Κύριε δευθυντά
Πέραν της οδυνηρής ενόχλησης προς τους συγγενείς των εδώ θυμάτων της τρομοκρατίας με την παροχή αδειών στους αμετανόητους δολοφόνους τους –κάτι που αποδίδουμε στις ιδεοληψίες των κυβερνώντων–, η εμμονή αυτών των κυβερνώντων να εξοργίζουν γι’ αυτό το θέμα φίλους και συμμάχους, που τόσο τους έχουμε ανάγκη αυτόν τον καιρό, ακόμη και την ίδια την Τουρκία (Λες και δεν έχουμε άλλες αιτίες προστριβών μ’ αυτήν), είναι άραγε ηθελημένη προσπάθεια βλάβης εθνικών συμφερόντων; Αν όχι, είναι κάποιο είδος υψηλής πολιτικής που δεν αντιλαμβανόμαστε;
Μιχ. Λιωσης