Κύριε διευθυντά
Κάτι που ουδείς δύναται ν’ αμφισβητήσει είναι η ικανότητα που είχε ο Ανδρέας Παπανδρέου να καθοδηγεί τα πλήθη με διάφορα συνθήματα δικής του εμπνεύσεως. Και όταν ομιλώ περί συνθημάτων δεν εννοώ τις αμπελοφιλοσοφίες, τύπου «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Εξω οι βάσεις του θανάτου», «Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες» κ.ά., αλλά τα συνθήματα εκείνα που κατά καιρούς διαμόρφωναν τη ζωή του τόπου μας, προκαλώντας ακόμα και διχαστικές τάσεις.
Πρώτο λαϊκιστικό σύνθημα υπήρξε «ο διορισμός στο Δημόσιον δεν είναι προνόμιο της δεξιάς». Αλήθεια, είχε ειπεί κανείς το αντίθετο; Ομως αυτό προκάλεσε αναστάτωση και οδήγησε τους γεωργούς και τους κτηνοτρόφους στις μεγαλουπόλεις εγκαταλείποντας την καλλιέργεια της γης και την κτηνοτροφία. Για την αντιμετώπιση της κατά τον τρόπον αυτό αυξηθείσης ανεργίας επακολούθησε δεύτερο σύνθημα ως εξής: «Πού βρήκαν τα χρήματα οι Ελληνες βιομήχανοι και βιοτέχνες που σήμερα έχουν τις βιλάρες τους και τις τζιπάρες τους και ζουν σαν άρχοντες; Αυτά είναι χρήματα του ελληνικού λαού». Στη βάση αυτή, η τότε κυβέρνηση προέβη στην άμεση γιγάντωση της αμέσου αλλά και της εμμέσου φορολογίας. Η νέα φορολογική επιβάρυνση είχε ως αποτέλεσμα πολλές επιχειρήσεις να βρεθούν σε πραγματική αδυναμία ν’ ανταποκριθούν και έτσι άρχισε ο διωγμός αυτών με το επόμενο σύνθημα: «Θα πατάξουμε τη φοροδιαφυγή». Ετσι, με τον τρόπο αυτόν άρχισε ο διωγμός των επιχειρήσεων για τη μη πληρωμή εγκαίρως φόρων και εισφορών. Καιρός είναι ν’ αλλάξουμε πορεία και να εγκαταλείψουμε τον λαϊκισμό του παρελθόντος και προς τούτο παρακαλώ τον κ. πρωθυπουργό να καλέσει δημοσίως όλους τους Ελληνες βιομηχάνους και βιοτέχνες να επιστρέψουν στη χώρα μας. Είναι απόλυτη ανάγκη να στηριχθεί η βιοτεχνία και η βιομηχανία της χώρας, αν όντως θέλουν οι αρμόδιοι να ιδούμε λίγο φως στο τούνελ.
Τασος Νασοπουλος, Τέως δικηγόρος Αθηνών