Κύριε διευθυντά
Από μαθητές του δημοτικού οι δάσκαλοι μας έμαθαν ότι προθυμία και πρόθυμος σημαίνουν τη διάθεση του ατόμου να παράσχει εξυπηρέτηση στον αιτούντα με ευχαρίστηση, συμπάθεια, ευγένεια και ει δυνατόν με χαμόγελο, ήτοι κοσμητικά ενός ευγενούς και συμπαθούς ατόμου.
Τελευταίως όμως το επίθετο «πρόθυμος» ερμηνεύεται κατά το λεξιλόγιο των εις τον ιερόν ναόν της Δημοκρατίας διακονούντων, ως γυρολόγος, αργυρώνητος, αγύρτης, ασυνεπής, καιροσκόπος, εξουσιολάγνος, καρεκλοθήρας, ανέντιμος, ανήθικος, γελοίος, πατριδοκάπηλος, βολεψίας, ρετάλι, κουρελού, αποστάτης, υποκριτής, ψεύτης και τέλος μέχρι και προδότης. Διερωτάται κανείς, πώς θα κατόρθωνε ο κ. Μπαμπινιώτης να δώσει την ερμηνεία του «πρόθυμος» σε μία νέα έκδοση του λεξικού του, ώστε ο προσφεύγων σ’ αυτό να βρίσκει ικανοποιητική απάντηση λαμβάνοντας υπ’ όψιν την «πεζοδρομιακή» εξέλιξη της αρχικής εννοίας των λέξεων.
Πλήρης ο ευτελισμός, πλήρης ο εκφυλισμός της αναλυτικότερης γλώσσης του κόσμου, την οποία, παγκοσμίου φήμης γλωσσολόγοι και ιστορικοί, τη χαρακτηρίζουν ως τη «γλώσσα της δημιουργίας», της φαντασίας, του οραματισμού, του σχεδιασμού, ικανής να περιγράφει παν υλικόν και άυλον με θαυμαστή προσεγγιστική λεπτομέρεια δι’ ο και η ευρεία χρήση της στην επιστήμη της πληροφορικής. Είναι εθνικό έγκλημα η πολιτική απομάκρυνση από την ετυμολογία των λέξεων, την ορθογραφία τους και τη σωστή – ορθή χρήση τους. Της διεθνής, της αμιγής, προέδρισσα και άλλα πολλά περίεργα συνιστούν βάρβαρη παραποίηση υπαρχουσών λέξεων και εξίσου βάρβαρη εισαγωγή νέων. Αφήνω τις εξελληνισμένες ξένες λέξεις που επικίνδυνα αντικαθιστούν ελληνικές, όπως π.χ. πάνελ, μενού, κουλ κ.ά.
Οι αρμόδιοι, οι δάσκαλοι, οι φιλόλογοι, οι γλωσσολόγοι και η Ακαδημία μας οφείλουν να εξεγερθούν και να προστατεύσουν τη γλώσσα μας. Οι δε 300 οφείλουν να τη χρησιμοποιούν με ευλάβεια, ορθά, σεβόμενοι, αν μη τι άλλο, τις μαθήτριες και τους μαθητές των θεωρείων, τους οποίους δεν έχουν κανένα δικαίωμα ν’ απογοητεύουν με τη μεταφορά στο βήμα και στα έδρανα λεξιλόγιου πεζοδρομίου. Τώρα, ως προς το κατά πόσον τα αναφερθέντα χαρακτηριστικά ανταποκρίνονται, ναι ή όχι και σε πιο βαθμό, στην πραγματικότητα, ο καθείς ανάλογα με την αγωγή και τη μόρφωσή του (κουλτούρα στα ελληνικά…) ας βγάλει αβίαστα τα συμπεράσματά του. Το βέβαιον είναι ότι η γλώσσα μας ευρίσκεται εν κινδύνω.
Παναγιωτης Καρακατσουλης, Ομότ. καθηγ. του Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών