Κύριε διευθυντά
Εγινε και αυτό! Ο «Ρουβίκωνας» μπήκε ανενόχλητος στον περίβολο του Πενταγώνου, έριξε μερικές προκηρύξεις και αναχώρησε. Εφριξαν όλοι. Πώς ήταν δυνατόν να συμβεί αυτό στο «καλύτερα φυλασσόμενο κτίριο της Αθήνας»;
Ας δούμε όμως τι μπορεί να γίνεται στην πύλη του Πενταγώνου όταν πας εσύ, ο απλός πολίτης, να μπεις μέσα. Τότε θα σε σταματήσει ο σκοπός, θα σε ρωτήσει σε ποια υπηρεσία θέλεις να πας, ενδεχομένως θα τηλεφωνήσει στο αρμόδιο γραφείο, θα διαπιστώσει τα στοιχεία σου, και… θα σε αφήσει να μπεις. Στην περίπτωση όμως του «Ρουβίκωνα», όταν 30 άτομα όρμησαν μέσα, προφανώς η παραπάνω διαδικασία δεν ήταν δυνατόν να εφαρμοστεί.
Τι μπορούσαν λοιπόν να κάνουν ώστε να εμποδίσουν την εισβολή; Να ασκήσουν σωματική βία; Αυτό θα ήταν ανώφελο, αφού οι σκοποί θα ήσαν ίσως 2-3 και οι εισβολείς 30. Ισως το μόνο που θα μπορούσαν να κάνουν θα ήταν το να ρίξουν στον αέρα μια ριπή με τα αυτόματα όπλα τους, μήπως και τους εκφοβίσουν και φύγουν.
Αυτό όμως θα είχε τραγικές συνέπειες, γιατί την επόμενη μέρα όλες οι δημοκρατικές ψυχές θα έχυναν μαύρα δάκρυα για τον κίνδυνο που είχαν διατρέξει τα παιδιά του λαού από την επιβολή της ακραίας βίας από την εξουσία, ενώ αυτά διαδήλωναν ειρηνικά.
Νικος Δυοβουνιωτης, Πολιτικός μηχανικός, Κηφισιά