Kύριε διευθυντά
Θα ήθελα να επαινέσω δημοσία την αγόρευση της εισαγγελέως της έδρας στην ειδεχθή εγκληματική υπόθεση βιασμού και δολοφονίας της φοιτητρίας στη Ρόδο από τους απεχθείς βιαστές.
Στην αγόρευση η αξιότιμη εισαγγελεύς εστιγμάτισε ως εγκληματικό τον ρόλο των συνηγόρων υπερασπίσεως στη συγκεκριμένη υπόθεση αλλά και σε κάθε σχεδόν εγκληματική υπόθεση, οι οποίοι, ενώ δηλώνουν ψευδώς ότι είναι συνεργοί στην ορθή απονομή της Δικαιοσύνης, ενσυνειδήτως την υπονομεύουν, δασκαλεύοντες τους κατηγορουμένους δράστες και των φρικτοτέρων εγκλημάτων ακόμη, όχι εν σχέσει με τα τυχόν ελαφρυντικά, που, ενδεχομένως, βοηθούν τη θέση τους, αλλά, αντιθέτως, για το πώς θα συσκοτίσουν την αλήθεια με ψεύδη, ώστε να δημιουργηθούν αμφιβολίες στο δικαστήριο και να τους απαλλάξει ή να μεταβάλει το κατηγορητήριο, επί το ευμενέστερον ή να δεχθεί ανύπαρκτους λόγους μειώσεως της ποινής. Προκαλεί δε αληθή κατάπληξη και αγανάκτηση η αντίδραση των δικηγορικών συλλόγων, οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ εζήτησαν την κεφαλήν της εισαγγελέως «επί πίνακι». Θα ήθελα να επισημάνω ότι σε καμία πολιτισμένη χώρα δεν είναι θεμιτό το «δασκάλεμα» του κατηγορουμένου από τον δικηγόρο του εν σχέσει με τα πραγματικά περιστατικά. Στην Αγγλία μάλιστα (της οποίας το σύστημα γνωρίζω λόγω σπουδών καλύτερα), τα παλαιότερα χρόνια (προ της 10ετίας του 1980), ο δικηγόρος (Barrister) δεν συναντούσε καν τους πελάτες του.
Στην Αμερική τέτοιου είδους συμπεριφορές είναι αυτόχρημα παράνομες και επισύρουν βαρύτατες ποινές. Γι’ αυτό και βλέπομε τους δικηγόρους, ακόμη και του προέδρου, να καταθέτουν, όταν καλούνται από το Κογκρέσο ή τον εισαγγελέα, την αλήθεια και να ξεσκεπάζουν ακόμη και τον πελάτη τους. Στις χώρες όπου ισχύει η αρχή του «rule of law», αρχή άγνωστη παρ’ ημίν, δεν νοείται ο δικηγόρος να ενεργεί κατά της Δικαιοσύνης. Επίσης, στις χώρες αυτές δεν νοείται οι δικηγόροι να αμείβονται από το προϊόν των εγκληματικών πράξεων των πελατών τους. Οι πάντες γνωρίζουν παρ’ ημίν πώς αμείβονται οι «ναρκοδικηγόροι» ή οι υπερασπιστές των ληστών τραπεζών, σπιτιών ή επιχειρήσεων (μεταξύ των οποίων είναι και τρομοκράτες). Και αυτή η πρακτική συνιστά το βαρύτατο κακούργημα του ξεπλύματος «μαύρου» χρήματος (money laundering). Είναι καιρός αυτό το βιολί να σταματήσει με δραστικές μεταρρυθμίσεις στο ποινικό, το ποινικό δικονομικό, το σωφρονιστικό και το περί δικηγόρων δίκαια. Εnough is enough με τις άθλιες πρακτικές οποιωνδήποτε.
Θεοδωρος Β. Σιουφας, Δικηγόρος