Κύριε διευθυντά
Θα ήθελα να συμπληρώσω μερικές λεπτομέρειες στο δημοσίευμα του κ. Γιάννη Παπαδόπουλου (φύλλο «Κ» 20-9-2018) που ανεφέρετο στο Υ/Β «Κατσώνης». Τα τρία μέλη του πληρώματος του «Κατσώνης» που κατόρθωσαν να διασωθούν κολυμπώντας, ήσαν ο ύπαρχός του υποπλοίαρχος Ηλίας Τσουκαλάς, ο υποκελευστής Β’ πυροβολητής Αναστάσιος Τσίγκρος και ο υποκελευστής Β’ αρμενιστής Αντώνιος Αντωνίου. Οι δύο πρώτοι κολυμπώντας επί 7,5 ώρες βγήκαν στη Σκιάθο και ο τρίτος μετά 14 ώρες κολύμβησης βγήκε στις ακτές του Πηλίου. Τελικά, έπειτα από μερικές ημέρες βρέθηκαν και οι τρεις στην Αργαλαστή του Πηλίου. Ο Ηλίας Τσουκαλάς στο υπέροχο βιβλίο του «Υ1» εκτός από τα συμβάντα της βύθισης του «Κατσώνης» περιγράφει και το πώς συναντήθηκαν με αντάρτες στο Πήλιο και διάφορα περιστατικά από αυτές τις συναντήσεις. Στη σελ. 122 γράφει: «Το πώς τα καταφέραμε να πάρουμε από το Σολντάτο το βενζινάκι του και να ξαναγυρίσουμε στη Βηρυττό, είναι άλλη ιστορία που θα τη διηγηθούμε παρακάτω…
Στις 25 Ιανουαρίου του 1944 συναντηθήκαμε με τον Γιώργο το Σάρρο στην Αλεξάνδρεια. Είχε μόλις λίγες μέρες φτασμένος από την Ελλάδα. Στο αναμεταξύ είχε προαχθεί σε υπίλαρχο. Ο εκλεκτός αυτός αξιωματικός της ΜΟ4, που, όπως είπαμε αλλού, είχε πέσει με αλεξίπτωτο στο βουνό, για να υπηρετήσει σύνδεσμος των ανταρτών στο Πήλιο, μας διηγήθηκε τι τράβηξε για να μπορέση να το σκάση από την Ελλάδα. Ως εκ θαύματος ξέφυγε από τους αντάρτες, που –για ευχαριστώ– τον καταδικάσανε στο τέλος και σε θάνατο! Κοντά στις άλλες κατηγορίες εναντίον του, που διατύπωνε η θανατική απόφαση του Αρη Βελουχιώτη, ήταν και η εξής (παρ. 5). “Διότι βοήθησε τον προδότη υποπλοίαρχο Τσουκαλά να φύγει από την Ελλάδα για να ξαναπάει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον άτιμο Γλύξμπουργκ και την κλίκα του”. Τι τους λες; Ευτυχώς που τα είχαμε μυριστεί εγκαίρως τα πράματα. Γιατί αν καθόμασταν με τον Τάσο και τον Αντώνη, να περιμένουμε τα καΐκια από την Κύπρο, σίγουρα θα ήμασταν κι οι τρεις, τώρα, γλυκόψαρα στην Κάρλα!». Είχαν την τύχη και την ψυχή οι «προδότες» να γλιτώσουν από τους Γερμανούς ανοιχτά της Σκιάθου και θα γινόντουσαν γλυκόψαρα στην Κάρλα από συμπατριώτες τους. Ας ευχηθούμε να μην ξαναζήσουμε ποτέ τέτοιες τραγικές στιγμές και γεγονότα.
Ματθαιος Μ. Δημητριου
Πλοίαρχος Π.Ν. ε.α.