Kύριε διευθυντά
Οι διαρκείς εντάσεις που δημιουργεί η Τουρκία, με άμεσο αποτέλεσμα ένα απρόβλεπτο μέλλον, καθιστά ίσως χρήσιμο να θυμηθούμε ένα απόσπασμα του τηλεγραφήματος το οποίο έστειλε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στην Επαναστατική Κυβέρνηση των Αθηνών αμέσως μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης: «Θεωρώ καθήκον μου να συγχαρώ θερμώς Κυβέρνησιν και Επανάστασιν διά την επιτυχίαν της αναδιοργανώσεως του στρατού μας. Η επιτυχία αυτή αποτελεί ανεξίτηλον τίτλον τιμής δι’ εργάτας αυτής. Εις την αναδιοργάνωσιν ταύτην του στρατού οφείλωμεν ότι φθάνομεν εις όρους ειρήνης, οίτινες είναι οι καλλίτεροι ους δυνάμεθα να ελπίσωμεν μετά Μικρασιατικήν καταστροφήν…».
Ο μέγας σκακιστής, πλην της γνωστής μαεστρίας του, προσήλθε στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων ακουμπώντας επάνω της και ένα πιστόλι…
Ας μην ξεχνάμε πως η στρατιά του Εβρου δεν ήταν απλώς φύλακας συνόρων. Ηταν έτοιμη να εισβάλει στην Ανατολική Θράκη και υπό αυτή την απειλή η Τουρκία εννόησε τη μόνη γλώσσα που διαχρονικά καταλαβαίνει.
Αυτά για να μην ξεχνάμε πού βρισκόμαστε στον χάρτη. Ως γνωστόν, όταν τα τουρκικά F-16 πετούν επάνω από τα ελληνικά νησιά δεν τα διώχνουμε πετώντας τους βιβλία περί το διεθνές δίκαιο. Απογειώνουμε αμέσως τα δικά μας F-16, ενώ ταυτόχρονα οφείλουμε να παραγγείλουμε αμέσως τα F-35. Ξοδεύοντας λιγότερα για απαστράπτοντα 4×4 και λοιπές αρχοντοχωριάτικες σπατάλες. Δυστυχώς.
Πανος Δοβας, Αθήνα