύρα της νίκης, παρελαύνουν στην οδό Πανεπιστημίου την 9η Νοεμβρίου 1944, ημερολογιακό προθάλαμο του Δεκεμβρίου, μήνα σηματοδότη της δραματικής, πολυετούς ελληνικής συνέχειας.