Κύριε διευθυντά
Η επιστήμη υποτίθεται έχει προχωρήσει πολύ, αλλά βιώνουμε μια πρωτοφανή κατάσταση που παραπέμπει στην πανώλη του Μεσαίωνα. Στα 61 μου χρόνια παρά κάτι μήνες, βλέπω πρώτη φορά να κλείνουν τα πάντα και οι υποτίθεται ειδικοί να σιωπούν αιδημόνως. Πού είναι το αντίδοτο; Εμβόλιο; Πούθε βγήκε αυτό το πράγμα; Βιολογικός πόλεμος είναι; Και από ποιον; Συναθροίσεις, συνωστισμός απαγορεύονται. Ακόμη και τα μνημεία των πεσόντων θα βιώσουν φέτος, για πρώτη φορά στα χρονικά, απέραντη μοναξιά κι η εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου θα γιορταστεί νοερά από φοβισμένους πολίτες, κλεισμένους στα σπίτια τους.
Επίσης, για μαθήματα σε σχολεία και πανεπιστήμια Ιούλιο και Αύγουστο, μετά τις μισθολογικές περικοπές των τελευταίων 10 ετών, κανένα πρόβλημα. Ποιος να πάει διακοπές και να ’θελε; Ελπίζω ώς τότε ο ιός-δαίμονας, περίπου όπως έχει αναδειχθεί από τα ΜΜΕ, να έχει ηττηθεί κατά κράτος από την πολλή ζέστη και τα κλιματιστικά στα διαμερίσματα, που θα δουλεύουν στο φουλ δροσίζοντας τους ανακουφισμένους επιζήσαντες, να μην προκαλέσουν γενικευμένο μπλακ άουτ στο δίκτυο της ΔΕΗ.
Σπυρος Γιακουμακης
«…και όνομα μεν διά το μη ες ολίγους αλλ’ ες πλείονας οικείν δημοκρατία κέκληται» οπότε «…μόνοι γαρ τον τε μηδέν τώνδε μετέχοντα ουκ απράγμονα, αλλ’ αχρείον νομίζομεν». Από τα συγκλονιστικότερα κείμενα των αιώνων, o «Επιτάφιος» λόγος του Περικλή, αναστάσιμη παρέμβαση σε ψυχές καταρρακωμένες. Επάνω, η γνωστή στα πέρατα του κόσμου εξεικόνιση με τον ηγέτη, υπό την σκέπη του Ιερού Βράχου, να απευθύνεται στους συμπολίτες του μνημονεύοντας τους πρώτους νεκρούς του Πελοποννησιακού Πολέμου, παρηγορώντας τους ζώντες σε συνθήκες ασφυκτικού ζόφου.