Κύριε διευθυντά
Πλεονασματική «φλέβα χρυσού» ενυπάρχει εις τη χώρα μας. Και εμείς συνεχίζουμε να πολιτικολογούμε, φωνασκώντας, ασκόπως, στα «τηλεπαράθυρα»!.. Με φωνές ηλεκτρισμένες και, τοξικά, μισαλλόδοξες. Αποκλεισμένοι σε κομματικά «βιλαέτια», διαφωνούμε φωναχτά, στα πάντα. Και επιπροσθέτως, υπονομεύουμε ο ένας τον άλλον. Ενώ μαζί μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Νισάφι, πια! Στην ουσία δεν μας χωρίζει τίποτα. Αντιθέτως, πρέπει να μας ενώνει πάση θυσία. Με την πρόσφατη αναγγελθείσα «απομνημονοποίηση» της χώρας μας από τον πρωθυπουργό, από τον Αύγουστο και πέρα, θα μπορούμε με λυμένα τα χέρια να πραγματώσουμε την πολυπόθητη ευημερία του καθημαγμένου λαού, που έχει λεηλατηθεί εκβιαστικά και αναίσχυντα από εξωχώριους θεσμούς!
Από την κρίση του 2008 ώς τις μέρες μας ο λαός υπομένει με καρτερικότητα και χαλύβδινη πίστη την εξουθενωτική λιτότητα, γιατί ελπίζει ακράδαντα ότι πολύ σύντομα κάτι θα φανεί στον ορίζοντα και θα διώξει τη μνημονιακή καταχνιά που σκίαζε με φοβέρα την ψυχή του Ελληνα. «Μέχρι τον Αύγουστο του 2018… μετά τέλος». Και θα φέρει μια χαρμόσυνη και απαστράπτουσα διαφάνεια παντού! Σε όλη την επικράτεια.
Η περίφημη «φλέβα χρυσού» υποδεικνύει και φωτογραφίζει τη «βαριά βιομηχανία» της Ελλάδας, που είναι ο τουρισμός. Ο Ξένιος Δίας! Στην περιοχή Ακρόπολης υπάρχει το υπέροχο μουσείο. Με είσοδο από τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, οδός των θεών! Εκεί στεγάζονται στοργικά τα γλυπτά μάρμαρα του Παρθενώνα. Συχνές και πολυπληθείς, καθημερινές τουριστικές αφίξεις. Ενθουσιάζουν απρόσμενα το συλλογικό φαντασιακό του Αθηναίου αρχαιολάτρη. Ωστε, ασυνείδητα, εκστασιάζεται και ζει μια υπέροχη ψευδαίσθηση, ενσαρκώνοντας το είναι του μέσα στο κλέος του «χρυσού αιώνα του Περικλέους». Τον ανεβάζει ψυχολογικά! Του δίνει φτερά αετού και τον κάνει να βλέπει το μέλλον ευοίωνο.
Η χώρα μας διαθέτει άφθονους τουριστικούς προορισμούς, εκπάγλου ομορφιάς. Εδώ στην Ελλάδα καταφθάνουν τουρίστες από όλες τις χώρες του κόσμου. Κροίσοι που μαγεύονται από τη λάμψη των κοσμοπολίτικων προορισμών, που αστράφτουν σαν διαμαντόπετρες, ριγμένες στο πέλαγος. Μύκονος και Σαντορίνη, δύο μαγνήτες που έλκουν τους αστέρες της παγκόσμιας οικονομικής ολιγαρχίας.
Ο ελληνικός τουρισμός, εν ριπή οφθαλμού, πρέπει να πάρει την πρώτη θέση στην αναπτυξιακή ατζέντα της χώρας μας. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Φιλόδοξα αναπτυξιακά σχέδια πρέπει να γίνουν πραγματικότητα. Να προβάλουμε πολιτισμένη και ευγενική συμπεριφορά στους επισκέπτες της χώρας μας. Πόλεις πεντακάθαρες, χωρίς σκουπίδια.
Στις απεργίες των εργατών καθαριότητας τα σκουπίδια σχηματίζουν βουνά. Αυτό μας δυσφημίζει στα μάτια των ξένων. Τα ΜΜΕ σχολιάζουν αρνητικά τους σωρούς των σκουπιδιών και οι δημοσιογράφοι των ξένων καναλιών συνιστούν στους συμπατριώτες τους να μην επισκέπτονται τη χώρα μας.
Επίσης, ξένοι που έχουν μπει παράνομα στη χώρα μας συγκροτούν συμμορίες, που ξαφρίζουν πορτοφόλια, κάρτες και κινητά από τους ξένους τουρίστες. Ευτυχώς, η αστυνομία μας πρόσφατα εξάρθρωσε τριάντα πορτοφολάδες, που έβλαπταν –σκαιά– τον τουρισμό μας. Καιρός πια να ανασκουμπωθούμε. Μονιασμένοι και αγαπημένοι, να εργαστούμε για να αναπτυχθεί η «βαριά βιομηχανία» μας.
Πρέπει να βγούμε από το τέλμα της ύφεσης και της εθνικής κατάθλιψης. Θα δοθούν πολλές ευκαιρίες σε πολλούς επαγγελματικούς τομείς. Η ανεργία θα πέσει σε χαμηλά επίπεδα, ίσως μηδενικά. Με πνεύμα αρωγής, το κράτος προς τον πολίτη, όμως και το αντίστροφο. Θα κατακτήσουμε το «Νομπέλ φιλοξενίας»! Αυτό είναι σίγουρο.
Λαμπρος Ματθαιος, Συγγραφέας